BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Znajdki w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 14 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

09 grudnia 2014

KOPCIUSZEK

 

Autor grafiki: sups
OGÓLNE
KOPCIUSZEK
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieokreślona
Przynależność: Klan Klifu
Ranga: Kocię

- - - -

Właściciel: _sups_
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Ogólny opis - Kopciuszek jest kociakiem niedużych rozmiarów, znacząco mniejszym od rodzeństwa, o smukłej, a właściwie wręcz chuderlawej sylwetce. Ma półdługą sierść układającą się w charakterystyczne, mięciutkie loczki, które są widoczne zwłaszcza na piersi. Sierść ta jest czarna dymna - jest szczególnie ciemna na głowie, która jest wręcz świdrująco czarna, a na tułowiu widać wiele szarych włosów. Te czernie i szarości są gdzieniegdzie poprzecinane przez rude plamki o przygaszonym odcieniu. Plamki te rozciągają się pojedynczo po całym ciele, wyjątek stanowi jednak ogon, który w całości przykrył się rudą barwą. Łapy Kopciuszka są patykowate i zakończone sporymi łapami, a ogon króciutki i szczurowaty. Głowa jest dość spora, nieproporcjonalnie wręcz w stosunku do reszty ciała. Na głowie tej, zwieńczonej małymi uszami, znajduje się para sympatycznych, zielonych oczu oraz charakterystyczny nos, który dokładnie w połowie zmienia kolor - jedna jego połowa jest różowiutka, a druga czarna. 
Cechy szczególne - kręcone futerko (selkrik rex), cały rudy ogon, dwukolorowy nos
Kolor sierści - czarny dymny szylkret tortie
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - zielone
Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Zacznijmy od tego, że Kopciuszek to istota bardzo miła i dobroduszna. Nigdy nawet nie pomyśli o tym, żeby komuś złorzeczyć, nie mówiąc o gorszych czynach. Do każdego podchodzi z szacunkiem. Charakteryzuje się wysoką empatią, jeśli komuś jest źle, będzie to bardzo przeżywać i zrobi wszystko, by takiego jegomościa pocieszyć. Pragnie pomagać innym i nieść im radość. Od Kopciuszka po prostu emanuje pozytywna energia, aura sympatii. Należy jednak do tych kociąt, które zamiast harcować po żłobku przez cały dzień wolą w ciszy i spokoju posłuchać kolejnej opowieści mamy albo ułożyć w kolejności swoją kolekcję piórek, trzymając się na dystans od głośnych rówieśników. To oczywiście nie tak, że nie lubi innych kotów, wręcz na odwrót, bardzo ceni sobie bliskość innych. Cechuje się jednak nieśmiałością, przez co nawiązywanie przyjaźni może być utrudnione. To kociak z natury cichy i spokojny, nie przepadający za zgiełkiem. I choć bardzo doceni miło spędzony czas w towarzystwie rodziny czy przyjaciół, będzie po nim potrzebować dłuższej chwili w samotności na naładowanie baterii społecznych. Jest osobnikiem o dosyć sporej wrażliwości, którego nietrudno jest wprowadzić w smutek czy strach. Bardzo przeżywa krzywdę innych, również wtedy, gdy nie ma żadnego wpływu na sytuację, i się przez nią stresuje. Z reguły słucha się starszych, jest bezproblemowym i grzecznym dzieckiem, ale wszystko ma swoje granice. Kiedy zauważy, że coś wysoko przekracza kopciuszkowe przekonania oraz poczucie bezpieczeństwa, odważy się powiedzieć nie. Ma wiarę w siebie i swoje ideały oraz będzie do nich dążyć. Mimo nieśmiałości potrafi postawić na swoim, jeśli zajdzie taka potrzeba. Jak na swój wiek cechuje się sporą zaradnością, nawet w nowych sytuacjach stara się zachować spokój i znaleźć optymalne rozwiązanie. Nie jest za przemocą i wierzy, że wszystko da się rozwiązać pokojowo. Jeszcze żyje słodką naiwnością. Stara się traktować wszystkich na równi i nikogo nie oceniać. Nie może jednak powstrzymać od uczucia niechęci skierowanego w stronę osobników wyjątkowo głośnych i pewnych siebie. Ale nawet z nimi będzie żyć w zgodzie, po prostu na pewien dystans. 

MORALNOŚĆ

To kociak o wielkim sercu, chcący szerzyć miłość i harmonię. Nie skrzywdzi muchy, nie mówiąc o drugim kocie. Koncept wiary jest prawdopodobnie za trudny dla kogoś w tym wieku, ale na swój własny kocięcy rozum wierzy w Klan Gwiazdy, a wręcz czuje do niego fascynację.

CIEKAWOSTKI

— Bardzo lubi zbierać ładne rzeczy, takie jak kamyczki, zasuszone kwiaty czy piórka. Ma ich pokaźny stosik w kącie żłobka.
— Lubi słuchać legend o dziejach klanów. Przy poznaniu nowego starszego kota, jeśli zbierze się na odwagę, prawdopodobnie zapyta się go, czy ma jakieś historie do opowiedzenia.
— Przez swoją chorowitość Kopciuszek często spędza czas w legowisku medyków, dzięki czemu zaczyna fascynować się ziołolecznictwem. Chętnie obserwuje pracę medyków albo nawet proponuje im pomoc. 
— Imię Kopciuszek pochodzi od ptaszka, na którym to wygląd postaci jest luźno wzorowany. Poza uniwersum bloga imię to jest jednak, tak samo jak imiona rodzeństwa, nawiązaniem do baśni o tym samym tytule.

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: 
— Kompletny brak predyspozycji do walki
— Wrażliwość na hałasy
— Chorowitość
Mocne strony: 
— Zaradność
— Całkiem niezła zwinność
— Wiara w swoje cele, będzie starać się do nich dążyć nawet jeśli ich osiągniecie wydaje się z początku trudne

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Srokoszowa Gwiazda - bardzo kocha i szanuje ojca, jednak, choć tego nie przyzna nikomu prócz mamusi, momentami się go boi.
Matka - Gąsiorek - ukochana, opiekuńcza mamusia, Kopciuszek nie może jednak pozbyć się wrażenia, że coś jest z nią nie tak.
Rodzeństwo - Obuwik - kochana siostrzyczka, dobrze się dogadują i Kopciuszek bardzo lubi jej towarzystwo;
Popiół  - ///
 Północ - kolejna kochana siostrzyczka i choć czasami jest zbyt energiczna jak na kopciuszkowe standardy, można na niej polegać; 
Wróbelek - kochany braciszek, Kopciuszek stawia się przy nim w roli starszego rodzeństwa mimo tego, że są dokładnie w tym samym wieku.
Rozczarowanie - Kopciuszkowi jest bardzo przykro, że tata nadał jej takie brzydkie imię. Zawsze stara się pocieszać kapryśną siostrzyczkę. 
Partner: ///
Potomstwo: ///

INNE


SZKOLENIE

Mentor - ///
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Kopciuszek to kocię urodzone w klanie jako dziecko panującego lidera (Srokoszowej Gwiazdy) i byłej samotniczki.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz