BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)

Znajdki w Klanie Klifu!
(trzy wolne miejsca!)

Na blogu zawitał nowy event wielkanocny! || Zmiana pory roku już 20 kwietnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

20 kwietnia 2021

Od Króliczego Serca CD. Wieczornikowego Wzgórza

 *dawno temu*

Strata bliskiego członka rodziny bolała wyraźnie i mocno. Była niczym cierń wbity w serce. Królicze Serce dobrze znał to uczucie. Stracił rodziców, a jako jedynak pozostał mu tylko klan. Wypłakał już swoją żałobę, starał się nie narzekać, tłumił w sobie uczucia, milczał. Chyba to pewien rodzaj ucieczki od problemów. Tęsknota za rodzicami narastała z każdym dniem, ale wiedział, że chcieliby jego siły. 
Jaskrowy Pył zmarł tragicznie. Śmierć brata była na pewno ciosem dla Wieczornikowego Wzgórza. Królicze Serce doskonale wiedział, że byli ze sobą bardzo blisko. Niestety nie mogli przewidzieć, co się wydarzy. Pozostało jedynie czcić pamięć kocura, który spogląda teraz na swoich pobratymców ze Srebrnej Skóry.
To również oczywiste, że Króliczek chciał ulżyć w bólu swojemu przyjacielowi. Chociaż trochę go pocieszyć. Widząc jego załamanie podszedł do kocura i objął go nieśmiało ogonem. Nie był pewny, czy ten go nie odepchnie i nie rozkaże mu odejść, żeby zostać w samotności. Musiał jednak zaryzykować. Jaki byłby z niego przyjaciel, gdyby zostawił go samego? 
Wieczornikowe Wzgórze go nie odtrącił. Siedział zgarbiony, wbijając pazury w ziemię. Kręcił głową, mrucząc pod nosem "Nie, nie, nie". Zachowywał się zupełnie tak, jakby nie zdawał sobie sprawy z otaczającego go świata. W sumie nie można było mu się dziwić. Młodszy wojownik nieśmiało oparł pysk na jego karku i zaczął uspokajająco mruczeć. Zwinkowy Ogon mu tak kiedyś zrobiła i wtedy poczuł się chociaż odrobinę lepiej. Może wojownikowi to również pomoże?
- Bardzo cię kochał. Na pewno jest teraz bezpieczny z twoją mamą i oboje na ciebie spoglądają z gwiazd. Nie chcieliby, żebyś długo rozpaczał. 
Żałował, że nie mógł być bardziej pewny siebie. Z natury był jednak skryty w sobie. Pozostało mu trwać przy Wieczornikowym Wzgórzu w tych ciężkich dla niego chwilach. 
- Dlaczego on? To nie może być prawda! 
Królicze Serce położył uszy na rozpacz w głosie wojownika. 
- W-widocznie tam na górze po-potrzebowali go bardziej. 

*zbliżona teraźniejszość*

Królicze Serce został ojcem. Był to dorosły krok w jego życiu. Nie czuł się  na początku gotowy, ale wziął odpowiedzialność na swoje barki i zamierzał zatroszczyć się najlepiej jak umie o swoją rodzinę. Zwinkowy Ogon praktycznie codziennie miała świeżą zwierzynę. Kociaki rosły bardzo szybko, nauczyły się mówić, stawiać pierwsze kroki i podbiły cały żłobek. Kocur zaglądał do nich codziennie, gdy tylko skończył trening z Kurkową Łapą.
Tak było również teraz. Leżał przy Zwince, która korzystając z chwili odpoczynku, ucięła sobie małą drzemkę. Szałwia gryzł jego uszy, natomiast Muchomorek bawił się ogonem. Królicze Serce wytrzymywał ten lekki ból, a wręcz zachęcał swoich synów do aktywności. Musiał się nacieszyć każdą chwilą, bo księżyce miną zanim się obejrzy. 
W wejściu do żłobka stanęła znajoma sylwetka. Niebieski odwrócił pyszczek i uśmiechnął się delikatnie. Od razu rozpoznał Wieczornikowe Wzgórze. Wojownik uśmiechnął się do niego szeroko i pewnie ruszył przed kociarnię. Zaciekawione kocięta przerwały zabawę, wpatrując się w przybysza. 
- Cześć, Wieczorniku. Poznaj Szałwię i Muchomorka. - przedstawił swoje kocięta z dumą w głosie. Przyjaciel koniecznie musiał ich poznać, to nie potrzebowało dyskusji.


<Wieczornik? Strasznie cię przepraszam, że tak długo. Niestety zgubił mi się ten odpis. Ale już naprawione! :3> 

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)