BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Jeszcze podczas szczególnie upalnej Pory Zielonych Liści, na patrol napada para lisów. Podczas zaciekłej walki ginie aż trójka wojowników - Skacząca Cyranka, która przez brak łapy nie była się w stanie samodzielnie się obronić, a także dwoje jej rodziców - Poranny Ferwor i Księżycowy Blask. Sytuacja ta jedynie przyspiesza budowę ziołowego "ogrodu", umiejscowionego na jednej z pobliskich wysp, którego budowę zarządziła sama księżniczka, Różana Woń. Klan Nocy szykuje się powoli do zemsty na krwiożerczych bestiach. Życie jednak nie stoi w miejscu - do klanu dołącza tajemnicza samotniczka, Zroszona Łapa, owiana mgłą niewiadomej, o której informacje są bardzo ograniczone. Niektórym jednak zdaje się być ona dziwnie znajoma, lecz na razie przymykają na to oko. Świat żywych opuszcza emerytka, Pszczela Duma. Miejsce jej jednak nie pozostaje długo puste, gdyż do obozu nocniaków trafiają dwie zguby - Czereśnia oraz Kuna. Obie wprowadzają się do żłobka, gdzie już wkrótce, za sprawą pęczniejącego brzucha księżniczki Mandarynkowe Pióro, może się zrobić bardzo tłoczno...

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! | Zmiana pory roku już 5 stycznia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

19 grudnia 2024

Od Mrocznej Wizji do Sowy

Sosnowa Gwiazda przyjęła kocięta, które Mroczna Wizja przyprowadziła do obozu kilka wschodów słońca wcześniej. Teraz to ona miała za zadanie je przygotować – a przynajmniej Sowę. Chłodne, intensywne spojrzenie Mrocznej Wizji spoczęło na młodym kocie, który bawił się kawałkiem liścia, nieświadomy tego, co go czeka.
Gotowość. To było najważniejsze. Nie łagodność ani troska, a siła i dyscyplina. Przekształcenie Sowy w narzędzie, które bez wahania będzie służyć Klanowi Wilka – a przede wszystkim kultowi. Tajemniczemu, brutalnemu i mrocznemu.
Jej ogon lekko zadrżał, gdy myśli powędrowały ku kultowi. Niewielu wiedziało, czym tak naprawdę jest. Czy Sowa się nada? Zdrowy, silny, o czujnym spojrzeniu – miał potencjał. Ale potencjał to za mało. Musiała sprawdzić jego granice i... je przekroczyć.
Omen był inną historią. Mroczna Wizja zerknęła w stronę drugiego kociaka, który siedział nieco na uboczu. Zbyt cichy, zbyt niepokojący. Udawał? A może krył w sobie coś, czego nie widzieli inni?
– Czas się zabrać do pracy – mruknęła do siebie, przeciągając pazurami po ziemi, aż uniosły się drobinki kurzu.
Klan Wilka nie miał litości dla słabych.
Podeszła do małego kota, od którego jednak wiele oczekiwała. Nie po to wlokła go przez pół terytorium, żeby teraz się go pozbywać, jak nieużytecznego odpadka. Kiedy tylko kocur ją zauważył, od razu zostawił liścia i podniósł się. Mrocznej Wizji spodobała się ta postawa. Umiejętności owszem, były ważne. Ale najbardziej liczyła się lojalność. Wobec Sosnowej Gwiazdy, Klanu Wilka, kultu, a także niej samej.
– Hej, Mroczna Wizjo – przywitał się kocurek. Jego głos brzmiał pewnie, choć w oczach wciąż tliła się dziecięca naiwność.
Mroczna Wizja skinęła głową, mierząc go chłodnym spojrzeniem, jakby ważyła jego wartość na niewidzialnej szali.
– Chcesz dowiedzieć się czegoś więcej o miejscu, w którym się znalazłeś? – zapytała, przysiadając obok niego.
Młody ochoczo pokiwał głową.
– Nasz klan rozwinął się pod rządami Jastrzębiej Gwiazdy oraz Mrocznej Gwiazdy – zaczęła, głos miała spokojny, lecz pełen powagi.
Zawahała się na moment, jakby ważąc każde kolejne słowo.
– Jesteśmy najsilniejszym z klanów, ze względu na naszych przodków, byli niepokonani.
Przeniosła wzrok na kociaka, wyczekując jego reakcji.
– Ja też chcę być niepokonany! – zawołał entuzjastycznie, a jego oczy zabłysły podekscytowaniem.
Mroczna Wizja uśmiechnęła się chłodno, niemal z satysfakcją. Może jednak coś z niego będzie.
– Jeśli naprawdę tego chcesz, mogę cię wyszkolić – powiedziała niskim, niemal szeptanym głosem, który zabrzmiał bardziej jak obietnica niż propozycja.
Kociak pokiwał z powagą pokiwał głową.
<Sowo?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)