BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

22 października 2021

Od Skalnego Szczytu CD. Jastrzębiego Cienia(Jastrzębiej Gwiazdy)

Z tępym wzrokiem wbitym we własne łapy, wsłuchiwała się w słowa brata. Chociaż kocur odsunął się na parę kroków, wydźwięk jego wypowiedzi pozostał zawieszony w powietrzu, tuż przy jej uchu. Markotnie pociągnęła nosem, starając się wymazać z pamięci wszystko, co pozostało we wspomnieniach po Płonącej Waśni. To rude, kręcone futro i wiecznie zirytowane spojrzenie, nie zamierzały opuścić miejsca w jej łbie, bądź ona sama po prostu nie chciała o zapomnieć o obiekcie westchnień.
Skała nie miała ochoty kiedykolwiek się zakochać. Nie planowała tego, a jednak mając podstawiony od najmłodszych lat wzorzec do naśladowania, nie była w stanie pohamować swoich uczuć. Działały szybciej, niż ona się poruszała, a refleksu nie miała najgorszego.
Podniosła głowę ku górze, starając się przybrać swoją standardową wersję optymistki z ambitnymi planami, bo przecież jej rozwój nie zakończył się wraz z mianowaniem na wojownika. Całe życie będzie się uczyć wielu nowych rzeczy i przeżywać jeszcze więcej załamań, bądź radości. Spotka wiele kotów, może i lepszych od takiej Płomień, z którą niestety – mimo starań czarnej utrzymywała głównie toksyczną relację.
- Przyda ci się trochę ruchu… - Słowa Jastrzębiego Cienia przywróciły ją do rzeczywistości z głębokiego stanu zamyśleń. Momentalnie zadrżały jej wąsy, gdy blask brązowych ślepi zatrzymał się na kocurze, który nawet nie wiedział, jak bardzo sobie podpadł w tym momencie.
- Sugerujesz mi, że przytyłam? – warknęła, zrywając się z miejsca. – A widziałeś ty swój szeroki zadek? Naprawdę Jastrząb, tym sposobem nie wyrwiesz żadnej kotki ani kocura z Klanu Burzy. Widziałeś, jak bardzo niektórzy z nich są chudzi? Polecą na twój tłuszcz, a nie osobowość, która… Dobra. Ona też nie istnieje. To już zostaw sobie ten tłuszcz, będziesz miał czym podrywać – wymamrotała, zadowolona z tego, co z siebie wyprodukowała.
Dostrzegła chwilowe zawahanie się w wyrazie jego pysku. Chciał coś powiedzieć, ale zmienił zdanie z najprostszego powodu. Znał w końcu Skałę jak nikt inny, wychowywali się razem i po dziś dzień spędzali ze sobą dużo czasu, pomimo faktu, że bury miał teraz masę obowiązków jako zastępca. Zapewne dobrze wiedział, że dyskusja z nią nie ma sensu i jest tylko stratą czasu, bo upartej samicy nie da się przemówić do rozumu.
- Patrząc na to, że tylko siedzisz i płaczesz, to tak – urwał, odwracając głowę. – Nazbierało ci się trochę ciałka pod futrem – stwierdził dosyć odważnie, przy okazji w ostatniej chwili ratując się przed atakiem siostry. Tylko się odsunął, ale to wystarczyło, by czarna łapa przecięła powietrze tuż przy jego nosie.
- Tak myślisz? To patrz. – Precyzyjnie pacnęła go w bok, ale tym razem było to w formie zabawy. – Gonisz spaślaku.
I uciekła, odrzucając każdą dołującą ją ostatnio myśl. Wiatr smagał ją po futrze, kiedy w pędzie wymijała przeszkody na swej drodze, w postaci drzew i krzewów. Zaledwie na sekundę odwróciła głowę, by z satysfakcją dostrzec brata biegnącego tuż za jej ogonem. Zaśmiała się, czując się na powrót jak kociak. Te beztroskie chwile z dzieciństwa, kiedy pomimo braku miłości rodzicielskiej, potrafiła cieszyć się ze wszystkiego, nawet wtedy, gdy było źle.

***

Nieufnie wpatrywała się w krew na łapach za każdym razem, gdy coś upolowała. Zamiast futra i piór piszczek, widziała strzępy burej sierści. Potrzebowała chwili, by uświadomić sobie, że to tylko wytwór jej wyobraźni i nie ma co się przejmować. Postąpiła dobrze i z kimkolwiek nie rozmawiała, potwierdzał  to. Krocząca Gwiazda oszukała ich wszystkich, nie robiła nic dla dobra społeczeństwa i tak naprawdę była tylko pasożytem, niszczącym ich od środka.
Przez nią stali się słabi, Klan Gwiazd zesłał im problemy ze zwierzyną, a Jastrzębi Podmuch zwariowała i przepłaciła za to wszystko życiem. Skalny Szczyt zabiła w dużej mierze dla niebieskiej kotki, bo w końcu to ona widziała te znaki, które wskazywały na problemy z ich ówczesną liderką. I to ona zrobiła pierwszy krok w drodze ku wolności. 
Zadrżała, gdy ktoś musnął ją ogonem po grzbiecie. Momentalnie zawiesiła wzrok na przemykającym z boku burym futrze i odetchnęła z ulgą.
Jej brat jako przywódca, kto by się tego spodziewał? Nie miała nic do tego, bo i tak nikt z aktualnych wojowników Klanu Wilka, nie byłby w stanie zająć się nimi lepiej. Jastrzębi Cień, a raczej już Gwiazda, był chociaż rozsądny, co z trudem przechodziło jej przez myśl, bo i tak miała brata za skończonego idiotę. Po prostu miał zbyt wiele szczęścia w życiu.
- W tym momencie, gdybym był wrogiem, mógłbym cię zabić. Siedzenie z dala od obozowiska i ryczenie to coś, co nie przystoi prawdziwemu wojownikowi, nie sądzisz? – mruknął, przysiadając się obok.
- Widzisz, mógłby mnie ktoś zabić, ale jeszcze nie zabił i nie zabije nigdy. Potrafię uważać, nie miej mnie za idiotkę pokroju naszej matki – palnęła bez namysłu, gdyż jej myśli momentami aż za bardzo krążyły wokół zmarłej.
Dobrze zrobiłaś, przestań się zamartwiać – Podpowiadał jej umysł, ale słuchanie go nie było takie łatwe. Przeklinała siebie, bo za każdym razem, gdy pozwalała sobie na takie ujawnianie emocji, czuła się słaba.
- Matka nie żyje – wymamrotał to z obojętnością, ale była prawie że pewna, iż usłyszała w jego głosie pogardę. Wiedział, co ją martwi i specjalnie zawiesił się na tym temacie. Za bardzo wykorzystywał jej chwilowy stan, a ona nie mogła dawać się zwodzić, jak zwykły mysi móżdżek.
- Wiem. Bo ja ją zabiłam, czyszcząc ci legowisko lidera. Bądź wdzięczny, braciszku, bo w końcu – urwała, odchrząkując – zasłużyłeś na to – dodała przesłodzonym tonem głosu.
- Sama to powiedziałaś przed całym klanem, więc nie rozumiem, o co ci teraz chodzi. Śmiejesz się z samej siebie? Uznałaś, że jestem dobrym zastępcą i będę dobrym liderem, a oni to poparli – kontynuował, przypominając jej coraz bardziej tamtą chwilę.
- Tak, tak właśnie powiedziałam. Nie musisz teraz tego wspominać, przecież kochałeś mamusię, a mamusia kochała cię. Byłeś w końcu jej małą kopią – rzuciła z lekkim ukłuciem zazdrości. - A jak zepsujesz swoje życie, to zaraz będziesz i dużą.
Niby nie chciała jej pamiętać jako swojej rodzicielki, ale czuła się, jakby piętno bycia gorszym dzieckiem zostało przypisane do niej na stałe. Nienawidziła być gorsza od brata, a teraz pozostało jej się z tym zmagać.

<Jastrząb?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz