BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 15 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

10 lipca 2019

Od Niezapominajkowego Szlaku C.D Wilczego Warkotu

Liliowa wojowniczka czując zapach Astera i widząc krew na Wilku nie panowała nad sobą, dlatego cała drżąc spojrzała uważnie na swojego kuzynka. 
— Coś...Coś ty zrobił?
— Huh? O co ci znów chodzi?
— O tą krew! Co zrobiłeś temu samotnikowi? Gadaj, ale już!
— Pokazałem mu gdzie jest jego miejsce, zabawne to było jak tak bardzo cierpiał, szkoda, że uciekł. Ale jeszcze go kiedyś dopadnę i wtedy skończy w piachu, tam gdzie powinien trafić każdy plugawy samotnik — stwierdził kocur z lekko kpiącym uśmiechem. Z uśmiechem, który spowodował, że Niezapominajkowy Szlak nie wytrzymała i urapnęła mocno w twarz właściciela tego uśmiechu.
— Ani waż się do niego zbliżać! Jeśli się dowiem, że zrobiłeś mu coś jeszcze to sam trafisz do piachu! — Krzyknęła kotka, by po chwili wylądować na ziemi przygnieciona przez ciało wściekłego Wilczego Warkotu.
— Jak śmiesz?! W ogóle co cię obchodzi ten głupi samotnik? Czyżbyś zdradzała klan dla takiego śmiecia? W sumie pasujecie do siebie, oboje nic nie znaczące strawy dla wron — syknął niebieski kocur i wbił mocno pazury w ciało swojej kuzynki. Niezapominajkowy Szlak pisnęła i próbowała jakoś się wyrwać, machając swoimi łapami, robiąc przy okazji ślady na ciele młodego wojownika. Czuła jak bardzo mocno jej bije serce i powoli niestety przestawała mieć siłę, by się bronić.
Na szczęście koty po chwili zostały rozdzielone przez Błękitną Cętkę oraz Burzowe Serce, którzy gdy usłyszeli co się dzieje szybko się pojawili, by zapobiec nieszczęściu, które mogło wyniknąć z kłótni młodych wojowników.
— Co wy wyrabiacie? Burzowe Serce zajmij się nimi, a potem przyślij ich do Brzoskwiniowej Gwiazdy — oznajmiła zastępczyni, patrząc się uważnie na wnuki swojej siostry.
— W porządku, chodźcie — oznajmił Burzowe Serce, który ruszył do legowiska medyków, Niezapominajkowy Szlak oraz Wilczy Warkot ruszyli za nim dość mocno obolali. 
Gdy medyk Klanu Burzy zajął się ich rannami, Niezapominajkowy Szlak poczuła ulgę, że z tego co mówił na szczęście nie zostaną wielkie ślady, tylko rany, które w końcu się zagoją, a gdy Wilczy Warkot również był opatrzony udali się do legowiska liderki.
— Więc może powiecie Brzoskwiniowej Gwieździe oraz mi o co znów wam poszło?
— Zaatakowała mnie! — Oznajmił Wilk, a liliowa cicho prychnęła. 
— Ja ciebie? Zaatakowałeś samotnika, chwalisz się tym wokół i jeszcze na mnie się rzuciłeś i to nie pierwszy raz! Jesteś nienormalny!
— Wcale nie! Ona kłamie!
— Cóż Wilczy Warkocze z tego co mówiły koty, które tam były to fakt Niezapominajkowy Szlak ciebie urapnęła pierwsza, ale to ty na nią wskoczyłeś i pogorszyłeś tą sytuację, mogącą doprowadzić do nieszczęścia. Dlatego wraz z Brzoskwiniową Gwiazdą postanowiliśmy, że oboje będziecie mieć karę — oznajmiła Błękitna Cętka. 
— Heh? Niby jaką?
— Cóż...Będzie pomagać Burzowemu Sercu i Zajęczej Łapie jeśli o to was poproszą, dodatkowo będziecie również wypełniać obowiązki uczniowskie. Czyli opieka nad starszyzną oraz pomoc królowym. A ty Wilczy Warkocze masz również zakaz wchodzenia z obozu przez księżyc — oznajmiła cicho liderka Klanu Burzy.
Była uczennica Fiołkowej Bryzy kiwnęła głową, czując ulgę, że sama nie dostała zakazu, w końcu musiała zobaczyć co z Asterem.
— To nie fair! — Oznajmił niezadowolony Wilk.
— Lepiej się ciesz, że to księżyc, a nie dwa, chyba, że chcesz tego — stwierdziła zastępczyni Klanu Burzy.
— Nie...
— No właśnie. Ach w ogóle jeszcze macie się przeprosić publicznie albo macie z sobą spędzić czas, by się w końcu dogadać.
— Co? Nie ma mowy! Nie mam zamiaru z nim spędzać czasu!
— Cóż macie jeszcze jedną opcję. 
— Przeproszę go publicznie, jak on pierwszy to zrobi — oznajmiła Niezapominajkowy Szlak, robiąc dumną minę.


<Wilku?>
Posted by
.

1 komentarz:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)