BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot u Samotników!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

15 marca 2021

Od Płonącej Waśni CD Potrójnego Kroku

 Weszła pewnym siebie krokiem do legowiska medyka. 
- Gratulacje. Nareszcie zostałaś wojowniczką. Jak się z tym czujesz? - zapytał medyk rudo-czarną, kiedy wpadła go odwiedzić.
- Jest świetnie! Teraz mogę robić co chcę i nikt się nie czepia. - miauknęła z zadowoleniem. - Byłam też ze sprawą Fasolowej Łodygi u Wróblowej Gwiazdy.
Potrójny Krok nadstawił uszu. 
- Co powiedział?
Płomień usiadła sobie wygodnie, nim nie wzięła głębokiego wdechu.
- NO WŁAŚNIE NIC NIE POWIEDZIAŁ! - Oznajmiła głośno, wyraźnie zirytowana. - Coś tam tylko, że się zastanowi! Rozumiesz ty to? Pewnie nie, bo masz mech zamiast mózgu! PIEPRZONY WRÓBLOWA GWIAZDA! Nie zniosę go przez resztę swojego życia na stanowisku lidera. - Splunęła gdzieś nieopodal nich. - Niech on już zginie! Niech zejdzie z tego świata i da wszystkim spokój! Chociaż wtedy Borsuk zajmie jego miejsce, a to nie jest lepsza opcja. Ale cóż, mogę się nią zająć... Hmm, może lepiej będzie pozbyć się Borsuk? I dopiero później Wróbla.
Szeptała do siebie. Zapomniała totalnie, że jest razem z Potrójnym Krokiem, który zapewne nie podzielał jej zdania. To, że był ciekaw ploteczek w klanie nie oznaczało, iż chciał śmierci lidera, oraz jego zastępcy.
Płomień z kolei kłębiła w sobie nienawiść, rosnącą z każdym dniem.
- Uspokój się. Nic nie zrobisz. Morderstwo sprawi, że trafisz tylko do Mrocznej Puszczy. Ja też nie lubię tej dwójki. Musimy jednak to przeżyć. 
- PRZEŻYĆ? Musimy działać! - Podniosła głos. 
- Nie mieszaj mnie w to. Ja postępuje zgodnie z kodeksem i wolą Klanu Gwiazdy. Za te twoje działania możesz zostać wygnana. 
Prychnęła, trzepiąc ogonem.
- Niech tylko spróbują! Będę ich nawiedzać w snach - odparła zdenerwowana. 
O ile w Klanie Wilka było jej wygodnie, tak naprawdę nie mogła znieść widoku władzy, oraz tej, pożalcie się bogowie, medyczki i jej bachorów.
- Ale pewnie! Czemu miałbyś mi pomagać. Lepiej się schować i milczeć. - Odwróciła głowę.
- Kieruję sie rozsądkiem, a nie emocjami. - powiedział - Mogę dać ci mak na uspokojenie nerwów. 
- Aha więc teraz jestem niespokojna!? - Zapytała. - Czasem trzeba odrzucić rozsądek, dziadu.
- JAK TY SIĘ DO MNIE ZWRACASZ GÓWNIARO! - Machnął zdenerwowany ogonem - MASZ PSTRO WE ŁBIE I TYLE!
- TY MASZ SMIERDZACY MECH ZAMIAST MÓZGU!
- TO TY MASZ MECH ZAMIAST MÓZGU. TAKI JAK MYSI MÓŻDŻEK, O TAKI MAŁY! - Pokazał łapą. 
- TY NIE MASZ CZEGOŚ TAKIEGO JAK MÓZG!!
- JA WŁAŚNIE MAM! JESTEM MĄDRZEJSZY OD WAS WSZYSTKICH! KLAN GWIAZDY MI ŚWIADKIEM! TROCHĘ SZACUNKU GÓWNIARO! 
- GÓWNO PRAWDA!!
- Ha! Widzę, że skończyły ci się argumenty! - miauknął zadowolony. - Teraz przepraszaj za swoje dziecinne zachowanie, no już.
- NIE PRAWDA! - Miauknęła głośno. - Po prostu nie zniżę się bardziej w kłótni z tobą!!
- Sama zaczęłaś tą kłótnię - fuknął niezadowolony. - Już ci przeszło? To dobrze. Możemy więc rozmawiać jak dorośli. 
- Ty już jesteś starzec, a nie dorosły - Prychnęła.
- Nie jestem aż tak stary! Zresztą powinnaś się mnie słuchać z uwagi na mój wiek i doświadczenie. 
- Ale ty nie mówisz nic mądrego. - Mruknęła. 
- Właśnie, że mówię! Moje słowa to sama mądrość! Nie chcę byś mieszała się w politykę. Ucierpisz tylko na tym. 
- Więc moje słowa niczym błogosławieństwo!
- Co? Z jakiej racji? Nie jesteś Klanem Gwiazdy, aby błogosławić. - Zmarszczył brwi. 
- A może jestem, ale twój tępy mózg o tym nie wie!
- Nie jesteś - miauknął z pewnością w głosie
- Jestem.
- Nie jesteś. Inaczej by przez ciebie Klan Gwiazdy przemawiał. 
- A może przemawia. 
- Nie przemawia. Słyszałem już raz jak Klan Gwiazdy przemawiał przez kota. I to nie byłaś ty. 
- Ta? A niby jak to wyglądało, hmm???
- Chyba nie będziesz tak szalona, że gdy ci powiem, będziesz to udawać, nie? - Spojrzał na nią podejrzliwie. 
Prychnęła.
- A to niby aż taka tajemnica? To całe przemawianie przez kota.
- Nie. Każdy to widział na zgromadzeniu. 
- No jakoś nie każdy. - Uderzyła ogonem o ziemię.
Uśmiechnął się do niej z wyższością
- Poproś mnie ładnie, a ci opowiem.
- W życiu. Prędzej pójdę do kogoś innego.
- Ale ja byłem najbliżej tej sytuacji. Reszta była daleko i mało co widziała, tylko słyszała jakieś słowa. 
- Boisz się, że ktoś inny zdradzi mi ten wielki sekret? - Uniósła brew z usmieszkiem.
- Nie. Raczej nie pamiętają już tego zdarzenia, a jak tak, to tylko słowa. Nie widzieli co się naprawdę stało. Nie dasz rady skontaktować się z innymi medykami. A kot, który był opętany nie pamięta nic, więc... tylko ja tu jestem, aby rozwiać twoją ciekawość. 
- Innymi medykami? Masz na myśli te ciapy z reszty klanów? - Westchnela. - No, to mów.
- Innymi medykami? Masz na myśli te ciapy z reszty klanów? - Westchnela. - No, to mów.
- A gdzie magiczne słowo?
- Nie znam żadnych zaklęć - przekręciła głowę, marszcząc brwi.
Westchnął. 
- Powtórz za mną: "Proszę wyspaniały wujku, opowiedz mi jak przemówił Klan Gwiazdy przez kota". 
- Po prostu to z siebie wyrzuć - Miauknęła, gdyż brakło jej cierpliwości.
- Nie. Inaczej nic ci nie powiem - Odwrócił się do ziół, aby je poukładać. 
- O raju, ale z ciebie dziadyga - Przewróciła oczami. 
- Ja czekam. To tylko jedno zdanie. No... Zrób mi tą przyjemność droga siostrzenico - nadal układa roślinki. 
- Czemu bym miała? - wykrzywiła pysk w grymasie.
- Bo może wtedy dostąpisz mojej łaski. 
- Nie potrzebuje twojej łaski - wypięła mu język.
- Nie to nie - układał zioła dalej. 
Płomień zaczęła tupać nerwowo łapą. Głupi staruch! Teraz narobił jej ciekawości. Ale nie zamierzała skłaniać przed nim głowy i mówić te jego durne słowa. Podniosła więc zadek, podchodząc do liliowego. 
- Wuuuujkuuuu - mruknęła przeciągle. - Ty wiesz, że jesteś faaaaajnyyyy. No dawaaaj, opooowiedz miiii~~

<Trójka?>

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)