Kocur uśmiechnął się do swojej przyjaciółki po czym pociągnął nosem. Kaszel ustał, ale katar nadal go męczył. Mimo to starał się patrzeć na pozytywną stronę tego dnia, Wschodząca Łapa była przy nim, tylko to się liczyło. Spojrzał w jej zielone oczy w których znalazł dziwny błysk smutku. No tak, zapewne bała się o Błękitną Łapę. Nie było to niczym dziwnym, traktowała ją jak własną siostrę. Czarny kocur polizał uczennicę w nos i zamruczał cicho kładąc łeb na jej szyi.
- Będzie dobrze, Błękitna Łapa jest silna...
- Tak myślisz...? Boję się o nią...bardzo- wyjawiła Wschodząca Łapa zamykając oczy. Westchnęła cicho próbując uspokoić czarne myśli które pojawiały się w jej głowie. Chory kocur chciał ją jakoś pocieszyć, ale nie potrafił znaleźć słów które pomogłyby w obecnym stanie jego przyjaciółki. Mógł tylko trwać przy niej i prosić Klan Gwiazd o bezpieczny poród dla Błękitnej Łapy. Czarnego przeszedł przyjemny dreszcz kiedy kotka wtuliła się w jego futro. Uśmiechnął się jakby sam do ciebie rzucając okiem na inne chore koty. Miętowy Oddech spoglądał na nich ukradkiem a na jego pysku malowała się dziwna trwoga połączona z bolesnym uśmiechem. Kocur był dziwnym przypadkiem, nie tylko on z resztą. Muchomor oraz Pyłek zachorowali na to samo, nikt jednak nie potrafił powiedzieć czym była owa choroba. Chociaż medyczki stawały na głowie, kocury dalej nie czuły się lepiej. Czarna Łapa czuł dziwny żal, chociaż nie znosił tej dwójki nie był w stanie znieść myśli, że mogą umrzeć. Dlatego wolał na ten temat nie rozmawiać sam ze sobą, czy z kimkolwiek. Wyzdrowieją. To pewne. Kocur usłyszał ciche pomruki Wschodzącej Łapy która z pyskiem ukrytym w jego łapach...zasnęła. Czarny zaśmiał się cicho i liznął ją w czoło. Miała prawo odpoczywać, zapewne ze stresu nie spała w nocy.
Pora Nowych Liści powoli dobiegała końca. Czarna Łapa siedział w towarzystwie Omszonej Skóry i Wierzbowego Serca. W spokoju spożywali śniadanie napawając się ciepłem pięknego dnia. Od choroby kocura minęło trochę czasu. Przedziwna przypadłość zwana łzawym kaszlem została zażegnana, jednak zdążyła zebrać swoje żniwa. Miętowy Oddech zmarł na jej skutek, tak samo Senny Krok. Nie byli jedynymi kotami które straciły życie w Porze Nagich Drzew. Młoda uczennica, Błękitna Łapa także odeszła do Klanu Gwiazd, a wraz z nią jej dziecko. Były zbyt słabe aby przeżyć. Od tamtego czasu przyjaciółka czarnego kocura, Wschodząca Łapa, stała się bardziej markotna. Ewidentnie pogrążyła się w żałobie z powodu śmierci siostry. Czarna Łapa próbował jej pomóc, ale nigdy nie potrafił znaleźć słów które skutecznie pocieszyłyby kotkę. Mógł jedynie czule ją tulić i być przy niej zawsze kiedy go potrzebowała. Tego ranka jednak poszła na patrol, więc Czarna Łapa miał chwilę wolnego którą spędził z rodzeństwem.
- A ty Omszona Skóro, co sądzisz o mojej nowej technice walki?- zapytał uczeń machając ogonem- nazwałem ją ,,niespodziewany pazur".
- Cóż to za nazwa?- zaśmiał się wojownik machając łapą- jak dla mnie mogłeś wymyślić coś lepszego.
- Dokładnie ,,żądło w ogon" brzmi lepiej- dołączyła do rozmowy Wierzbowe Serce. Czarna Łapa fuknął unosząc pysk do góry. Z udawaną złością zasyczał:
- Może jeszcze ,,żądło w zadek", co?
- Świetna nazwa!- zgodził się Omszona Skóra a Wierzbowe Serce zaniosła się śmiechem. Uczeń dołączył do nich drwiąc ze swojego pomysłu.
Późnym popołudniem kiedy Czarna Łapa siedział wraz ze Wschodzącą Łapą w słońcu lider Klanu Klifu zwołał zebranie. Czarny kocur podniósł leniwie spojrzenie i skierował je w stronę Niedźwiedziej Gwiazdy. Westchnął cicho po czym liznął swoją przyjaciółkę w ucho prosząc aby ta odsunęła się od jego grzbietu, w przeciwnym wypadku nie będzie miał jak wstać. Uczennica wykonała jego prośbę uśmiechając się do niego. Przeszli razem przez obóz dołączając do tłumu innych. Usiedli jak zawsze, obok siebie. Wschodząca Łapa oparła swoją głowę o bark wysokiego kocura po czym poprosiła go aby mówił jej co się dzieje gdyż widział wszystko dokładnie, w przeciwieństwie do niej.
- Zebraliśmy się tutaj aby powołać nowego wojownika- rozpoczął Niedźwiedzia Gwiazda wzrokiem wodząc po tłumie- uczeń sprawował się świetnie, wkładał w swój trening dużo wysiłku. Po rozmowie z jego mentorem utwierdziłem się w przekonaniu, że już czas go mianować. Czarna Łapo, wystąp proszę.
Ciałem kocura poruszył nagły dreszcz. Z przerażeniem spojrzał na Wschodzącą Łapę której oczy zalśniły. Uśmiechnęła się do niego pchając go na przód. Czarna Łapa wstał i wyszedł przed wszystkich na sztywnych od stresu łapach. Przełknął ślinę siadając naprzeciw lidera który patrzył na niego z góry. Rzucił szybkie spojrzenie w stronę Spadającego Liścia, jego mina nie wyrażała niczego. Był dziwnie spokojny.
- Czarna Łapo, przeszedłeś naprawdę długą drogę, nikt tego nie zaprzeczy. Życie nie dało ci łatwego startu, każdy z nas widział ile cierpiałeś z powodu utraty siostry. Ale wierzę, że to wszystko dzięki niej, to za jej sprawą stoisz tu teraz przed moim obliczem czekając na to aż otrzymasz swoje nowe imię. Pracowałeś ciężko, zmieniłeś się i pokazałeś, że jesteś godny rangi wojownika. Rozmówiłem się z twoim mentorem jak i rodziną i jestem teraz tego pewien, że czas abyś dostał szansę. Czarna Łapo, od dziś twoje imię brzmi Czarny Potok, noś je z dumą i oby przypominało ci o twej niezwykłej sile. Odbędziesz dziś wieczorem czuwanie.
Kocur kiwnął niepewnie głową w podzięce. Za jego plecami zaczęły roznosić się wesołe pomruki. Klanowicze skandowali jego imię, jednak to właśnie pewna szylkretka krzyczała z nich najgłośniej a w jej głosie duma odbijała się echem. Czarny Potok uśmiechnął się a kiedy ceremonia dobiegła końca poczuł jak Wierzbowe Serce wpada na niego zanosząc się cichym śmiechem. Siostra tuliła go i gratulowała, Omszona Skóra mruczał cicho przy jej boku ciesząc się z osiągnięcia kocura a Pręgowany Grzbiet była bliska płaczu. Jedynie Spadający Liść obserwował ich z daleka. Fuknął coś z pogardą po czym odszedł. Kiedy Czarny Potok oswobodził się z łap swojej rodziny wpadł na dumnego niczym paw mentora.
- No proszę, proszę! A kto to cię tego wszystkiego nauczył, co?- zapytał Słoneczny Blask wyszczerzając swoje kły- chyba jakiś naprawdę zdolny i cudowny kocur, nieprawdaż?
- No wiesz, to chyba byłeś ty- zażartował jego były uczeń kładąc mu łeb na karku- dziękuje za wszystko. Gdyby nie ty...
- To być nie umiał łapać wiewiórek- zaśmiał się point. Puścił ucznia a widząc zmierzającą w ich kierunku Wschodzącą Łapę odsunął się na bok. Czarny Potok wstrzymał oddech spoglądając na swoją przyjaciółkę. Widział w jej oczach łzy, mimo to nie była ona smutna. Jej ślepia rozświetlała radość. Stali przez chwilę naprzeciw siebie po czym kotka wtuliła się w jego futro. Młody wojownik położył swoją łapę na jej grzbiecie przyciskając pysk do karku kotki. Czuł jak przyjemne ciepło wypełnia go od środka. Napawał się jej słodkim zapachem po czym w końcu przemówił:
- To wszystko dzięki tobie...
- Nie, no coś ty! A twój mentor, rodzina...
- Gdyby nie ty nigdy bym się nie otworzył- przyznał kocur odsuwając się od niej. Spojrzał jej głęboko w oczy a sierść na jego karku zjeżyła się lekko.
- To ty jesteś przyczyną wszystkiego co mnie spotkało, to ty pomogłaś mi wstać, poprowadziłaś dalej. Wschodząca Łapo zawdzięczam tobie wszystko czego teraz się dorobiłem. Nie ma chyba słów by opisać to co czuję...
- Więc nic nie mów- podsumowała kotka znowu zbliżając się do niego- więc po prostu bądź cicho...
Czarny Potok ponownie się do niej przytulił. Jego serce zabiło mocniej a w głowie pojawiła się jednak myśl: on ją kocha. Tak szybko jak usłyszał to od samego siebie tak szybko pojawił się też strach. Obawiał się jej o tym powiedzieć, już od jakiegoś czasu czuł, że ich przyjaźń jest sztucznie naciągana. Jednak na razie postanowił pozostać cicho.
<<Wschodząca Łapo? OwO jak ja dawno nie pisałam matko, czuje, że jest taka sieczka i błędy>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Sprawa znikających kotów w klanie nadal oficjalnie nie została wyjaśniona. Zaginął jeden ze starszych, Tropiący Szlak, natomiast Piaszczysta Zamieć prawdopodobnie został napadnięty przez samotników. Chodzą plotki, że mogą być oni połączeni z niedawno wygnanym Czarną Łapą. Również główny medyk, przez niewyjaśnioną sprawę został oddalony od swoich obowiązków, większość spraw powierzając w łapy swojej uczennicy. Gdyby tego było mało, w tych napiętych czasach do obozu została przyprowadzona zdezorientowana i dość pokiereszowana pieszczoszka, a przynajmniej tak została przedstawiona klanowi. Czy jej pojawienie się w klanie, nie wzmocni już i tak od dawna panującego w nim napięcia?W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Srocza Gwiazda wprowadza władzę dziedziczną, a także "rodzinę królewską". Po ciężkim porodzie córki i śmierci jednej z nowonarodzonych wnuczek, Srocza Gwiazda znika na całą noc, wracając dopiero następnego poranka, wraz z kontrowersyjnymi wieściami. Aby zabezpieczyć przyszłe kocięta przed podzieleniem losu Łabędź, ogłasza rolę Piastunki, a zaszczytu otrzymania tego miana dostępuje Kotewkowa Łapa, obecnie zwana Kotewkowym Powiewem. Podczas tego samego zebrania ogłasza także, że każdy kolejny lider Klanu Nocy będzie musiał pochodzić z jej rodu, przeprowadza ceremonię, podczas której ona i jej rodzina otrzymują krwisty symbol kwitnącej lilii wodnej na czole - znak władzy i odrodzenia.Nie wszystkim jednak ta decyzja się spodobała, a to, jakie efekty to przyniesie, Klan Nocy może się dowiedzieć szybciej niż ktokolwiek by tego chciał.
Zaginęły dwie kotki - Cedrowa Rozwaga, a jakiś czas później Kaczy Krok. Patrole nadal często odwiedzają okolice, gdzie ostatnio były widziane, jednak bezskutecznie
W Klanie Wilka
klan znalazł się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji niespodziewanie tracąc liderkę, Szakalą Gwiazdę. Jej śmierć pociągnęła za sobą również losy Gęsiego Wrzasku jak i kilku innych wojowników i uczniów Klanu Wilka, a jej zastępca, Błękitna Gwiazda, intensywnie stara się obmyślić nowa strategię działania i sposobu na odbudowanie świetności klanu. Niestety, nie wszyscy są zadowoleni z wyboru nowego zastępcy, którym została Wieczorna Mara.Oskarżona o niedopełnienie swoich obowiązków i przyczynienie się do śmierci kociąt samego lidera, Wilczej Łapy i Cisowej Łapy, Kunia Norka stała się więzieniem własnego klanu.
W Owocowym Lesie
Zapanował chaos. Rozpoczął się wraz ze zniknęciem jednej z córek lidera, co poskutkowało jego nerwową reakcją i wyżywaniem się na swoich podwładnych. Sprawy jednak wymknęły się spod całkowitej kontroli dopiero w momencie, w którym… zniknął sam przywódca! Nikt nie wie co się stało ani gdzie aktualnie przebywa. Nie znaleziono żadnego tropu.Sytuację pogarsza fakt, że obaj zastępcy zupełnie nie mogą się dogadać w kwestii tego, kto powinien teraz rządzić, spierając się ze sobą w niemal każdym aspekcie. Część Owocniaków twierdzi, że nowy lider powinien zostać wybrany poprzez głosowanie, inni stanowczo potępiają takie pomysły, zwracając uwagę na to, że taka procedura może dopiero nastąpić po bezdyskusyjnej rezygnacji poprzedniego lidera lub jego śmierci. Plotki na temat możliwej przyczyny jego zniknięcia z każdym dniem tylko przybierają na sile. Napiętą atmosferę można wręcz wyczuć w powietrzu.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz