BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

15 kwietnia 2018

Od Rdzawego Ogona C.D Ciernistej Łapy

Ciernista Łapa stała się dla niej czymś w rodzaju przyjaciółki i gdyby kiedykolwiek zdecydowałaby się na odejście z Klanu Burzy, jej terminatorka na pewno by ją w nim zatrzymała. Najpierw myślała, że to zwykła, słaba i cichutka uczennica, aczkolwiek prędko domyśliła się, jak bardzo się pomyliła.
Trudno będzie jej patrzeć, jak jej mała bura koteczka dorasta, zapewne zdobywa partnera, ma kocięta i służy jako pełnoprawna wojowniczka. Dla niej ciągle będzie tym drobnym, wątłym kociakiem, który ma mysi móżdżek i uczy się na swoich błędach.
— Bardzo ładnie. — miauknęła po prostu, mrużąc swoje żółte oczy w wąskie szparki.
Po tych słowach, cichutko westchnęła i odeszła. Pod jej łapami cichutko chrzęścił śnieżny puch. Mentorka zostawiła oszołomioną uczennicę, która bezgłośnie wypuściła bażanta ze swojego pyska.


- - -


Minęło kilka księżycy od tamtego wydarzenia. Kocięta Pręgowanego Piórka zostały już terminatorami, Deszczowa Łapa i Brzoskwiniowa Łapa szykowali się do przyjęcia swoich wojowniczych imion, a szylkretowa kocica szła właśnie zganić swoją burą podopieczną. Już dawno wiedziała, że Ciernista Łapa trenuje samotnie, bez jej pozwolenia. Była zbyt ambitna. I to ją kiedyś zgubi. Jednak łeb kocicy zaprzątały również inne sprawy.
Łzawy Kaszel. Na razie to przedziwne choróbsko nie zabrało żadnego z wojowników, jednak Księżycowa Łapa czuje się coraz gorzej. Jest to brat jej uczennicy, aczkolwiek mentora ma nadzieję, że jego prawdopodobna śmierć nie wpłynie na jej rozwój. Koty umierają i Ciernista Łapa musi się do tego przyzwyczaić.
— O czym tak myślisz? — usłyszała za sobą głos Cienistego Pazura, który wręcz ocieplał panujący ziąb.
— O Łzawym Kaszlu. Oby Księżycowa Łapa wyzdrowiał. — miauknęła wymijająco, jednak kocur zastąpił jej drogę i w rezultacie dotknęła nosem jego klatki piersiowej. — Nie jadam twojego futra, Cienisty Pazurze. Przesuń ten futrzany tyłek.
Kocur zamruczał z rozbawieniem, po czym odsunął się i zrobił jej przejście do legowiska terminatorów. Szylkretowa kocica doskonale wiedziała, że to tam przebywa jej towarzyszka, która nie mogła znajdować się w lecznicy, ponieważ zaraziłaby się od swojego brata.
Wraz z nią wszedł również Cienisty Pazur, który szedł tak blisko niej, że wręcz stykali się barkami. Zielone oczy terminatorki zalśniły w półmroku legowiska, a z jej krtani wydobyło się głębokie mruczenie na widok mentorki. Zauważyła również, że jej wąsy drgnęły z rozbawienia na widok takiej nietypowej pary, toteż wojowniczka odsunęła się od zdezorientowanego kocura.


<< Ciernista Łapo? >>
 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz