BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

01 sierpnia 2020

Od Nocy

Ciepło nastąpiło przerażającym mrozem. To był początek. Futra siostrzyczek stykały się z jej sierścią. Po chwili poczuła na swojej główce szorstkie liźnięcia. Zdziwiona, podniosła malutki nosek i szturchnęła bok mamy. Tamta odstawiła małą na dół. Podciągnęła się znowu, lecz spadła, gdyż jej nóżki jeszcze nie były wytrzymałe. W końcu odpuściła. Podczołgała się do brzucha rodzicielki, by po chwili zacząć ssać ciepłe mleko. Swoboda nie trwała długo. Gdy tylko się najadła, czyjeś zęby podniosły ją do góry. Pisnęła przeraźliwie i zwisającymi łapkami trącała pysk kotki nad nią. Ta jednak nic chyba sobie z tego nie robiła. Wciąż ją niosła. Aż dotarli do kogoś innego... Nie sądziła, by tak to się skończyło. Po prostu ktoś ją wziął i trafiła do Klanu Wilka. W końcu miała zacząć tam życie.
*         *         *
Gdy tylko otworzyła oczy, zauważyła, że jest jakaś dziwna. Inne koty patrzyły na nią jakimś dziwnym wzrokiem, a Owocowa Pogoń i Cętkowany Liść raczej nie przejmowały się nią zbytnio. Kociaki cierpiące razem z nią w miejscu tortur, zwanym żłobkiem, nigdy nie chciały się z nią bawić, za co była skazana na towarzystwo tylko jakiegoś płowego gościa. Tak. Świtającej Maski. Gdy tylko miał czas, opiekował się nią, choć jej zdaniem nie wychodziło mu to zbyt dobrze. Im stawała się starsza, tym lepiej zdawała sobie sprawę ze swego pochodzenia. Jak tylko pytała o rodziców, karmicielki znajdywały wymówki i odchodziły od niewygodnych tematów. Dowiedziała się prawdy, od nowej koleżanki, Śnieżki. Urodziła się poza klanem. Możliwe, że matka i ojciec byli włóczęgami lub pieszczochami. Stąd to dziwne zachowanie klanowiczów. Niezbyt jej się to podobało.
     — Ej, Śnieżka, czy to prawda, że jesteśmy jedynymi kotkami w tym więzieniu? — zagadnęła córkę Owocowej Pogoni, gdy zadecydowała, że koniec wiecznej nudy już powinien nastać. Troszkę zdziwiona calico spojrzała na nią wibrującym wzrokiem.
     — Tak, a co? — i przerwała gdy usłyszała nawoływanie Mroźnego, bo tak Noc nazywała niezbyt miłego dla niej kocurka u wejścia. — Muszę iść.
     No tak. Starsze koty mogły wychodzić. Nie lubiła tego. Ona też chciała wyjść. Podeszła do wejścia i niepewnie rozejrzała się po obozie. Całe szczęście, Świtająca Maska był chyba znów u dziada, Potrójnego Kroku. Dobrze. Dziś musiała się zabawić.

<Ktoś, coś?>
Posted by
.

1 komentarz:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)