BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

01 października 2021

Od Wrzosowej Pogoni

Czuła się dziwnie od dnia, w którym Perliczy Grzebień wróciła do obozu odurzona kocimiętką i oblepiona zapachem Klanu Burzy. Stresowała ją niewiedza, jednak próbowała nie pokazywać tego po sobie, by kremowej nie było przykro. Chciała się cieszyć towarzystwem ukochanej kotki. Wciąż nie wiedziała, co stało się z Perliczką tamtego dnia. Na jakiekolwiek pytania jego dotyczące, zakłopotana kotka odpowiadała "nie jestem pewna" bądź "nie pamiętam". Więc Wrzos przestała pytać. Próbowała ignorować zżerające ją poczucie niepokoju i złudnej ciekawości. Za każdym razem jak widziała lub spotykała Perliczy Grzebień coś z tyłu głowy podpowiadało jej, że coś jest nie tak. Ale nie miała się czym martwić, prawda? Nic się nie stało, a zachowanie Perliczki się nie zmieniło prawie w ogóle.
- Niedobrze mi - wymruczała nagle Perliczka, wpatrując się we własny łapy. Wrzosowa Pogoń zaraz spojrzała w jej stronę, by ujrzeć jak kremowa powstrzymuje odruch wymiotny. Bura szybko do niej podeszła, upewniając się, że cętkowana nagle nie zemdleje czy nie pogorszy jej się. Perliczka nie pachniała chorobą, stąd pojawiło się zdziwienie Wrzos. Jeśli nie była chora, to co jej mogło być?
- Idziemy do medyka. Już - zarządziła stanowczym, jednak troskliwym i zmartwionym głosem, pomagając Perliczce wstać. Cętkowana nie protestowała, a oparłszy się o Wrzos, obie skierowały się do Bluszczowego Pnącza. 
- Co się stało? 
Wrzosowa Pogoń wyjaśniła medykowi objawy kremowej, na co ten kazał położyć się kremowej na boku. Widząc zestresowanie Perliczego Grzebienia, bura położyła się za nią, uspokajająco kładąc głowę na jej barku. Oddech badanej uspokoił się, a w podziękowaniu krótko polizała Wrzosową Pogoń po policzku. Normalnie młodsza byłaby zachwycona miłym gestem ze strony ukochanej, jednak była zbyt przejęta jej stanem zdrowia, żeby nawet go zarejestrować. Martwiła się. Bardzo się martwiła. Gdy Bluszcz skończył badanie, na jego pysku pojawiło się zmieszanie. Spojrzał to na Wrzosową Pogoń, to na Perliczy Grzebień, po czym poprosił o rozmowę na osobności z tylko jedną z nich. Wrzos wyszła, zostawiając medyka z wojowniczką. Rzuciła ostatnie zaniepokojone spojrzenie w ich stronę, po czym nerwowo zaczęła krążyć przed wejściem do leża. Jej ogon obijał jej boki, a dreszcz raz po raz przeskakiwał po jej ciele. Było aż tak źle, że musieli ją wyprosić? Co mogło być aż tak poważne, że Bluszcz nie chciał, żeby obie o tym usłyszały? 
Wrzosowa Pogoń stanęła i zamknąwszy oczy wzięła głęboki wdech. I kolejny. I kolejny.
- Wrzos? - cichy głos gwałtownie wyrwał ją z przemyśleń. Odwróciła się prędko, a Perliczka podeszła do niej ze zwieszoną głową, ukrywając swój wzrok. Bez dalszych słów postawiła kilka kroków bliżej, a gdy w końcu uniosła pysk bura dostrzegła w jej oczach niepewność, żal i szok powoli zbierające się jako łzy.  
- Jestem w ciąży.
Słowa te odbiły się echem w jej uszach i wyrwały oddech z piersi. Miała wrażenie, jakby ktoś miażdżył jej wnętrzności od środka, rozrywając je zaraz na kawałeczki. Nie mogła uwierzyć, że jedno proste zdanie mogło wywołać u niej taką reakcję. Otworzyła pysk, by zaraz go zamknąć. Myślała, że… miała szansę. Że Perliczka też coś do niej czuła. Jak mogła się tak pomylić?

cdn.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz