BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Jeszcze podczas szczególnie upalnej Pory Zielonych Liści, na patrol napada para lisów. Podczas zaciekłej walki ginie aż trójka wojowników - Skacząca Cyranka, która przez brak łapy nie była się w stanie samodzielnie się obronić, a także dwoje jej rodziców - Poranny Ferwor i Księżycowy Blask. Sytuacja ta jedynie przyspiesza budowę ziołowego "ogrodu", umiejscowionego na jednej z pobliskich wysp, którego budowę zarządziła sama księżniczka, Różana Woń. Klan Nocy szykuje się powoli do zemsty na krwiożerczych bestiach. Życie jednak nie stoi w miejscu - do klanu dołącza tajemnicza samotniczka, Zroszona Łapa, owiana mgłą niewiadomej, o której informacje są bardzo ograniczone. Niektórym jednak zdaje się być ona dziwnie znajoma, lecz na razie przymykają na to oko. Świat żywych opuszcza emerytka, Pszczela Duma. Miejsce jej jednak nie pozostaje długo puste, gdyż do obozu nocniaków trafiają dwie zguby - Czereśnia oraz Kuna. Obie wprowadzają się do żłobka, gdzie już wkrótce, za sprawą pęczniejącego brzucha księżniczki Mandarynkowe Pióro, może się zrobić bardzo tłoczno...

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

W Porze Zielonych Liści społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Aż po dzień dzisiejszy patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…
Po dłuższym czasie spokoju, społecznością wstrząsnęła wieść tajemniczego zaginięcia najstarszej wojowniczki Mleczyk. Zaledwie wschód słońca później, znaleziono brutalnie okaleczoną Kruchą, która w trybie pilnym otrzymała pomoc medyczną. Niestety, w skutek poważnego obrażenia starsza zmarła po kilku dniach. Coś jednak wydaje się być bardzo podejrzane w tej sprawie...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! | Zmiana pory roku już 5 stycznia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

08 lipca 2014

FRUCZAK

Autor grafiki: well.done.enlighteen.me
OGÓLNE
FRUCZAK
*Poprzednie imiona: niektórzy nazywają go również Gołąbek, szczególnie koty które mają problemy z wymową dosyć specyficznego układu liter w imieniu Fruczak
Płeć: Niebinarne (zapach kocura, ono/jego)
Orientacja: arospec
Przynależność: Owocowy Las
Ranga: Uczeń

- - - -

Właściciel: paprotka_ (dsc)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Fruczak to kot o dosyć smukłej i dostojnej budowie. Jak na stosunkowo niski wzrost, jego łapy są długie i szczupłe. Ogon jest bardziej puchaty i nieco krótszy niż u przeciętnego kota, a szyja otoczona jest króciutką kryzą, jeśli o kryzie można mówić opisując kota krótkowłosego. Uszy Fruczak są duże i spiczaste. W czarną sierść zawsze ma wplątane różne błyskotki które znalazł nieopodal siedlisk dwunożnych; a to kolorowa bransoletka zawieszona na uchu, a to etykieta po wodzie przyklejona do nogi i wiele innych mniejszych śmieci. Biel pojawia się na nim jedynie na pyszczku, piersi, oraz jednej tylnej łapie.
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści - czarny z białym
Długość sierści - krótka
Kolor oczu - pomarańczowe
Problemy zdrowotne - ///

CHARAKTER

Fruczak jest kotem, którego niektórzy podziwiają za dostojność i elegancję, inni uważają go za wiecznie niespokojnego i zestresowanego, a jeszcze inni, że Fruczak jest ciepłym promyczkiem radości. W rzeczywistości każdy z tych opisów ma w sobie ziarno prawdy, ponieważ Fruczak łączy w sobie wszystkie te cechy. Przy pierwszym spotkaniu raczej zawsze ukrywa stres pod warstewką wyszukania i używania oficjalnych tytułów, zachowując szyk i wytworność. Często wówczas dumnie wypina pierś, starając się oderwać uwagę rozmówcy od onieśmielenia w jego oczach. To, czy rzeczywiście mu to wychodzi, to już kwestia zdolności do obserwacji jego klanowiczów i jak można zobaczyć, patrząc na opinię niektórych kotów – od czasu do czasu udaje mu się wywołać wrażenie poukładanego. Fruczak trudno jest przełamać się do cieplejszych i bardziej intymnych relacji, jednak w stosunku do bliskich jest niezwykle rodzinne i sentymentalne. Nawet w gorszych humorach stara się dbać o swoich przyjaciół, oferując im suche dowcipy lub słaby uśmiech na pocieszenie. Przez tę mieszankę opinii w klanie, tak samo jak tatuś, uchodzi trochę za dziwaka, jako że nikt nie jest w stanie zarysować sobie w głowie jakiegoś jednego konkretnego charakteru kota. Zresztą ono samo nie potrafi.

MORALNOŚĆ

To dopiero kociak i na razie nawet nie wie czym jest moralność. Pożyjemy, zobaczymy, Fruczak nadal się kształtuje.

CIEKAWOSTKI

- Bardzo lubi obserwować sroki
- Często chodzi na spacery nieopodal siedlisk dwunożnych aby zdobyć kolorowe szkiełka i inne błyskotki. Zakopuje je w specjalnym ukrytym niedaleko od obozu dołku i rozdaje kotom o które dba podczas rocznic/wydarzeń istotnych w życiu owych kotów, lub po prostu kiedy poczuje potrzebę okazania czułości. Dla Fruczak sprezentowanie innemu klanowiczowi błyskotki jest wyrazem szacunku i troski. Samo również przepada za kolekcjonowaniem pierdółek.
- Nie lubi dotyku, jest to bodziec którego nadmiar (albo nawet sama obecność) sprawia, że zaczyna czuć się przytłoczone i stłamszone. Fruczak więc unika go przez większość czasu i pozwala dotykać się tylko kotom którym ufa życiem.
- Jedząc, bardzo często kończy całe uwalone z mięsie. Zawsze jednak wylizuje się po skończeniu posiłku, praktycznie nie pozostawiając śladu po zwierzynie.
- Na przełamanie lodów z Fruczak najlepiej jest podarować mu kolorowe piórka lub inne śmieci, oraz po prostu utrzymywać regularny kontakt.
- Ma sprężysty krok, prawie podskakuje w chodzie.
- Pomimo faktu, że zazwyczaj zachowuje się elegancko i staromodnie aby ukryć stres, do jego słownika na stałe weszły zwroty typu "Drogi", "Miły" itp., częściowo z przyzwyczajenia, a częściowo z preferencji. Zazwyczaj jednak używa ich tylko w stosunku do bliskich przyjaciół, więc niezbyt często, jako że takowych zbytnio nie ma.
- Jest kinestykiem

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: ///
Słabe strony: Ma problemy ze skupieniem, ciężko jest mu utrzymać równowagę
Mocne strony: Szybko się uczy, w walce jest bardzo zwinne i zgrabne

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Chrząszcz [dla Fruczak wzór rodzica, uważa ojca za inteligentnego i sprytnego, po cichu chce być jak on, starając się podbierać jego nawyki i zwyczaje.]
Matka - Ambrowiec [nie czuje się komfortowo przy matce ze względu na jej ciągłe lepienie się do swojego potomstwa. Jest ona powodem przez który Fruczak nie przepada za dotykiem, jako że doświadcza go aż za dużo. Logika kotki również mu się nie podoba, a szczególnie zbędna nadopiekuńczość.]
Rodzeństwo - Kolendra
Partner - może?... ale marne są na to szanse
Potomstwo - nie widziałoby siebie w roli rodzica

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - Jeżyna
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Urodzone za czasów panowania Daglezjowej Igły i Świergot, zrodzone z dosyć nietypowego związku Ambrowiec i Chrząszcza.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)