BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

01 marca 2024

Od Diamenta

- Nie. - powiedział wyraźnie i stanowczo. - Nie zrobię tego. - stał na brzegu strumienia, a jego mentorka, Jeżyk, stała w strumieniu z wodą sięgającą do brzucha.
- Ale czemu? - spytała kotka, wychodząc z wody. Otrząsnęła się, żeby wysuszyć futro. Diament od razu uskoczył na bok. –-Nauka pływania jest bardzo ważna. Zobaczysz wkrótce, że ta umiejętność jest przydatna. - zachęcającym ruchem wskazała głową strumień. - No dalej, dasz radę. Możemy po pływaniu pójść na wspinaczkę na drzewa. - jego mentorka wiedziała, że wspinanie się było jednym z jego hobby. Kilka wschodów słońca temu pogodził się z tym, że nie ma skrzydeł i że nie będzie mógł latać. Ale nadal lubił chodzić po drzewach. Już nie mógł się doczekać na kolejną lekcję, więc niepewnie postawił jedną łapę w wodzie i po uderzeniu serca ją wyjął.
- Mokre, mokre! - zaczął skakać w kółko z łapą podniesioną w górze. - Mam mokrą łapę, pomocy! - zawołał tak żałośnie, że już nawet jego mentorka wyglądała, jakby się miała nad nim zlitować, jednak to niestety trwało tylko przez chwilę. Zaraz na jej pysk wrócił wyraz stanowczości.
- Uspokój się, Diamencie. - to zdanie nawet nie doszło do jego uszu, znowu zakręcił się w kółko, piszcząc z rozpaczą. - Nie utopisz się. To tylko woda. -  powiedziała Jeżyk.
- To aż woda! - zawołał kocur, uspokajając się. Już nie skakał w kółko, ani nie piszczał, ale za to cofnął się o krok od strumienia. - Poza tym nie chodzi mi o to, że się utopię, tylko o to, że będę cały mokry! Wiesz, ile potem będę musiał się myć? - pokręcił głową, ale wizja skakania po drzewach była kusząca… W końcu podniósł wysoko łeb i wypiął pierś. - Dobrze. Zrobię to. - powiedział i wszedł powoli do wody. Stał w płyciźnie, nie mocząc jeszcze futra na brzuchu. - Zaczynajmy. Proszę. - chciał to już mieć za sobą.
- Na razie, postójmy tu przez chwilę. - Jeżyk tego nie powiedziała, ale srebrny wiedział, że chciała, żeby się oswoił z wodą. Dlatego uśmiechnął się i próbował wyglądać na zrelaksowanego. W rzeczywistości jednak cały był spięty. Nie był w stanie nic mówić. Po prostu nie mógł znieść tego, że sierść na jego łapach przesiąkała i robiła się taka nieprzyjemnie ciężka. - Wszystko w porządku? - spytała jego mentorka po chwili. Pokiwał głową. - W takim razie wejdźmy głębiej. - powiedziała kotka i poprowadziła go w takie miejsce, gdzie woda sięgała mu do połowy brzucha.
- Ugh. - westchnął, zaciskając zęby. - Możemy… kontynuować. - więc Jeżyk zanurkowała w wodzie i wiedział, że musi zrobić to samo.
***
Nauka pływania zajęła cały dzień dwójce kotów i była bardzo wyczerpująca. Ostatecznie zakończyła się jednak sukcesem. Diament przepłynął długość drzewa, ale nie obeszło się bez marudzenia. Potem, gdy chcieli pójść się powspinać na drzewa, rozpoczęła się burza i nic z tego nie było. Adept rozejrzał się po piwnicy. Siedzieli w niej Skowronek, Śmieć, Ametyst i Bazalt. Diament podszedł do tej pierwszej, uśmiechając się życzliwie.
- Hej, Skowronek! - przywitał się i od razu przeszedł do konkretów. - Wiesz co? Jestem już zupełnie gotowy, żeby być mianowany na plemiennego wojownika. Wszystko umiem! - zapewnił ją, ale ona oczywiście się nie nabrała.
- Jeżyk nic mi takiego nie mówiła. - zbyła go i po chwili przypomniała mu jeszcze jedną rzecz: - Z tego co wiem, nie miałeś jeszcze za dużo lekcji o medycynie i nie wiesz za dużo tajnych sygnałach! Jeszcze dużo przed tobą. - Tak, to prawda. Nie znał ani jednego sygnału, którym się posługiwały koty z Kamiennej Sekty, o ziołach też prawie nic nie wiedział. Ktoś mu kiedyś coś powiedział, ale to już dawno wyleciało mu z głowy, po co ma zaprzątać sobie myśli takimi nudami? Poza tym wie wystarczająco dużo: pajęczyna tamuje krwawienie. A no i mak jest na ból oraz bezsenność, a kocimiętka na zielony kaszel! W dodatku mysią żółcią się robi coś z kleszczami. Tak, jednak sporo wiedział. Z tą myślą zadowolony, poszedł spać.

[trening med. i woj. = 614 słów]
 [przyznano po 6% do obu poziów]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz