BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

26 marca 2021

Od Brzoskwinki Cd Krzemienia

 Ten osobnik zaczął ją coraz bardziej interesować. Nie rozumiała niczego z jego słów. Ani o jakichś Wyprostowanych, ani o potworach. Co mogło być tam tak złego? Jak wygląda takie życie? Jest ciekawe czy niebezpieczne. Tyle pytań, a tylko jeden kot który mógłby na to odpowiedzieć. Oczywiście, nie mogła ot tak zacząć trajkotać mu nad uchem. To byłoby niezbyt miłe oraz bez taktu, ona taka nie była. Przynajmniej miała nadzieję, że sprawiała milsze wrażenie. Odliczając jej brak nastroju… Może wypadałoby zapytać? Tak delikatnie. Albo nie! Miała idealny pomysł. Najpierw ona pokaże Krzemieniowi swoje otoczenie, potem poprosi o trochę więcej informacji o… miejscu gdzie są wielkie gniazda Wyprostowanych. Choć na wszystkie szyszki w lesie, ona NIGDY nie widziała tego przedziwnego zwierzęcia. Chodził na tylnych łapach? Najwyraźniej, bo inaczej by ich tak nie nazywali. - Mogę ci pokazać trochę Owocowego Lasu? Pewnie już widziałeś wiele… Ale proszę? - Dobrze…- odpowiedział tamten, po czym szybko wstała na łapy. Od czego zacząć? To miejsce było pełne… No… Wszystkiego? Bo JAK inaczej określić to niezwykłe miejsce? Tak więc ruszyła do wyjścia z obozu. - Po pierwsze…

***


- Niektórzy mogliby określić… Że trudno się troszkę zorientować. Każdy kot ma jednak jakieś zmysły które mu pokazują drogę, co nie? Ale moim zdaniem na północy jest więcej jabłoni, na wschodzie grusz, a na zachodzie śliwek.- miauczała. Czasy, gdy to czarny głównie mówił, chyba dawno miły. Teraz ona ciągle nawijała o tym co tu się dzieje. Zdążyła opowiedzieć o wojnie z Klanem Nocy, zamieszkaniu w bezpiecznym sadzie oraz wielu innych sytuacjach. Dawno się tak nie rozgadała. Dobry nastrój wrócił migiem. Co chwilę patrzyła na Krzemienia, by zobaczyć, czy nie zanudza kocura. Czarny był jednak zainteresowany otoczeniem, całe szczęście słuchał. Strasznie miło było mieć nadzieję, że to wszystko choć trochę ma sens. Bo gdyby nie miało, to dlaczego on obserwował tak to miejsce? Wydawało się być dla niego obce, ale przyjazne. Ptaki ćwierkały w tle, przeskakiwały z gałęzi na gałąź. To była codzienność. Niezwykła, pasjonująca codzienność. 

- Ogólnie, tutaj jest mega dużo takich drzew.- powiedziała. Krzemień przytaknął. Najwyraźniej się zgadzał. W końcu, w jego rodzinnych stronach nie było żadnych takich. Jak można tam było żyć?- A tutaj mamy Ogrodzenie.- miauknęła, wskazując lśniącą siatkę. Błyszczała w słońcu. Tak serio, dawno nie było takiej pogody. Trzeba było się nią cieszyć.- Nigdy za nie nie wychodzimy. Tylko czasem medycy oraz patrol zwiadowczy.

- A co się stanie jeżeli wyjdziecie bez pozwolenia?

- Nie wiem. Coś strasznego. Ale tam gdzieś żyją lisy. Zabiły dwa koty a mojej siostrze odgryzły łapę.- mruknęła ponuro.- Po prostu, lepiej tam nie iść. Wiesz, to jest ryzyko. Ja tam wychodziłam kilka razy, lecz to dawne czasy.

- Mogłaś wychodzić? Czy…

- Uczyłam się na medyka. To nie było po prostu dla mnie.- machnęła ogonem. Zwinnym ruchem wskoczyła na cienką krawędź Ogrodzenia.- Fajnie by było poznać coś więcej. Ale zasady to zasady. Choć… Może gdzieś tam jest więcej zwierzyny… Powiesz mi coś o sobie więcej?- nagle dodała. Była ciekawa co jej odpowie. Bo w końcu, pochodził z jakiegoś odległego miejsca.- Na przykład o swojej rodzinie?


<Krzemieniu? przepraszam za takiego gniota :mgieeczka:>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)