***
Dawno się nie widział z Wieczorną Marą. Nie miał za bardzo czasu, w końcu obowiązki wojownika całkiem go pochłonęły i odwiedziny u ojca. Odkąd poznał Szczurzego Cienia, starał się go trochę bardziej poznać. Nie rozumiał jeszcze wszystkiego, z tego, co kocur mówił, albo z jego zachowania, ale się starał. W końcu to był jego tata, mimo tego, że go nie znał większość życia, teraz był dla niego ważny. Nie tak jak matka... Choć ostatnio było gorzej z Ważkowym Skrzydłem, co wzbudziło jakieś zaniepokojenie u Śnieżnego Wichru. Zaczęła widzieć jakieś dziwne "cienie", czy mówić do siebie. Strasznie dziwnie się zachowywała i prawie cały czas była nieprzytomna.
- Cześć Lawendowa Łapo, moja kochana niedługo zostanie wojowniczką... – mówiła cicho Ważka. Jej syn, słysząc to, zatrzymał się, by zobaczyć, co się dzieje. Przecież Lawenda umarła. Przez chwilę nabrał nadziei, że jednak żyje, że to było jakieś nieporozumienie, ale tak być nie mogło. Śnieżek zobaczył tylko swoją matkę, mówiącą do siebie. Lekko się zaniepokoił.
- Em... Mamo, może idźcie z Lawendą sobie usiąść w legowisku wojowników! Dużo już dziś zrobiliście, heh, może odpocznij.. – mruknął cicho do liliowej i popchnął ją w kierunku legowiska. Może jak odpocznie, to będzie jej lepiej? Kocur sam nie miał pojęcia, co jej jest, przecież niedawno była sobą! Jednak długo nie mógł się zastanawiać, ponieważ usłyszał gdzieś jego imię.
- Idziesz na patrol – oznajmiła Wieczorna Mara – Ze mną i z Kukułczym Gniazdem.
Śnieżek pokiwał głową i już po chwili ruszył z kotkami do lasu. Szli w ciszy, co pozwoliło kocurowi na dalsze rozmyślania o stanie matki. Sam nie wiedział, dlaczego go to tak obchodzi. W końcu to jego matka Ważkowe Skrzydło, która go traktowała jak najgorsze zło na świecie, odkąd tylko pamiętał, która kiedyś wysłała go na deszcz i mórz, która na każdym kroku go dołowała. Dlaczego mu na niej zależy? Dlaczego się tym przejmował? Może nie był w stanie tak po prostu zostawić matki? Zwłaszcza widząc ją, podobno mówiącą, do Lawendy czy Gryki...
- Hej... Em... Czy wiecie co się ostatnio dzieje z Ważkowym Skrzydłem? – zapytał cicho – Dziwnie się zachowuje... Ja wiem, że to trochę dziwne, ale po prostu boli mnie, jak udaję, że rozmawia z Lawendą – mruknął.
<Wieczór? Moja wena ostatnio poszła i jeszcze nie wróciła :'( >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz