BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.
W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.

W Klanie Wilka

Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(trzy wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 23 czerwca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

14 stycznia 2022

Od Bylicy

Pory nowych liści, która nadeszła na pewno nie można było nazwać…. Normalną.
Było trochę podobnie do ostatniej pory nagich drzew, w której srebrna była uczennicą. Breja, powstała po roztopieniu śniegu, pokrywała ziemię. Bylica zastanawiała się pewien czas temu, czy nie wybrać się na bagna, ale po nadejściu pory nowych liści uznała, że nie. Tam musiało być jeszcze gorzej, a już tutaj wszystko pływało w błocie.
Zdaniem kotki spanie na drzewach było jedyną sensowną opcją. Nie chciała w końcu obudzić się cała mokra i ubrudzona.
Do tych niezbyt przyjemnych warunków pogodowych dochodziły…robaki. Błękitna nie miała nic przeciwko owadom czy dżdżownicom, wręcz je lubiła. Ale to co się działo, to był inny poziom.
Stworzenia pełzały niemal wszędzie po ziemi. Ale najgorsze Bylica miała poznać nieco później.
Pewnego ranka, po obudzeniu, zeszła z drzewa, w którego dziupli spała. Zeskoczyła z niego i podążyła w tylko sobie znanym kierunku. A tak naprawdę to nie do końca, szła po prostu tam, gdzie ją łapy poniosły. Błoto lepiło jej się do futra. Eh….będzie się musiała wyczyścić, jak wróci do swojej tymczasowej dziupli. Rzadko zostawała gdzieś na dłużej, ale trochę nie miała ochoty dalej podróżować w takich warunkach.
Idąc tak, niedaleko niewielkiego, przegniłego pieńka, dostrzegła wiewiórkę. Coś było jednak nie tak.
Zwierzątko było martwe. Bylica była tym bardziej pewna, im bliżej do niego podchodziła.
I nagle…..
Z ciała wiewiórki zaczęły wyłazić czerwie. Pełno czerwi. Jasnożółtych robali, wychodzących prosto z mięsa. Wijących się między rudawym futrem.
Błękitną wryło, gdy to zobaczyła.
Żołądek srebrnej prawie sam siebie zwymiotował.
Kocica odwróciła wzrok. Czuła, że zaraz puści pawia. Jak najprędzej oddaliła się od ciała wiewiórki, starając się na nie nie patrzeć. Wypluła odrobinę śliny, gdy odruch wymiotny na wspomnienie czerwi w mięsie się nasilił. Nagle niebo zostało przecięte przez błyskawice, a zaraz potem zaczęła się kolejna ulewa. Kocica przyspieszyła kroku. Chciała wrócić do dziupli w której ostatnio spała. Mało co było w stanie wyprowadzić niebieską kocicę z równowagi, ale ta wiewiórka….to było takie…..Bylica nawet nie była pewna jakiego określenia użyć. Po chwili zaczęła biec, chcąc jak najszybciej dotrzeć do odpowiedniego drzewa, by uspokoić się i spróbować zapomnieć o martwym zwierzątku.
Kiedy tylko dotarła pod drzewo, skoczyła i wbiła swe pazury w jego korę. Wspięła się na nie bardzo szybko. Po wejściu do dziupli od razu położyła się na przygotowanym wcześniej do tego mchu. Przyciągnęła do siebie szyszkę od babci Pląs. Po chwili zapadła w sen, odpychając myśl o wiewiórce ze swego umysłu.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)