BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

01 września 2014

ZIĘBA

Autor grafiki: Avokado#2526 (discord)
OGÓLNE
ZIĘBA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Heteroseksualna
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Wojownik

- - - -

Autor: Avo
Upomnienia: Postać NPC
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Jest smukłą, białą kocicą, której sierść wiecznie jest umorusana przez ziemię i pył. Posiada niebieskie oczy
Cechy szczególne - brudna sierść
Kolor sierści - biała (czekoladowy szylkret calico)
Długość sierści - krótka
Kolor oczu - niebieskie

CHARAKTER

Zięba nie jest wcale towarzyska. Życie nauczyło ją ostrożności, więc tak też się zachowuję. Powoli i czujnie, poznaje swojego rozmówcę, aby móc przekonać się o jego dobrych intencjach. Nie lubi, gdy ktoś jej rozkazuję i przymusza do "roboty". Wyznaję zasadę, że jak raz się jej o czymś powie, to zadanie zostanie wykonane, a przypominanie o tym co chwilę, bardzo ją irytuję. Żyje w swoim własnym rytmie. Nie interesuję ją, kto co o niej myśli. Ma to po prostu w nosie. Nie oznacza to jednak, że przyjmuję krytykę z łatwością. O nie... zaleź jej za skórę, a obudzisz się zwisając z gałęzi. Pomimo jej dystansu, bardzo interesuję się klanowiczami jak i tym co dzieję się na ich terenie. Z chęcią zgłasza się jako pierwsza do patroli, nie bojąc się ryzyka. Jedyne co sprawia, że czuję się gorsza od innych, jest jej odcień futra. Bardzo zazdrości czarnym kotom ich koloru. Dzięki temu mogą poruszać się niezauważeni, a ona? Ją to widać z daleka! Dlatego próbuje ukrywać swój odcień za masą błota i piachu, aby nie wyjść na słabą i zbędną. Tego to by nie zniosła!

MORALNOŚĆ

Jest silną personą, która postępuje jednak słusznie w wielu sprawach. Nie skrzywdzi żadnego kota, który jest jej bliskim. Inna sprawa się ma, gdy to wróg. Rozniesie wtedy każdego, kto mógłby zagrozić jej rodzinie. Czasem bywa ślepa na złe uczynki innych. Bardziej skupia się na sobie niż innych. 

CIEKAWOSTKI

- brudzi swoje futro, by być mniej widoczną dla ofiar podczas polowania
- jej ulubionym kolorem jest czarny

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: niecierpliwa, nieusłuchana 
Mocne strony: uparta, zwinna

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Puchacz (nigdy nie poznała ojca osobiście, ale z opowieści mamy, wie o nim dość sporo. Niestety zmarł przed jej narodzeniem)
Matka - Sójka (kochana mama, która poświęciła jej dużo uwagi. Wspierała ją, kiedy przeżywała trudne chwilę jak i rozczarowania spowodowane swoim brakiem umiejętności łowieckich w młodości)
Rodzeństwo - Sikorka, Krogulec (siostra i brat. Mieli dobre stosunki. Ich losy rozeszły się, kiedy wkroczyli w dorosłość)
Partner - Krzemień
Potomstwo - Melodia, Świt, Szpak

INNE

Bliscy - ///
Wrogowie - ///
SZKOLENIE

Mentor - Sójka, Jedynka
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA
Urodziła się w stajni na farmie. Wychowała ją matka, która wyłapywała myszy. Od początku życia kotka parła do zwiedzania świata. Chciała wiedzieć wszystko i polować jak rodzeństwo. Pech chciał, że przez kolor jej futerka, niezbyt dobrze jej szło, przez co zazdrościła reszcie osiągnięć. Ją ofiara potrafiła już wypatrzeć z daleka. Właśnie przez to zaczęła nienawidzić swojego futra, zaczynając taplać się w błocie, by chociaż nieco ukryć swój prawdziwy odcień sierści. Tak też, gdy wkroczyła w dorosłość jej drogi z rodziną się rozeszły. Zaczęła wędrować ku przygodzie, aż nie natrafiła na dziwne klanowe koty. Dołączyła do nich, poznając tam Krzemienia, z którym od razu złapali wspólny język. On również był kiedyś samotnikiem, więc rozumieli się w wielu kwestiach doskonale. Niedługo później ta znajomość przerodziła się w uczucie. Tak też na świat wydała ich potomstwo, wychowując je na cudownych wojowników. Niestety przez ciężką sytuację w klanie, gdy zostali przegonieni przez Wyprostowanych z dawnych terenów, zmarła z głodu ich córeczka Melodia. To mocno ją ubodło, lecz dzięki wsparciu najbliższych, udało jej się przezwyciężyć smutek. 
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)