Jesionowa Gwiazda pomachał do niego ogonem, aby go zauważył. Królicze Serce ledwo dostrzegł wujka. Kocur był zbyt podekscytowany tym, że został ojcem. Zwinkowy Ogon musiała odpocząć, była przecież zmęczona po porodzie. Obiecał, że przyniesie jej coś do jedzenia i zamierzał złowić świeżą i grubą rybę. Nadal miał przed oczami obraz Zwinki tulącej do siebie dwójkę kocurków. Został ojcem! Spojrzał na chwilę na niebo. Wyobraził sobie swojego ojca, który z dumą spogląda na syna oraz na wzruszoną tym wszystkim matkę. Ich rodzina się powiększyła. Obiecał sobie, że zaopiekuje się swoimi kociakami i nie pozwoli ich skrzywdzić.
- I jak? Urodziły się zdrowe? Opowiadaj.
Wojownik uśmiechnął się szeroko. Niemal przebierał łapami w miejscu nie mogąc się doczekać, żeby podzielić się swoją radością. Gdy jego partnerka zaszła w ciąże i wizja zostania rodzicem stała się realna, Jesionowa Gwiazda dał mu cenne rady. Wujek miał już przecież doświadczenie w ojcostwie, a poza tym był dla niebieskiego wielkim wsparciem.
- Zostałem tatą, wujku! Mam dwóch synów. Są zdrowi i silni. Zwinka również się dobrze czuję. - miauknął na pytanie czekoladowego, uśmiechając się przy tym szeroko.
- Gratuluję, Królicze Serce. Będziesz dobrym tatą. W razie problemów jestem obok.
Skinął głową. Wiedział doskonale, że przywódca mu pomoże. Oczywiście dalej czuł się trochę nieswojo przez nową rangę wujka, ale go potrzebował i to było silniejsze. Niebieski poruszył lekko ogonem.
- Wiem, wujku. Na razie są mali i słodcy, ale gdy dorosną mogą wyrosnąć z nich łobuziaki. - westchnął. W jego ślepiach dalej lśniło podekscytowanie.
- Nadaliście im już imiona? - spytał Jesionowa Gwiazda.
Odpowiedz na to pytanie była oczywista, a wręcz sprawiała dumę Króliczkowi. Ze Zwinką zajęli się tym od razu, imiona wydały się trafione i ładnie brzmiące.
- Szałwia i Muchomorek. - miauknął, zerkając instynktownie w stronę żłobka. - Wybacz, wujku, ale muszę wyjść na polowanie. Muszę zadbać o swoją rodzinę.
Zauważył uśmiech na pysku Jesionowej Gwiazdy.
- Nie będę cię zatrzymywał.
- Ale koniecznie musisz ich zobaczyć. Tylko nie dzisiaj, bo Zwinka jest zmęczona. - miauknął Króliczek.
Będzie się również musiał pochwalić Wróblej Gwieździe. To przecież była cudowna wiadomość i miał ochotę wykrzyczeć ją całemu światu. Ciekawe, czy teraz Jesiona dopadły wspomnienia? Nie zastanawiał się nad tym długo, gdyż ruszył w stronę rzeki.
Siedział przed żłobkiem i obserwował bawiące się kociaki. Szałwia akurat rzucił się na Muchomorka i oboje przeturlali się po ziemi. Zaniepokojony uniósł uszy. Nie zrobili sobie krzywdy? Nieoczekiwanie wyczuł obok siebie obecność. Kątem oka dojrzał Jesionową Gwiazdę, który również przyglądał się zabawie malutkich członków Klanu Nocy.
- Cześć, wujku. - przywitał się z czekoladowym kocurem. Od pewnego czasu po klanie rozchodziły się nieprzyjemne plotki na temat przywódcy. Chociaż panowała susza coś zdawało się wisieć w powietrzu. Zmartwiony położył ogon na boku kocura. - Dobrze się czujesz? Nie wyglądasz najlepiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz