BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Znajdki w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Klifu!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

01 września 2014

KASZTANKA

Autor grafiki: baroksi
OGÓLNE
KASZTANKA
Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Biseksualna
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Uczeń stróża

- - - -

Właściciel: Postać NPC (autor: Xivitre)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Kasztanka to malutka koteczka o drobnej budowie ciałka. Większość jej objętości zajmuje półdługa sierść. Koteczka jest ruda z dzikimi akcentami. Spogląda na świat neutralnym spojrzeniem żółtych oczu, które odziedziczyła po matce. Na pyszczku zazwyczaj widnieje przerażenie i smutek. Praktycznie nigdy nie widać u niej uśmiechu.
Cechy szczególne - Koteczka w sierści ma parę liści kasztanowca od, którego wzięło się jej imię. Charakteryzować ją będzie grzywka, która z czasem zasłoni jej większą część oczu.
Kolor sierści - Ruda pręgowana dziko z akcentami
Długość sierści - Półdługa
Kolor oczu - Zielone
Problemy zdrowotne - Brak

CHARAKTER

Koteczka słynie ze swojej cichej, spokojnej natury. Wypowiedzi kocicy są zdawkowe, a jej głos zawsze cichy, przez co czasem trudno ją usłyszeć. Zatem trzeba się dobrze wsłuchać podczas rozmowy z nią. Nierzadko ze stresu przestawia słowa w zdaniach. Jest kotem strachliwym, który potrafi przestraszyć się własnego cienia. Kasztanka miewa bujną wyobraźnię, co nie ułatwia jej funkcjonowania w społeczeństwie. Nie przepada za miejscami tłocznymi. Nie jest też kimś, kto szuka w innych wroga. Zależy jej na dobrych, albo chociaż neutralnych stosunkach z innymi. Jednak zdaje sobie sprawę z tego, że niekiedy emocje względem kogoś same się pojawiają. Nie lubi się wychylać i raczej trzyma się zasady ,,szarego” członka społeczności. Nie jest kotem kłopotliwym. Nie psoci się i nie bierze udziału w plotkach. Dla niektórych może wydawać się kimś nudnym, ale jeśli da jej się szanse może okazać się cennym przyjacielem, który zawsze postara się pomóc i wesprzeć. Nigdy nie podniesie łapy na drugiego kota, nawet w obronie własnej.

MORALNOŚĆ

— Kieruje się zasadą ,,Nie rób drugiemu tego, co Tobie niemiłe”. 
— Jest ateistką. 
— Rodzina jest najważniejsza.

CIEKAWOSTKI

— Kolekcjonuje wszystkie liście, które wpadną jej w oczko. 
— Nienawidzi gwałtownych ruchów. 
— Nie ma ulubionej pory roku. 
— Najchętniej to całe życie spędziła by, kryjąc się za matką. 
— Panicznie boi się wszelakiego robactwa.
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: 
— Chorowita 
— Brak siły fizycznej 
— Strachliwa
Mocne strony: 
— Bycie małą, dzięki czemu może wcisnąć się praktycznie wszędzie. 
— Doskonały wzrok 
— Pomocna

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Kolendra [Bardzo kocha ojca, ale czasem bywa dla niej zbyt rozmowny i energiczny.]
Matka - Szafran [Najważniejszy kot w jej życiu. Ufa jej i to przy niej czuje się najbezpieczniej. Wolałaby całe życie spędzić u jej boku.]
Rodzeństwo - Paprotek [*] [Kochała brata. Uwielbiała z nim przebywać. Nie potrafi pogodzić się z jego stratą.]
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

Figa - obawia się kocicy i unika przebywania w jej pobliżu. Jest zdania, że śmierć jej braciszka bardzo ją ucieszyła. Ma negatywne emocje względem niej.

SZKOLENIE

Mentor - Gąska [obawia się jej, jak i reszty kotów]
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Kasztanka przyszła na świat jako córka Szafran i Kolendry za panowania Pieczarki. Wraz z nią urodził się jej braciszek Paprotek. Niestety z ich dwójki przeżyła tylko ona. Pomimo upływu czasu wciąż się z tym nie pogodziła. Niedawno została uczennicą stróża, a jej mentorka nazywa się Gąska. Ruda obawia się mentorki tak samo jak innych. a nauka nie idzie najlepiej.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)