Wiosenne promienie słońca odbijały się na kamiennych ścianach żłobka Klanu Klifu, tworząc na nierównej powierzchni mozaikę migoczących światełek. Niebieskie oczka młodej kotki z żywym zainteresowaniem śledziły ich ruchy, a drobne łapki nieświadomie podrygiwały w energicznym rytmie tak, jakby pragnęły uchwycić świetlną iluzję i już nigdy jej nie wypuścić.
Jastrząb wypuściła z siebie ciche westchnienie, a następnie przewróciła się na plecy, wyciągając przed siebie niewielkie kończyny.
Ale nudy! Poza spaniem i jedzeniem jej życie nie oferowało nic więcej. No, może jeszcze zabawy z rodzeństwem, często kończące się szalonymi wyzwaniami, a co za tym idzie, kłopotami. I opowieści rodziców z czasów ich samotniczych księżyców. I cały żłobek zabawek, pełen kamyczków i przeróżnych patyków.
Jastrząb to jednak nie wystarczało.
Co z tego, że ledwo utrzymywała się na kluchowatych łapkach? Przecież dostała je właśnie po to, by odkrywać wszystkie zakamarki świata! Gdyby tylko mogła, już w tej chwili wyruszyłaby w nieziemską podróż, smakując fascynujących doświadczeń związanych z tak odległymi krainami… Gdzieś z pewnością znajduje się miejsce na tyle barwne, że zamieszkują je wyłącznie przepiękne motyle, które z gracją przeskakują między kwiatkami i chmurkami. Była też niemal pewna, że ktoś wspominał jej o wysokiej sośnie, sięgającej aż samego nieba - każdy wojownik, który się po niej wspiął, mógł oddać się porywom wiatru i poczuć prawdziwą wolność.
Łaciaty łebek mimowolnie przechylił się w bok, a wzrok bystrych ślepi spoczął na piórach wplecionych między gałęzie budujące legowisko. Na mordce Jastrząb zagościł szeroki uśmiech.
Och, jak cudownie byłoby być ptakiem! Móc rozwinąć skrzydła i przemierzać przestworza bez ciężaru nieustannie spychającego w dół. Kotka marzyła o odkryciu wszelkich tajemnic lądu, ale co kryło się między obłokami? O tym nawet nie śniła! Mogła jedynie przypuszczać, że skoro stanowiły one dom pierzastych, musiała się w nich kryć niesamowita moc; na tyle silna, iż napawała nawet przyziemne, kocie serduszka marzeniami o niewyobrażalnym…
Ze świata wyobraźni niespodziewanie wyrwało ją śmieszne uczucie, rozchodzące się od nosa po sam koniuszek ogona. Jej organizm zareagował błyskawicznie, powodując nagły ruch i głośne kichnięcie, które wysokim dźwiękiem rozeszło się po jaskini. Zdezorientowana koteczka zerknęła na swoje łapki i zachichotała, gdy zauważyła szare piórko pokryte prążkami.
Może życie wcale nie było tak nudne, jak jej się wydawało.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.
W Klanie Wilka
Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz