BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

07 września 2018

Od Migoczącego Nieba C.D Tulipanowego Pąku

- Co u mnie? W sumie to nic ciekawego - odparła obojętnie, a w głowie wciąż wędrowały myśli na temat tego 'spotkaniia' pointki.
- A co się działo na zgromadzeniu? - spytała zaciekawiona.
- Hm... nie ukrywam, że była dość nerwowa atmosfera. Nocna Gwiazda i Jagodowa Gwiazda pokłócili się, wiesz, o te próby odebrania naszych terenów... gdyby nie Borsucza Gwiazda, zapewne już by przerwali pokój panujący tej nocy... Potem się uspokoili i dali nam czas na rozmowy, jak zawsze. I... to chyba tyle - mruknęła, nie chcąc przekazywać jej swoich obaw o to, że Jagodowa Gwiazda im tego nie popuści.
- O rety, nie spodziewałam się, że coś takiego może się wydarzyć! - krzyknęła ze zdziwieniem, nieco za głośno.
Inne koty odwróciły się na nie, patrząc podejrzliwie. Migoczące Niebo wzdrygnęła się i odwróciła wzrok zmieszana.
- Ciszej - syknęła cynamonce do ucha.
Ta niepewnie pokiwała łbem, obydwie nie chciały już podobnych reakcji, a nigdy nie wiadomo, co inni wojownjcy mogli sobie ubzdurać na temat tematu ich rozmowy. Gdy atmosfera nieco opadła, zdeterminowana szylkretka postanowiła wrócić do tematu tego całego dawnego przyjaciela, mimo świadomości, że Tulipanowy Pąk będzie z pewnością jak najbardziej odbiegać od tego tematu.
- Kim był ten twój  przyjaciel? Pieszczoch? Samotnik? Kot z innego Klanu?  - miauknęła niespodziewanie, mierząc zdezorientowaną kocicę wzrokiem. 
- Uch... taaaak, był samotnikiem. A może... pójdziemy teraz na polowanie?
- Nie zmieniaj tematu - warknęła ostro, lecz szybko położyła uszy po sobie, czując swój własny błąd. - Coś przede mną ukrywasz, mam rację? - dodała,  łagodniej.
- Naprawdę nic! Po prostu go spotkałam, nie musisz się o mnie obawiać - odpowiedziała szybko i uśmiechnęła się lekko.
Szylkretka odetchnęła. 
- No dobrze, wierzę ci. Więc możemy iść na pol...
Nie zdążyła dokończyć, gdy podszedł do nich Cienisty Pazur. Długołapa przywitała przyszywanego ojca. Taa, przyszywanego... była już prawie pewna tych wszystkich teorii, mimo, że nadal oprócz niej o Kukułce wiedziała tylko Ciernista Łodyga. 
- Pójdziecie na patrol ze mną,  Sztormowym Niebem, Błękitną Łapą i Konwaliową Łapą - oznajmił im.
Szylkretka pokiwała głową. Była nieco zdziwiona taką ilością uczestniczących w patrolu, lecz szybko pomyślała o Klanie Nocy. No tak... zapewne szli sprawdzić ich granice, a Nocna Gwiazda obawiał się spotkania obcego patrolu. Po chwili razem z Tulipanowym Pąkiem i Błękitną Łapą czekały przy wyjściu z obozu, wkrótce przyszli Cienisty Pazur, Sztormowe Niebo i Konwaliowa Łapa. Koty wyruszyły szybkim krokiem na granice. Nigdzie nie spotkali wojowników wrogiego klanu, lecz znowu wyczuli ich ślady zapachowe po swojej stronie granicy. Zastępca prychnął i wraz z cętkowanym wojownikiem odświeżyli znaczenia granicy. Niebieskooka przez jakiś czas gapiła się w dal, jakby oczekując, że nagle z zarośli wyłonią się koty. Powoli zaczęli wracać. Kotka w głębi duszy modliła się, by do takiego spotkania nigdy nie doszło. Raczej nie marzyła o ciężkiej walce, która zapewne jeszcze bardziej napędziłaby furię zielonookiego lidera i napędziła do dalszych działań. Równie dobrze do takich działań mogło by nie dojść, lecz po nim można było się tego spodziewać. Gdy wrócili, wojowniczka, nie wiedząc, co robić, postanowiła znów pogadać z pointką.
- A ty? Co myślisz... o tym wszystkim?

Tulipanowa? (Wybacz, pisane na szybko a weny brak)

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)