BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

29 grudnia 2018

Od Spopielonej Paproci

Światło słoneczne przedostało się przez prawie ogołocone z liści korony drzew. Ospale zasłoniłam ogonem oczy, starając się przyzwyczaić do nagłej zmiany natężenia światła. Powoli wywlokłam się z pustego legowiska wojowników, ciągnąc za sobą ogon. Cały klan stał już na nogach, patrol, poranny wyruszył, a uczniowie, w sumie tylko jeden, zaczęli swoje treningi. Zamrugałam. Przeleciałam wzrokiem szukając Nocnej Burzy, bądź też Wąsatego Pyska. Przy wyjściu z obozu zbierał się patrol łowiecki. Bez namysłu skierowałam się w ich stronę.
- Pójdę z wami - zaoferowałam, a reszta kotów nie wyraziła sprzeciwu. Od razu wyruszyliśmy. Do patrolu należeli Rycząca Burza, Srebrny Deszcz oraz Ostrokrzewiowy Liść. Z żadnym z nich nie miałam jakiś świetnych tematów do rozmowy, przez co gdy szliśmy panowała niefortunna cisza. Liście zaczęły przybierać barwy, naturalne dla nich w czasie Pory Opadających Liści. Część z nich leżała już na ziemi, a z każdym moim krokiem, można było usłyszeć ich szelest. Nie były to najlepsze warunki do polowania, zwierzyna szybko może zorientować się o naszym istnieniu. W pobliżu Wielkiego Drzewa rozdzieliliśmy się. Zastrzygłam uszami. Do moich uszu dotarły piskliwe dźwięki i cichutkie bicie serca. Mysz. Nagle jak na zawołanie brązowe zwierzątko szybko wyszło zza krzaków i pobiegło w kierunku terenów Klanu Nocy. Zdezorientowana szybko skoczyłam w jej stronę. Trawa delikatnie muskała mnie w łapy. Nie zdążyła pobiec za daleko, kiedy ją dopadłam tuż przed granicą z obcym klanem. Spojrzałam na mysz, a zaraz potem kiszki zaczęły grać mi walca. Chciałam już wziąć pierwszy kęs, kiedy usłyszałam za sobą szum. Gwałtowanie się odwróciłam, przypominając sobie o całym kodeksie wojownika. Muszę polować dla klanu nie tylko dla siebie. Przypomniałam sobie sylwetki głosujących kotów i od razu odsunęłam myszkę. Całe szczęście nikt nie przyłapał mnie na tym zbrodniczym czynie. Szybko zakopałam zdobycz, by ta nie przeszkadzała mi w skupieniu swym zapachem. Zaraz potem poczułam zapach innego zwierzęcia. Był to zając. Zaczęłam się skradać do źródła zapachu. Przyczaiłam się w krzakach. Zwierzę znajdowało się pomiędzy dwoma drzewami. Już miałam wykonywać skok, lecz zwierzę mnie zauważyło i zaczęło pędzić wzdłuż granicy z Klanem Burzy. Pobiegłam za nim. Zbliżałam się do zająca z dużą prędkością. Jakaś brązowa postura mignęła mi przed oczami. Szybko odwróciłam głowę, w stronę istoty. Był to sporych rozmiarów czekoladowy kocur, jego futro było poprzecinane ciemniejszymi pręgami. Nagle poczułam, że moja łapa dotyka czegoś płaskiego, jak i śliskiego, był to kamień leżący u krawędzi strumyka. Chwilę potem już w nim byłam.

<Czapli Potoku?>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz