BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot Samotników!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

21 kwietnia 2024

Od Śnieżnego Wichru CD. Cis

*Chwilę przed trafieniem Śnieżka do medyka*

Nie mógł spać. Przez zajmowanie się matką i ojcem, był strasznie zmęczony w dzień, a teraz nawet w nocy nie mógł odpocząć!
- No nic – mruknął cicho i wyszedł z legowiska. Noc była przepiękna. Zawsze kojarzyła mu się z czymś pięknym i przywoływała stare wspomnienia. A przy okazji była taka cicha... Odetchnął głęboko i spojrzał w gwiaździste niebo. Uśmiechnął się na myśl, że Klan Gwiazdy teraz pilnuje ich z góry. Zaczął chodzić cicho po obozie i wtedy zauważył jakiś ruch w żłobku. Po chwili wyszedł z niego mały kociak... Chyba. Było dość ciemno, mimo pełnego gwiazd nieba. Śnieżny Wicher postanowił jednak podejść i to sprawdzić, w końcu jeśli to mały lis, albo inne zwierzę, to jego klan będzie mieć kłopoty. Powoli zbliżał się do żłobka i nagle usłyszał krzyk i lament.
- Nie jedz mnie, proszę! Ani mojej mamusi, tatusia.... Nikogo nie jedz! – lamentował mały kociak, siedzący przed żłobkiem. Zwinął się w małą kulkę i nawet nie spojrzał na wojownika.
- Ej, ej! Mały... Spokojnie! – starał się jakoś uspokoić kociaka – Nie zjem cię! Ani nikogo! Nie jem kotów – mówił – Jestem przecież z twojego klanu, nazywam się Śnieżny Wicher.
Mała koteczka na chwilę się uspokoiła i spojrzała na wojownika.
- Spokojnie... Ty jesteś...
- Cis – dokończył maluch, a Śnieżek pokiwał głową.
- Dobrze Cis. Co ty tu robisz? Jest strasznie późno, powinnaś spać, jeszcze ci się coś stanie... – zaczął van i wtedy zauważył, że kocię płacze – Dlaczego płaczesz? – zapytał, zmieniając temat. Cis otarła łapką łzy i nie odpowiedziała na pytanie.
- Koszmar co? – zapytał kocur, a kotka tylko pokiwała głową – Ze spokojem, teraz już jesteś bezpieczna. Tu w obozie nic ci się nie stanie. A teraz wracaj do żłobka.
- Nie chcę spać ani budzić mojej mamy. Nie mogę tu zostać? – zapytała Cis. Czarny van westchnął cicho. Jeszcze nigdy nie miał takiej sytuacji z kociakiem! Raczej powinien zabrać tą małą do żłobka, by poszła spać, ale z drugiej strony...
- No dobrze. Ale zostaję tu z tobą, jeszcze ci się coś stanie!
- Mówiłeś, że obóz jest bezpieczny – przypomniała kotka.
- Tak, jednak lepiej być pewnym na sto procent. Inaczej twoja mama się zmartwi – mruknął wojownik i znów spojrzał w niebo. Cis poszła w jego ślady i również zwróciła łepek ku górze. Siedzieli tak w ciszy i obserwowali gwiazdy.
- A ty, dlaczego nie śpisz? – zapytała nagle Cis, przerywając ciszę.
- Nie mogę spać – odparł Śnieżny Wicher – Ale to nic... W końcu noc jest taka cudowna! I te gwiazdy. Miło tak patrzeć, jak nas obserwują z góry, ze Srebrnej Skóry – powiedział i się uśmiechnął – Gdzieś tam na górze są nasi przodkowie – miauknął i wyobraził sobie koty z gwiazd. Jak to w ogóle możliwe? One naprawdę były z gwiazd? A może to tylko wymysł? Ostatnie pytanie prawie od razu odrzucił. No cóż, dowie się pewnie, jak zginie. A na razie, chciał tego uniknąć. W końcu miał jeszcze całe życie przed sobą. Po jakimś czasie wrócił do rzeczywistości i spojrzał na kociaka. Wyglądała na nieco zdziwioną, albo zmęczoną? Nie wiedział. W każdym razie maluch już po chwili zaczął znowu ziewać. - Powinnaś wracać do żłobka, jesteś strasznie zmęczona. Sen ci się przyda – powiedział Śnieżek.

<Cis?>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)