Skręcił przednią łapę. Ot, po prostu nie uważał pod łapy i się stało. W sumie nie zamierzał długo nad tym myśleć. Do Wschodu udał się z kamiennym wyrazem pyska. Brat oczywiście musiał zacząć mu nawijać o Poziomce, swojej malutkiej wnuczce. Bocian wywrócił oczami. Co go obchodził jakiś bachor? Ma srać słodyczą, bo jest dzieciakiem? Ledwo na łapach umie stać! Oczywiście białemu nie widziało się ją odwiedzać, nawet pod prośbami Wschodu. Niech sam sobie ją odwiedza, jeśli jest taki chętny.
Po wyleczeniu łapy mógł znowu zacząć działać. Nadeszła Pora Nowych Liści, zrobiło się znaczcie bardziej ciepło, kolejne zwierzątka przebudziły się do życia. Zamyślił się. Może powinien wybrać się na polowanie? Musiał jednak najpierw coś załatwić, a mianowicie zajrzeć do swojej skrytki, czy na pewno nie brakuje żadnej trutki. Raczej nikt go nie śledził, trujące rośliny również nie powinny wyschnąć przykryte kamieniem, ale jednak wolał mieć pewność. Postanowił zrobić to z samego rana.
Gdy więc wschodzące słońce zaczęło pomału witać Owocowy Las, kocur przebudził się i zgrabnie oraz cicho opuścił swoje posłanie. Poczuł pod łapami miękką trawę, wraz z zejściem z drzewa. Ranne powietrze było prawdziwą przyjemnością. Rozejrzał się, także patrząc w górę, ale nie zauważył, żeby ktoś oprócz niego się obudził. To nawet lepiej, kogoś obecność była ostatnim, czego w tej chwili pragnął. Wszystko było przygotowane, pozostało tylko sprawdzić, czy na pewno zadziała. Układanka się łączyła. Najmniejszy szczegół będzie miał jednak znaczenie.
Instynktownie wysunął pazury, gdy drogę do wyjścia z obozu zagrodziła mu Leszczyna. Starsza kocica z wygórowanym ego. To, że była przyjaciółką liderki nic nie zmieniało, a ruda zdawała się tym przechwalać najmniejszym swoim gestem. Bocian omiótł ją niezadowolonym i aroganckim spojrzeniem.
- Dokąd się wybierasz? Patrole jeszcze nie wyruszyły. - stwierdziła Leszczyna, marszcząc przy tym nos.
Biały kocur wywrócił oczami.
- Kim jesteś lisi bobku, że mam się tobie tłumaczyć? - mruknął chłodno. Jego spokój, zawsze był wręcz sztuczny, ale dobrze panował nad emocjami, w przeciwieństwie do rudej kocicy.
Starsza strzepnęła ogonem.
- Wystarczy, że mieszkamy w jednym miejscu. - parsknęła. - Nie uważasz, że dziwne jest wstanie o tak wczesnej porze?
Mógłby niby skłamać, że idzie na spacer, ale nie zamierzał płaszczyć się przed jakąś wronią strawą. Poruszył koniuszkiem ogona i minął kotkę, uderzając ją z boku. Leszczynka syknęła na niego. Zignorował jej oburzenie. Opuścił obóz, kierując się do swojej kryjówki. W pewnym momencie jego czujność nakazała mu odwrócił się za siebie. To Leszczyna za nim szła. Słyszał jej kroki i widział niezadowolony, choć odległy wyraz pyszczka. Skrzywił się. Czy kocica nie mogła odpuścić?
W takim razie się zabawmy, Leszczyno. A stawką będzie życie.
CDN.
Wyleczony: Bocian
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
13 kwietnia 2021
Od Bociana
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz