BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

24 listopada 2021

Od Bzu CD. Plusku

Wesoło podskoczył, sprawiając, że kolorowe liście powędrowały do góry. Czerwień, pomarańcz i ciepła żółć tańczyła wokół bawiących się jak kocięta kotów. Liście wirowały dookoła skaczących i śmiejących się mieszkańców Owocowego Lasu. Ich roześmiane ślipia zerkały na siebie ukradkiem, a łapy skocznie przemieszczały się.
Bez przykucnął, by wbić się wyżej. Ciepły podmuch wiatru przywitał go, rozwiewając białe futro kocura. Lądowanie nie było tak przyjemne. Ciężko grzmotnął o mokrą ziemię. Nieznajoma kotka podeszła do niego zmartwiona. Jej pomarańczowe ślipia przyglądały się mu z troską. Bez uśmiechnął się i wstał pospiesznie, by ta nie przejmowała się. Nic mu nie było prócz brudu. Spojrzał na błocko, które skryło się pod liśćmi. Uśmiechnął się przebiegle. Uderzył łapami mocno, ochlapując siebie i kotkę błotem.
Zastygła. Bez niepewnie spojrzał na nią. Nieokreślone emocje wypełniały jej ślipia w kolorze zachodzącego słońca. Położył w akcie skruchy uszy. Myślał, że uzna to za zabawne. Łeb powędrował ku dołu, lecz nim zdążył wyskrobać pazurem obrazek coś lepkiego uderzyło w jego futro. Kotka przyglądała mu się dumna ze swojego dzieła. Bez podskoczył wesoło w bojowym nastroju. Ich walka dopiero się rozpoczęła. 


* * *

Cali w błocie, ale za to jacy szczęśliwi skierowali łapy ku obozowisku. Bez nie wiedział kim była, lecz już ją uwielbiał. Była taka super. Taka czaderska. Chciał móc codziennie się z nią bawić. Tak bardzo brakowało mu tego w tym pozornie szczęśliwym społeczeństwie.
Koty uśmiechały się, lecz Bez widział jak smutek grał w ich sercach. Cały Owocowy Las przygasł, pozostawiając go samego. Mama nie miała czasu. Siostry też. Wszyscy zbyt zajęci własnym życiem odrzucili głuchą i zbędną jednostkę. Wszyscy czuli się zbyt niezręcznie w towarzystwie kota, z którym nie można było rozmawiać. Lecz teraz wszystko się zmieniło. Nieznajoma kotka pojawiła się w jego życiu, rozświetlając je na nowo. Niczym zesłana przez Iskrę sprawiła, że wieczna samotność odeszła w nie pamięć. Bez wyprzedził kotkę, skrobiąc pazurem obrazek przed nią. Kółko przedstawiające słońce i owalne kształty przedstawiające liście. Przekaz był jasny. Jutro znów się pobawmy. 
Ziemia zadrżała. 
Niebieska szylkretka wyszła z krzaków. Niezapominajka. Bez uniósł radośnie ogon na widok kotki. Jej wymuszony uśmiech sprawił, że opuścił uszy. Medyczka spojrzała na obraz Bzu i pokręciła łbem, ścierając go łapą. Zaczęła poruszać pyskiem, sprawiając, że ruda kotka położyła po sobie uszy. Bez nie rozumiał co się dzieje. Spoglądał jedynie smutno na siostrę i rudą. Nie chciał jej stracić. Nie rozumiał co się dzieje. 

<Plusk?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz