Żądełko strzepnęła uchem, nie słuchając Fenkułowego Serca prawie wcale. Medyczka tłumaczyła właśnie, do czego można użyć mięty i jak należy ją zbierać. Szylkretka odwróciła pyszczek w stronę wyjścia z legowiska medyka, wzdychając ciężko. Starsza kotka niezrażona niezadowolonymi westchnieniami kontynuowała swoje nauki.
Wschód wiedziała, że Żądełko była okropnie znudzona wyjaśnieniami Fenkułowego Serca, ale mogłaby chociaż trochę udawać, że ją to interesuje. Uśmiechnęła się do siostry pokrzepiająco, na co ta mruknęła cicho i położyła głowę na łapkach. Jeszcze tylko chwilka i na pewno zaraz stąd wyjdą.
To nie tak, że Wschód nudziło cokolwiek, o czym opowiadała czarno biała kotka, o nie! Mogłaby słuchać godzinami radosnego tonu medyczki, dowiadując się o wszystkim, co chciała im przekazać. Nie ciągnęło jednak szylkretki do zostania uczniem medyka, czuła się na to zbyt nieodpowiedzialna.
Wolała zostać wojownikiem tak jak jej rodzice i z dumą bronić swojego klanu. Dodatkowo przerażał ją fakt, jak wielkie brzemię noszą leczące koty. Widzieć przed sobą umierającego kota i nie móc zrobić nic, to najgorsza sytuacja pod słońcem. Wschód nie nadawałaby się do tego ani trochę, ze swoją wrażliwą naturą.
Nagle obie kotki postawiły uszy na sztorc, podnosząc się do siadu i odwracając się jednocześnie w kierunku wyjścia z legowiska. Fenkułowe Serce również przerwała swoje tłumaczenia, uśmiechając się do szylkretowych sióstr.
- Czyżby Szumek jednak zechciał do nas dołączyć? – zapytała medyczka rozbawionym tonem.
Wschód parsknęła śmiechem, przypominając sobie tłumaczenia brata. Kocurek nie przepadał zbytnio za tymi naukami. Wolał zostawać z mamą, czego koteczka z jednej strony mu zazdrościła. Sama chciałaby siedzieć z nimi w żłobku, jednak ciekawość bierze nad nią górę.
Szylkretka zauważyła zafrasowaną minę brata. Jej wibrysy zadrżały lekko, po czym kotka przekręciła głowę w bok. Coś musiało go bardzo zdenerwować! I dodatkowo pachniał inaczej, jednak nie był to zapach żadnego kota z Klanu Klifu. Żądełko również musiała go wyczuć, ponieważ zmarszczyła lekko nosek z niezadowolenia.
- Wschód, Żądełko, mama ma nowego kociaka i kazała was zawołać! Chyba chce się nas pozbyć! – zawołał przejęty, spoglądając naprzemiennie na obie siostry.
Żądełko spojrzała na brata zdumiona, za to Wschód zaśmiała się cicho.
- Bardzo dobry żart braciszku – powiedziała rozbawiona. Jednak po chwili, gdy pyszczek Szumka nadal był zbyt poważny, kotka zatrzęsła się z paniki – Powiedz, że to żart – powiedziała z lekka roztrzęsionym głosem.
- O czym ty mówisz! Pająki zasnuły ci mózg?! – zawołała Żądełko zdenerwowana, natychmiastowo wstając na cztery łapy – Mama nigdy by czegoś takiego nie zrobiła!
Wschód potrząsnęła łebkiem, próbując odgonić najgorsze obawy. Jej siostra ma rację, mama za nic w świecie nie chciałaby się ich pozbyć. Już prędzej jeże zaczną latać!
- Mówię prawdę! – krzyknął kocurek, stając naprzeciw niższej z sióstr napuszony – Mama kazała was zawołać, żeby się z nią poznać.
Wschód widząc rozdrażnienie siostry, nie czekając na dalszy rozwój sytuacji, weszła między rodzeństwo, oddzielając ich od siebie.
- Nie panikujmy – powiedziała, uśmiechając się pocieszająco – Mama na pewno nam wszystko wyjaśni, po prostu do niej chodźmy! – stwierdziła, próbując dodać im choć trochę otuchy.
Fenkułowe Serce popatrzyła na rodzeństwo spod przymrużonych oczu. Niezbyt wierzyła w taką wersję wydarzeń. Czyżby Niedźwiedzia Gwiazda, przed momentem, gdy wzywał na zebranie, przyjął do klanu jakiegoś kociaka?
- Dziękujemy za nauki Fenkułowe Serce – medyczka ocknęła się z zadumania, gdy usłyszała głos Wschodu. Zauważyła, jak kotka skłania głowę, patrząc wyczekująco na swoją siostrę, która powtórzyła za nią niechętnie gest.
Biało czarna kotka uśmiechnęła się do kociaków na odchodne.
- Możecie przyjść do mnie, kiedy chcecie. Z chęcią podzielę się z wami swoją wiedzą – zawołała do rodzeństwa, które znikało już za ścianą wyjścia.
Szumek szedł na masywnych łapkach w kierunku żłobka, podnosząc do góry swój puchaty ogon. Tuż za nim po suchej trawie dreptały siostry. Wschód rozglądała się rozkojarzona po obozie, lustrując swoimi zielonymi oczami otoczenie. Żądełko parła przed siebie, chcąc jak najszybciej dojść do legowiska i dowiedzieć się wszystkiego.
- Przyprowadziłem je mamo – powiedział kocurek, wkraczając do żłobka.
Żądełko przecisnęła się przed siostrą i lekko najeżona stanęła tuż obok brata. Wschód weszła jako ostatnia, bojąc się z lekka tego, co zaraz miało się stać. Poczuła ten sam zapach, który przyniósł Szumek do legowiska medyczki. Zbluszczone Futerko odwróciła się do swoich dzieci, uśmiechając się serdecznie.
- Dziewczynki, poznajcie Błękit – zawołała wesoło – I od dziś zostajecie siostrami!
Zobaczyła kociaka, który siedział u łap ich mamy, wpatrując się w nich. Jej niebieskie oczy przyprawiły Wschód o lekkie drgnięcie, jednak kotka spojrzała zaciekawiona. Uśmiechnęła się do niebieskiego kociaka, robiąc krok do przodu.
- Witaj Błękit! Jestem Wschód i bardzo mi miło cię poznać - miauknęła równie wesoło co jej mama.
<Szumu? Żądełko? Błękit?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?W Klanie Nocy
Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.
W Klanie Wilka
Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).
W Owocowym Lesie
Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Burzy!
(Brak wolnych miejsc!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz