BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

29 grudnia 2018

Od Leśnego Strumienia CD Tuni

Dobre pół godziny kłótni, darcia pyska i bycia upartym nie poszły na marne. Zgodzili się. Borsuczy Kieł, który prowadził patrol, w końcu odpuścił i pozwolił swojej młodszej siostrze dołączyć do grupy składającej się z Miodowego Nosa, Złocistej Rzeki, Srebrnego Deszczu i jego samego. Nic nadzwyczajnego, zwyczajny skład porannego patrolu. Ruszyli więc przed siebie spokojnym, miarowym krokiem, by sprawdzić teren Klanu Wilka. Leśna odetchnęła z radością, mogąc, chociaż na chwilę wyrwać się z kociarni i mieć spokój od tych małych pokrak, które tylko doprowadzały ją do szewskiej pasji.
— Robi się coraz zimniej. Nie lepiej powiedzieć o tym Borsuczej Gwieździe? Pora Nagich Drzew już zapasem... — zaczęła Miodowy Nos, wzdychając przy tym cicho. Widać było, że chciała już coś dodać, jednakże jej wypowiedź przerwał głuchy dźwięk uderzenia w drzewo. Dymna kotka zasłoniła pysk, znosząc się śmiechem. Nic na to nie poradziła, że Rycząca Burza wyglądał przekomicznie, leżąc na ziemi, po zderzeniu z pieńkiem.
— Ktoś tu chyba się zamyślił o swojej lubej, czyż nie, Ryczku? — zachichotała cicho, ledwie powstrzymując większą salwę śmiechu. Wtem wiatr zawitał, a do jej nosa dotarł potworny smród.
Pieszczoch.
Co taka wywłoka robiła na ICH TERENIE?!
Niewiele myśląc, kotka rzuciła się przed siebie w kierunku, z którego dochodził ten obrzydliwy zapach. Wypadła przez krzaki, wprost na przerażoną pieszczoszkę, w jednej chwili rzucając się na nią i dotkliwie drapiąc pazurami pi ciele. Szamoczące się kocice przeturlały się kilka metrów, w głąb kłującego i drapiącego ich ciała krzewu. Leśny Strumień bezmyślnie uderzała łapami w - teoretycznie - bezbronnego intruza, który jedyne co potrafił zrobić, to starać się uciec i zawodzić, jakby co najmniej ją ze skóry obdzierali.
NO DALEJ, ZABIJ! — w jej głowie zawitał głos Czystej Gwiazdy, która od dłuższego czasu nie kwapiła się do tego, by zaciągnąć wnuczkę Borsuczej Gwiazdy na trening.
Szczerze powiedziawszy, gdyby Złocista Rzeka wraz z Borsuczym Kłem nie odciągnęli jej, zabiłaby to coś bez chwili wahania. Z zimną krwią w dodatku.
Kocica otrzepała się, wstając na cztery równe łapy, mięśnie miała napięte, w każdej chwili była w stanie ponownie zaatakować.
— No wyłaź kupo lisiego łajna! — wysyczała głosem przepełnionym nienawiścią — Co, myślałaś, że wleziesz na NASZ teren i jak gdyby nigdy nic będziesz sobie hasać po łączkach i wąchać kwiatki?! Oh trzymaj mnie, bo rzygnę — splunęła, gdy tylko szylkretowa, niska kotka, wylazła z krzaków.
— Leśny Strumieniu, uspokój się! Ona jest ranna, trzeba ją zabrać do obozu. Burzowe Futro musi ją zobaczyć — zaczęła Miodowy Nos, zyskując poparcie reszty grupy patrolującej. Warknęła gniewnie.
— Chcesz zabrać ze sobą tę kupę nic nie wartego futra, prosto do serca naszego terytorium?! Czy wy żeście już do reszty zdurniali? — krzyknęła, kiedy jednak zauważyła, że jest w mniejszości, dodała szybko — Świetnie, ale pamiętaj wypłoszu. Podejdź tylko do kociarni, zrób jeden jakikolwiek fałszywy ruch, a z dziką rozkoszą przegryzę ci gardło, a następnie popatrzę, jak umierasz — syknęła, prosto w pysk krótkołapej, wystraszonej kotki — A wy, róbcie, co chcecie, mięczaki. Żebyście tylko tego nie żałowali — rzuciła, kierując się w stronę obozu, na czele patrolu, co jakiś czas łypiąc złowrogo na pieszczoszkę.
Spokojnie, kochanie, jeszcze ją dorwiesz~ — w jej głowie zadźwięczał przesłodzony głos mentorki dymnej w ciemnym lesie - Śnieżnego Serca. Uśmiechnęła się tylko do siebie na te słowa.

< Tunia? >

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz