BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

22 kwietnia 2019

Od Szakłakowej Łapy CD. Żółwiowej Łapy

– Dokąd my właściwie idziemy?
Było całkiem ładne, jesienne popołudnie. Szakłak i Żółwik wędrowali poza obozem. Dlaczego? Cóż, należałoby się cofnąć do wydarzeń dzisiejszego poranka. Podczas sesji treningowej Rybi Ogon pochwaliła liliowego kocurka, mówiąc, że kto wie, czy już niedługo nie zostanie wojownikiem, który oczywiście nie omieszkał obwieścić tego potem swojemu przyjacielowi. Tamten pogratulował mu, ale napomknął również z niechęcią, że jego mentorka niczego go nie uczy, co Szakłak skwitował, nazywając go zwykłym leniem. Żółwik obruszył się na to i po krótkiej dyskusji ustalili, że razem wybiorą się na popołudniowy trening – już bez mentorów. Pasowało to im obydwu, gdyż liliowy i tak miał zamiar dzisiaj dodatkowo potrenować, a jego towarzysz miał okazję do udowodnienia, że przezwisko, którym go określono, nie ma podstaw w rzeczywistości. Poza tym, kto nie cieszyłby się perspektywą wspólnych ćwiczeń z przyjacielem?
– Zaraz się dowiesz – odparł Żółwiej Łapie Szakłak. – Czy naprawdę treningi z Lipową Gałązką są aż takie złe?
– Cały czas ględzi o tym, jak to nie chcę się uczyć i że zachowuję się jak kociak – prychnął niebieski. – Masz szczęście, że trafiła ci się Rybi Ogon.
– No, Rybi Ogon jest fajna… Ale bez pracy nic nie osiągniesz. Może Lipowa Gałązka ma trochę racji? – dogryzł mu przyjaciel.
– Phi. Przecież idę z tobą na te całe ćwiczenia! Angażuję się! Jeśli już z kimś jest coś nie tak, to z tobą. Cały czas tylko trenujesz, trenujesz, trenujesz… Jak stwierdzisz, że umiesz już dosyć i zechcesz się zabawić, to będziesz już starym prykiem. Wtedy dopiero będziesz stękać, jaka to szkoda, że nie poszedłeś za radą Żółwika, ale będzie już za późno!
Szakłak parsknął śmiechem i w rewanżu pacnął niebieskiego w łeb.
– Właśnie o to chodzi – odparł, unikając wymierzonego w niego kontrataku – żeby jak najszybciej zostać wojownikiem i nie musieć wykonywać tych wszystkich obowiązków. Masz więcej czasu wolnego, możesz chodzić, gdzie chcesz, a wciąż jesteś młody i rześki… To jest dopiero życie!
– O czymś zapomniałeś. Musisz też dzielić legowisko ze Łzawym Tańcem!
– Nie przypominaj mi o niej… – jęknął. – Nie chcę o niej teraz myśleć. Ale skoro już poruszyłeś temat kotek… Co myślisz o Szałwiowej Łapie?
Zanim zaskoczony Żółwik, którego minę Szakłak uznał za zupełnie bezcenną, zdążył cokolwiek odpowiedzieć, jego przyjaciel rzucił się na niego z krzykiem i przygwoździł go do ziemi.
– Co ty robisz? – zawołał tamten, próbując mu się wymknąć.
– Taktyczna dywersja! Nie zapominaj, że to trening! – zaśmiał się złośliwie liliowy. – Na polu bitwy nikt nie będzie grzecznie pytał o pozwolenie!
W odpowiedzi syn Jagodowej Skórki zmobilizował swe siły i zepchnął z siebie przeciwnika. Tamten zaatakował znowu i potoczyli się po suchych liściach, śmiejąc się i powarkując. Z krzaków wyleciał spłoszony kos i oddalił się prędko z głośnym świergotem.
– O, więc jednak coś umiesz, Żółwiu! – stwierdził z uznaniem Szakłak, kiedy to jego przyjaciel znalazł się nad nim. Oczywiście nie pozwoli mu tam tkwić na długo.
<Żółwik?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz