BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Sprawa znikających kotów w klanie nadal oficjalnie nie została wyjaśniona. Zaginął jeden ze starszych, Tropiący Szlak, natomiast Piaszczysta Zamieć prawdopodobnie został napadnięty przez samotników. Chodzą plotki, że mogą być oni połączeni z niedawno wygnanym Czarną Łapą. Również główny medyk, przez niewyjaśnioną sprawę został oddalony od swoich obowiązków, większość spraw powierzając w łapy swojej uczennicy. Gdyby tego było mało, w tych napiętych czasach do obozu została przyprowadzona zdezorientowana i dość pokiereszowana pieszczoszka, a przynajmniej tak została przedstawiona klanowi. Czy jej pojawienie się w klanie, nie wzmocni już i tak od dawna panującego w nim napięcia?

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Srocza Gwiazda wprowadza władzę dziedziczną, a także "rodzinę królewską". Po ciężkim porodzie córki i śmierci jednej z nowonarodzonych wnuczek, Srocza Gwiazda znika na całą noc, wracając dopiero następnego poranka, wraz z kontrowersyjnymi wieściami. Aby zabezpieczyć przyszłe kocięta przed podzieleniem losu Łabędź, ogłasza rolę Piastunki, a zaszczytu otrzymania tego miana dostępuje Kotewkowa Łapa, obecnie zwana Kotewkowym Powiewem. Podczas tego samego zebrania ogłasza także, że każdy kolejny lider Klanu Nocy będzie musiał pochodzić z jej rodu, przeprowadza ceremonię, podczas której ona i jej rodzina otrzymują krwisty symbol kwitnącej lilii wodnej na czole - znak władzy i odrodzenia.
Nie wszystkim jednak ta decyzja się spodobała, a to, jakie efekty to przyniesie, Klan Nocy może się dowiedzieć szybciej niż ktokolwiek by tego chciał.
Zaginęły dwie kotki - Cedrowa Rozwaga, a jakiś czas później Kaczy Krok. Patrole nadal często odwiedzają okolice, gdzie ostatnio były widziane, jednak bezskutecznie

W Klanie Wilka

klan znalazł się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji niespodziewanie tracąc liderkę, Szakalą Gwiazdę. Jej śmierć pociągnęła za sobą również losy Gęsiego Wrzasku jak i kilku innych wojowników i uczniów Klanu Wilka, a jej zastępca, Błękitna Gwiazda, intensywnie stara się obmyślić nowa strategię działania i sposobu na odbudowanie świetności klanu. Niestety, nie wszyscy są zadowoleni z wyboru nowego zastępcy, którym została Wieczorna Mara.
Oskarżona o niedopełnienie swoich obowiązków i przyczynienie się do śmierci kociąt samego lidera, Wilczej Łapy i Cisowej Łapy, Kunia Norka stała się więzieniem własnego klanu.

W Owocowym Lesie

Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.
Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Nowa zakładka z maściami została wzbogacona o kolejną już aktualizację! | Zmiana pory roku już 18 maja, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

24 marca 2021

Od Orzechowego Zmierzchu CD Jabłkowej Bryzy

- Przyniosłem ci coś do jedzenia. - wymruczał, ocierając się o szylkretkę. Wbiła w niego zmęczone spojrzenie, a point tak jakby... się zmniejszył. Skinęła głową, nie mogąc wydobyć z siebie żadnego dźwięku. Powoli wgryzła się piszczkę, a posmak krwi zagościł na jej języku. Zacisnęła powieki, czując zbierające się w oczach łzy. Miała tego dosyć, ta wojna nikomu nie była potrzebna. Gdyby nie to, Wrzosowa Polana by żyła. Byłaby przy niej, to nic, że czasem wkurzona. Nawet to sprawiało, że czuła się bezpiecznie. Przed oczami mignął jej obraz pola bitwy i leżąca na środku szylkretka. Poczuła pustkę, jedną wielką pustkę w jej sercu. Musiała to zaakceptować - już jej tu nie ma, i nigdy już nie będzie. Była na górze, zapewne patrząc teraz na nią. Na pewno nie była szczęśliwa, słysząc o jej... problemie. Nie chciała smucić matki, ale nie mogła nic na to poradzić. Chciała do niej dołączyć, być znowu szczęśliwa u jej boku. Wzięła ostatni kęs, a liliowy otulił ją ogonem.
- Mogę ci jeszcze jakoś... pomóc? - spytał.
- N-nie. - miauknęła cicho. Nie chciała nakładać na niego dodatkowych problemów, jej wyznania już i tak mocno bo przybiły. Wymusiła na sobie uśmiech, opierając się obok Jabłkowej Bryzy. Weszli do legowiska, kładąc się na swoich posłaniach. Po chwili oboje zasnęli, ale nie na długo.
***
Czy naprawdę teraz miał nadejść jej koniec? Czy robiła dobrze? Czy sama tego chciała?
Siedziała nad brzegiem rzeki, wpatrując się w taflę. W jej głowie kłębiło się mnóstwo pytań, ale na żadne nie znała odpowiedzi. Jednocześnie i chciała to zakończyć, i żyć dalej w lesie, będąc szczęśliwą. Łzy kapały spod jej powiek, wpadając do wody.
- Czemu to wszystko... - zaczęła, lecz przerwała, słysząc przyciszony głos.
Rozejrzała się, ale wokoło nikogo nie było.
- Tu jestem... - usłyszała, obracając głowę w stronę dźwięku.
Nad powierzchnią wody lewitowała rozmyta, co chwilę zanikająca, łaciata sylwetka.
- M-mama? - spytała z niedowierzaniem.
- Proszę, nie rób tego kochanie... - rzekła istota, nim znikła w otaczających wszystko ciemnościach. Mimo iż nie dostała odpowiedzi na swoje pytanie, to i tak poczuła się... lepiej. Nadal było jej smutno, ale nie miała już takiej chęci do skoku. Po raz ostatni rzuciła spojrzenie w stronę błyszczącej tafli, i ruszyła w drogę powrotną. Musiała podjąć decyzję. Robić to czy nie? Po spotkaniu z - najprawdopodobniej - swoją matką nie wszystko wydawało się już jej takie oczywiste.
Możliwie najciszej weszła do legowiska. Nie chciała zbudzić reszty, a w szczególności Jabłkowej Bryzy. Ku jej przerażeniu, ujrzała lekko świecące w ciemności, niebieskie oczy.
<Jabłko?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz