BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

20 lutego 2014

PIECZARKA

Autor grafiki: piankacz
OGÓLNE
PIECZARKA
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Biseksualna
Przynależność: Samotnik > Owocowy Las
Ranga: Zwiadowca

- - - -

Właściciel: Postać NPC (autor: sonarii)
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Pieczarka z budowy ciała jest drobna i szczupła, nie należy do silnych fizycznie kotów, jednak jest atletyczna i zwinna, jej puchate futro jest zadbane i schludnie ułożone, długi ogon ułożony jest nisko nad ziemią, jednak nie szoruje po niej, aby nie zabrudzić białego futra, piękne długie futro na szyi i policzkach to jej kolejna cecha wyglądu, gdyby nie jej grzybkowe imię to mogłaby nazywać się chmurka
Cechy szczególne - kiedy tylko może nosi w futrze stokrotki i płatki lawendy
Kolor sierści - biała (czekoladowa pręgowana cętkowane)
Długość sierści - długa
Kolor oczu - zielone
Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Pieczarka to delikatna dusza, która idzie przez życie z czułym słowem dla każdego, kogo spotka. Ma talent do rozumienia emocji innych i zawsze stara się łagodzić, a nie wzniecać konflikty. Empatia jest jej największą zaletą, bez wysiłku nawiązuje kontakt z innymi kotami niezależnie od wieku, oferując im komfort i zrozumienie bez oceniania. Jej delikatną naturę uzupełnia cicha odporność, która pozwala jej stawiać czoła wyzwaniom z wdziękiem i współczuciem. W każdej sytuacji obecność Pieczarki przynosi poczucie spokoju i harmonii, czyniąc ją cenioną przyjaciółką. Kotka jest czasami, aż za dobra jak na ten świat, stara się usprawiedliwiać innych, broniąc ich nawet jeżeli na to tak naprawdę nie zasługują.
Delikatna natura Pieczarki jest widoczna w każdym aspekcie jej istoty, od sposobu, w jaki mówi spokojnym, melodyjnym głosem, po delikatny sposób, w jaki się porusza, jakby bała się zakłócić otaczający ją spokój. Posiada niezwykłą umiejętność dostrzegania piękna nawet w najbardziej przyziemnych chwilach, odnajdując radość w najprostszych gestach i sytuacjach. Jej współczucie nie zna granic, gdyż uważnie wsłuchuje się w kłopoty innych i oferuje pocieszenie prawdziwym ciepłem płynącym z głębi jej serca. Pomimo swojej spokojnej natury Pieczarka nie jest pozbawiona wewnętrznej siły. Z cichą determinacją stawia czoła wyzwaniom życia, nigdy nie tracąc z oczu swoich wartości ani nie narażając swojej integralności. Jej niezachwiane współczucie jest świadectwem jej wewnętrznej odporności i służy jako źródło inspiracji dla otaczających ją kotów. W świecie często pełnym chaosu i niezgody Pieczarka jest doskonałym przykładem potęgi dobroci i zrozumienia. Owocowy Las natomiast to jej skarb w sercu, jej dom jest miejscem, do którego zawsze będzie wracać, jeżeli zdarzy się, że znajdzie się gdzieś indziej. Wdzięczna jest, że mogła wychować się właśnie tutaj i wraz z rodzeństwem cieszyć się spokojnym życiem. Kwestia, o której kotka nie mówi nawet rodzeństwu to wielka chęć podróżowania, chciałaby pójść kiedyś daleko w świat i pozwiedzać. Czarami zerka na horyzoncie wyobrażając sobie wszystkie te niespełnione podróże, wyobrażając sobie prześliczne miejsca jakie mogłaby zobaczyć. Niestety los chciał, że nie jest ona na tyle odważna, aby wyjść gdzieś dalej poza znajome tereny, dlatego póki co spędza swoje życie u boku rodzeństwa i kotów z Owocowego Lasu.

MORALNOŚĆ

Kotka bez zawahania pomoże każdemu, od nikogo nie odwróci się plecami, ma złote serce i to czasami jest jej wadą, nigdy nie przeszło jej przez głowę, aby zranić kogoś fizycznie czy psychicznie. Wierzy we Wszechmatkę. 

CIEKAWOSTKI

- Pieczarka mimo, że ma imię jak jeden z grzybków to nie przepada za nimi, woli za to kwiatki, a najbardziej stokrotki i lawendę
- Lubi również śpiew sikorek

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: V
Słabe strony: walka, z racji że nie jest silna fizycznie to słaba z niej przeciwniczka
Mocne strony: wspinaczka oraz wytrzymałość, może długo uciekać przed walką

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Lejkoperek (biologiczny), Ślimak i Patyczak (przybrani)
Matka - Purchawka
Rodzeństwo - Czernidłak (brat, którego kocha całym sercem, jednak jego nieodpowiedzialne pomysły sprawiają, że to ona musi go pilnować)
Partner - ///
Potomstwo - ///

INNE

///

SZKOLENIE

Mentor - Łuska, Traszka
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni - Jeżyna
HISTORIA

Pieczarka urodziła się wraz z Czernidłakiem w miocie Purchawki i Lejkoperka, którzy zmuszeni byli oddać swoje kocięta z powodu pogarszającego się zdrowia. Tak też Pieczarka razem z bratem trafiła do Owocowego Lasu, miejsce te szybko stało się ich nowym domem, porzucone kocięta odnalazły tutaj również nowych rodziców. Ślimak i Patyczak bez wahania zgodzili się wychować dwójkę kociąt, obecnie kotka żyje pośród kotów z Owocowego Lasu, ucząc się nowych rzeczy.
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)