BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

08 kwietnia 2019

Od Cętkowanej Łapy CD Turkawiego Skrzydła

- Pomożesz mi? Później ci wszystko wyjaśnię – uczennica po chwili przystanęła na prośbę i pokiwała powoli głową. Mimo wszystko teraz nie było czasu na rozmowy, trzeba było działać i spróbować nie doprowadzić kotów do takiego stanu jaki przed kilkoma minutami zaprezentowała Gardeniowy Pyłek.
- Tak pomogę – w oczach medyczki ukazała się na chwile radość, ale potem znowu zakryło je zwątpienie i smutek. Co się stało na zgromadzeniu? Cętka słyszała tylko ogromny grzmot i jakiś czas potem lunął deszcz i tylko tyle. Dlaczego niektóre koty są smutne inne z trwogą oglądają się w Srebrną Skórę, a jeszcze inne wykrzywiają pyszczki w złowieszczym grymasie? To nie czas na rozmyślania… Na pewno później Turkawie Skrzydło powie co się stało… na pewno powie. Tym pragnęła się pocieszyć córka Burki i dodatkowo przyćmić chęć, by spytać jej byłą mentorkę o informacje, które ponadto sprawiały przygnębienie. Cętkowana Łapa przytuliła jeszcze raz przyjaciółkę. Na pewno potrzebowała wsparcia. Kiedy tylko się odsunęła dojrzała wyraz bólu na pyszczku czekoladowej. Jak mogła wcześniej nie zauważyć, że kotce się coś stało?
- Chodźmy – zakomenderowała córka Biegnącego Strumienia i skierowała się do legowiska medyków. Cętka starała się jak mogła podpierać Turkawkę, ale ta widocznie nie potrzebowała pomocy.
- Opatrz to – miauknęła Cętkowana Łapa wskazując na łapę medyczki.
- Nie, nie trzeba. Poradzę sobie, najpierw klan - zapamiętaj – córka Burki westchnęła i poczęła zbierać podstawowe medykamenty.
- Wiesz co daje się na zmęczenie i smutek?
- Ymmm… nie
- Usypiająco działają np. Nasiona Maku, a ogólnie, aby uspokoić kota stosujemy np. Ogórecznik. Jest tez wiele innych roślin o podobnym zastosowaniu, powiedzmy np. Rumianek – Turkawie Skrzydło wzięła jedno z lekarstw i skierowała się do wyjścia. Cętkowana Łapa złapała trochę roślin z tej samej kupki co jej była mentorka i pobiegła za medyczką. W środku obozu Burzowe Futro uwijała się już obok poszczególnych kotów o większych dolegliwościach.
- Jak tam? Dobrze się bawicie? – Cętka podniosła brew pytająco, ale nie otrzymała żadnej konkretniej odpowiedzi tylko zajęła się opatrywaniem i uspokajaniem klanowiczów. Z początku szło to opornie, ale im więcej kotów przekonywało się do byłej pieszczoszki tym lepiej jej się pomagało. Medyczki razem z uczennicą pracowały, aż do rana kiedy zmorzył je sen.

Cętkowana Łapa obudziła się o zachodzie słońca. Dziwne. Nikt jej wcześniej nie obudził. W legowisku uczniów była tylko ona sama. Zaraz zabrała się do czyszczenia futra. Gdy wyszła pierwsze co rzuciło jej się w oczy to pełna kupka usypana ze zwierzyny. Od razu popędziła w tę stronę. Gdy posiliła już swój brzuch pokierowała kroki do legowiska medyczek. Turkawie Skrzydło już nie spała i razem z Burzowym Futrem uwijała się wśród lekarstw. Pierwsza zobaczyła kotkę młodsza medyczka.
- O! Cętkowana Łapo, czy mogłabyś pomóc mi zbierać zioła? Po wczorajszym zdarzeniu pozostała ich tylko niewielka część – córka Penelopy wskazała ogonem na mizerną kupkę.
- Tak, tak idźcie. Ja w tym czasie jeszcze raz dowiem się co gra u wszystkich. Czy rany się zagoiły i tak dalej – niebieska medyczka machnęła obojętnie łapą.
- Oczywiście!
- To wspaniale – Turkawka uśmiechnęła się do burej kotki i zaraz obie były już w lesie. Gdy znalazły się już jakiś kawałek od obozu Cętkowana Łapa zagaiła rozmowę.
- Opowiesz mi co stało się na zgromadzeniu? – jej wzrok przedstawiał niemą prośbę.


<Ugh… nie wyszło to opowiadanie najlepiej, sorry>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz