Wszedłem do obozu, gdzie powitał mnie smętny widok. Koty wyglądały na zestresowane, uczniowie cicho ze sobą szeptali, a wojownicy zbici w grupki wylizywali futra.
Gdy mnie dostrzegli, podeszli szybko po kolei Orzechowe Futro z Hiacyntową Cętką. Nie wyglądali na szczęśliwych.
- Patrol już wrócił? - Zapytałem, chcąc jak najszybciej zorientować się w klanowej sytuacji, by móc zająć się Cętką i szczeniakiem.
- Tak i... - Zaczął kocur. - Nie mieli najlepszych wieści...
- Opowiadaj, co się dzieje? - Zapytałem zaniepokojony.
W powietrzu czułem spięcie u niepewność. Te informacje musiały w jakiś sposób wstrząsnąć wojownikami.
Odeszliśmy na bok, by w spokoju mogli mi opowiedzieć.
- Spotkali patrol Klanu Wilka - zaczęli. - Coś grasuje na ich terytorium, podobno zabiło jakiegoś kota.
- Może borsuk? - Podsunąłem, nie chcąc, by było to coś gorszego.
- Nie wiedzą jeszcze. Ale mówili, że to strasznie śmierdzi i jest bardzo niebezpieczne. - Kontynuowała Hiacyntowa Cętka.
- Dwunożni? Tylko czemu by mieli zabijać koty... - Myślałem na głos.
- Nie, to nie oni. Coś innego, gorszego. - Odparł Orzechowe Futro, machając nerwowo ogonem.
Ich niepokój udzielał się też mi. Co prawda, nie panikowałem. Nie mogłem, poza Czaplą Gwiazdą byłem podporą dla wojowników.
- Są tu wszyscy wojownicy? - Zapytałem, biorąc głębszy wdech.
- Nie wszyscy, ale większość. - Hiacyntowa Cętka polizała szybko klatkę piersiową.
- Okej.
Zebrałem wojowników w jednym miejscu. Prawie wszyscy już wiedzieli o zagrożeniu. Powiedziałem im, by nie panikowali, a uczniów na treningi brali w obrębie obozu.
Później szybko ustaliłem patrole, czując jak padam z łap. Sam, mimo, że bardzo chciałem, nie mogłem pójść. Miałem inne zadanie.
Spojrzałem na stos ze zwierzyną, było na nim tylko kilka piszczek. Pogoda nie sprzyjała polowaniom, więc z Cętką powinniśmy spróbować coś złapać.
Po jakimś czasie, gdy zdałem raport z treningu Cętki liderowi i powtórzyłem to, co wojownikom, wyszedłem szybko poza obóz.
W głowie zaczęło mi się kręcić, a w powietrzu wyczuwałem kolejną ulewę.
- Cętko? Cętkowana Łapo? - Zacząłem ją nawoływać, chodząc dookoła.
- Tutaj! - Pisnęła cicho.
Siedziała w króliczej norze niedaleko obozu. Szczeniak chętnie wybiegł mi na spotkanie, małymi ząbkami wbijając się w moja łapę.
Zrzuciłem go, co tylko dało mu motywację.
- Mam złe wieści. Znaczy, takie średnie. - Zacząłem, siadając ciężko.
- Hm? - Kotka wyszła z norki i usiadła obok.
- Coś grasuje na terenach Klanu Wilka. Może w każdej chwili znaleźć się tutaj. - Wyjaśniłem, a wyraz pyszczka kotki uległ zmianie. Też się niepokoiła.
- To...co zrobimy? - Zapytała.
- Nie możemy się tym na razie martwić. Szczeniak to nasz priorytet. - Odparłem, patrząc na jedzącego trawę kremowego. - Zaczniemy iść w stronę Klanu Nocy, po drodze pomyślimy, jak przejść na farmę, zgoda? Po drodze możemy też zapolować... a, i będę cię trenował na bieżąco.
Spojrzałem na burą, która grzebała łapą w ziemi. Chyba się niepokoiła, myśląc, czy na pewno uda nam się przemycić psa aż na farmę. Ta podróż zajmie nam parę dni, jeśli wszystko pójdzie po naszej myśli. Patrole ustaliłem na następne wschody słońca, tłumacząc się poważnym planem nad treningiem Cętki. W sumie nie kłamałem, to będzie idealny test, i dla niej i dla mnie.
- Co myślisz o moim planie? Może po drodze dowiemy się, co nam zagraża... - Zapytałem, odpychając po raz kolejny kremowego psa.
<Cętkuniu? ADVENTURE TIME >
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
Mioty
Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)
Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)
Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz