Starość nie radość mówili i musiał się z nimi wszystkimi zgodzić, otóż będąc już staruszkiem, któremu z coraz większym trudem przychodziło poruszanie i z pewnością bardziej zmęczonym, odnalazł w tym wszystkim wspomniane słowa, które zawsze powtarzali mu rodzice. Obecnie mógł ich wyczuć jedynie ze Srebrnej Skóry, a i ten kontakt był utrudniony zważywszy na ostatnie zbyt bliskie połączenie z Mroczną Puszczą. Zadrżał. Nawet nie potrafił sobie wyobrazić, co przodkowie muszą znosić. Skoro nie mogą odpędzić złych duchów, muszą być naprawdę osłabieni, a to go w dużym stopniu wpędzało w zmartwienia. Tak bardzo, że potrafił siadywać na swoim posłaniu, wpatrując się pustym wzrokiem w jedną ze ścian, dumając nad losem przodków i żyjących w lesie kotów. Bez Klanu Gwiazdy czeka ich straszny los. Jeżowa Ścieżka wzdychał w chwilach, gdy uświadamiał sobie ten ważny szczegół. Gdy przyjdzie mu odejść musi zebrać ze sobą tak dużo siły, ile tylko jego serce zdoła i przekaże je wszystkim przodkom, walcząc za sprawą odzyskania wiary.
- Wiesz, Wisienko, jestem już stary, ale nadal mam serce do swojej pracy. Kocham być medykiem i nawet nie masz pojęcia jaki jestem szczęśliwy, że mogę to robić do końca. Nie zniósłbym bezczynnego czekania w starszyźnie na śmierć.
- Mówisz tak, jakbyś już umierał, Jeżowa Ścieżka.
Poczuł na sobie jej wielkie oczy. Czekoladowy kocur zwrócił pysk w stronę swojej uczennicy, posyłając jej lekki uśmiech z pokrytego siwymi włosami pyszczka. Przez ten długi czas stała się mu naprawdę bliska. Chciał, żeby Wisienka została medyczką i dbała o Klan Burzy. Była gotowa, czuł to.
- Na każdego kiedyś przyjdzie czas. Ale nie martw się zawczasu. Jeszcze muszę cię mianować, chce być przy tej magicznej chwili.
Tylko jak to będzie wyglądało?
Powrócił do sortowania ziół. Nie mógł podzielić się ze swoją uczennicą tymi zmartwieniami. Pewnie mianuje ją przy świętym odłamku kamienia. Czy Klan Gwiazdy mimo wszystko ześle jej sen? Niestety było to tak odległe pragnienie, że dowiedzą się dopiero wtedy.
Dzień nie minął im jednak jedynie na sortowaniu zebranych roślin. Pora Nagich Drzew nie bez przyczyny była nazywana tą najbardziej surową i dającą choroby. Właśnie do ich lecznicy zajrzeli pierwsi pacjenci. Zajął się gorączką Byczej Szarży, bezsennością i tymczasową ślepotą Jeleniego Kopytka i chorym na dwie przypadłości Szybką Łanią. Pod wieczór zjawiła się jeszcze ze zwyrodnieniem i katarem. Zajął się nią sprawnie. Wiedział, że kotka nie lubiła dotyku, zatem specjalnie się do niej nie zbliżał, pozostawiając przestrzeń dla siebie. I tak upłynął im pierwszy dzień pracowitego tygodnia.
Wyleczeni: Bycza Szarża, Szybka Łania, Jelenie Kopytko, Wilcza Zamieć
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.
W Klanie Wilka
Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz