BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Jeszcze podczas szczególnie upalnej Pory Zielonych Liści, na patrol napada para lisów. Podczas zaciekłej walki ginie aż trójka wojowników - Skacząca Cyranka, która przez brak łapy nie była się w stanie samodzielnie się obronić, a także dwoje jej rodziców - Poranny Ferwor i Księżycowy Blask. Sytuacja ta jedynie przyspiesza budowę ziołowego "ogrodu", umiejscowionego na jednej z pobliskich wysp, którego budowę zarządziła sama księżniczka, Różana Woń. Klan Nocy szykuje się powoli do zemsty na krwiożerczych bestiach. Życie jednak nie stoi w miejscu - do klanu dołącza tajemnicza samotniczka, Zroszona Łapa, owiana mgłą niewiadomej, o której informacje są bardzo ograniczone. Niektórym jednak zdaje się być ona dziwnie znajoma, lecz na razie przymykają na to oko. Świat żywych opuszcza emerytka, Pszczela Duma. Miejsce jej jednak nie pozostaje długo puste, gdyż do obozu nocniaków trafiają dwie zguby - Czereśnia oraz Kuna. Obie wprowadzają się do żłobka, gdzie już wkrótce, za sprawą pęczniejącego brzucha księżniczki Mandarynkowe Pióro, może się zrobić bardzo tłoczno...

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Klifu!
(dwa wolne miejsca!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 15 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

26 sierpnia 2020

Od Burzy

Wpadłam na cudowny pomysł! Mogę pochodzić za Wiewiórem. Niestety mogę go obserwować tylko do momentu gdy wyjdzie z obozu. Kończę mysz którą się dzieliłam z Siostrą. Wstaje i wybiegam z obozu. Jest jeszcze dość wcześnie. Wczoraj opracowałam plan. Jest Wiewiór! Myje się! Staram się jak najciszej do niego podejść. Mam nadzieję, że mnie nie zauważy. Inaczej będzie trudniej. Na polanie jest dużo wojowników. Może nie jest tak wcześnie? Szukam wzrokiem innych uczniów jednak ich nie widzę. Może są w legowisku? Podchodzę troszeczkę podejść jeszcze, dzięki, że jest tu dużo trawy. Czy jak się nazywa to zielone? Jednaka myślę, że gdybym była mniejsza to by mi się łatwiej go obserwowało, albo w sumie. Wstaje. Będę tu siedzieć. Jestem dość niedaleko od wyjścia, że żłobka, więc nikt nie powinien się zorientować, że obserwuje rudego ucznia. Ten tylko czyści futro. Nudne to. Niech zrobi coś ciekawszego! Wbijam pazury z ziemię. Naprawdę to nudne. Jednak śledzenie go to pierwsza część mojego genialnego planu. Gdy już nie będę mogła go śledzić to chce go jakoś wystraszyć. Nie wiem jeszcze do końca jak, jednak musi się udać. Pewnie gdyby nie fakt, że Tupot przypadkiem to usłyszała to by w planie tego nie było. Uczeń wstał, wziął jakąś zwierzynę i poszedł do legowiska Starszyzny. Wreszcie! Zaczęło być bardzo nudno. Tylko jak za nim pójdę? Obserwuje go. Dobra wiem! Poczekam, aż pójdzie dalej i go będę próbować dogonić. Jest już dość daleko. Wstaje i staram się po cichu podbiec. Nadepnęłam na patyk. Ość. Co robić?! Uczeń się nie obrócił. Całę szczęście. Jednak idzie wolniej. Marszczę brwi. To będzie długie zajęcie, jednak chodź nie będę się tak nudzić. Wszedł do legowiska starszych! Podbiegam nieuważnie do wejścia. Zatrzymuje się od boku wejścia. Może teraz go wystraszę? Tylko jak? Nie myślałam. Nie mam pomysłu. Chyba chce wyjść. Nie mam czasu! Podstawiam łapkę. Udało się! Wywalił się. Śmieje się pod nosem. Jego mina! Tupot dziękuje! Jesteś genialna! Uczeń wstaje. Chyba jest zły. Bardzo zły. Ups. Patrzy na mnie wściekły. Przestaje się śmiać. Trzeba go uspokoić.
– Hej … Wiewiórcza Łapo-o. - Uśmiecham się niepewnie.
– To ty mi postawiłaś nogę?! - syczy wściekły uczeń. Patrzę się w bok.
– Nie. - Patrzę na niego pewna.
– Kto inny niby? - Pokazuje pazury.
– A ty nie masz obowiązków ucznia?- uśmiecham się pewnie. Ten tylko przewraca oczami i odchodzi. Jestem cała! I było śmiesznie! Czyli dobrze! Uśmiechnięta idę dość szybko do żłobka. Wchodzę do niego.
– Dzięki Tupot.- mówię uśmiechnięta. Kotka na to się uśmiechnęła. Biorę mech i zaczynam się bawić. Chodź nie muszę siedzieć i gapić się w ucznia. Muszę kiedyś to powtórzyć! Jednak. Wtedy to przemyślę. No i poczekam trochę. Nie chce by myślał że go nie lubię.

1 komentarz:

  1. Kocięta nie mogą wychodzic z obozu same, chyba że się pomyliłaś i chodziło ci o żłobek

    OdpowiedzUsuń