BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot Samotników!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Klifu!
(trzy wolne miejsca!)

Na blogu zawitał nowy event walentynkowy! || Zmiana pory roku już 20 kwietnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

09 października 2019

Od Barwinkowej Łapy CD Księżycowego Pyłu



Coś uderzyło czarnego w głowę i wcale nie było przyjemne, nawet posiadając miękkie futerko. Otworzył jedno oko, które wciąż trzymał sen, po czym uchylił i drugie.
- Mhmm... - mruknął cicho, mlaskając.
- Wstawaj - usłyszał warknięcie.

Zimny i nieprzyjemny ton sprawił, że zjeżył sierść na grzbiecie. Leniwie podniósł się, oraz uniósł głowę napotykając zdenerwowane spojrzenie swojego mentora. Posłał mu łagodny uśmieszek, po czym podreptał razem z Kopciuszkową Łapą za czarnym kocurem.

Barwinkowa Łapa nie był zły za wyrwanie go ze snu. W sumie, miał dziś trening z jakimś innym kotem, więc nie mogło być aż tak źle.

*jakiś czas późnej, gdy Barwinek chciał cofnąć swoje słowa*

- Ruszaj się gruba kupo futra! - Warknął jego mentor, gdy czarny kocurek powalił Kopciuszkową Łapę na ziemię, ale nie zszedł z niego, tylko szczycił się zwycięstwem.

Barwinek warknął pod nosem, żeby staruszek się nie złościł, po czym puścił wolno przeciwnika.

Trenowali tak jeszcze dłuższy czas, uczeń Księżycowego Pyłu był już bardzo zmęczony i najchętniej wyrwałby mentorowi futro, ponieważ gdy on wylewał pot i gubił pazury, tamten leżał i patrzył w obłoki, no koty!

Barwinkowa Łapa trzepnął ogonem, kierując swoje kroki ku mentorowi. Schudł nieco, dlatego chodzenie nie sprawiało mu już takiej trudności, ale wciąż miał daleko do idealnej sylwetki. Zresztą, jeśli zachowa nieco masy, wszyscy będą przed nim uciekać.

Wszyscy poza jego mentorem oczywiście.

- Staruszku - rzucił, by tamten uraczył go swoją uwagą. - Walcz ze mną.

- Nie, od tego masz Kopciuszkową Łapę. - Burknął. - I nie nazywaj mnie tak.

Uderzył gniewnie ogonem, a Barwinek najeżył sierść. Tak to nie będzie!

- Słuchaj, mentorze - położył nacisk na drugie słowo - skoro otrzymałeś ten zaszczyt trenowania mnie, mógłbyś się przyłożyć!

Był zły na Księżycowy Pył, zabrał na trening innego ucznia, przez co Barwinek nie miał szansy pokazać mu swojej poprawy. Może tego nie pokazywał, ale chciałby czasem usłyszeć jakąś pochwałę, bo wciąż od innych uczniów słyszy wieści, jak to ich mentorzy mówią im, że są dobrzy. Barwinkowa Łapa nie usłyszał nawet, że dobrze stawia łapy podczas walki.

- Po coś wylewam ten cały pot - warknął. - należy mi się walka z tobą.

Po czym usiadł i czekał aż jego mentor zareaguje na wybuch ucznia. Barwinkowa Łapa przyglądał się starszemu; zauważył, że jego sierść nieco się przerzedziła, jednak wciąż była długa i ładna. Czarny kocurek dostrzegł również, iż Księżycowy Pył stracił na wadze.

- Jestem pewny że wraz ze spadkiem formy spadły twoje umiejętności - mruknął, gdy jego mentor w dalszym ciągu puszczał słowa ucznia mimo uszu.

No dalej, Księżycowy Pyle, dostrzeż własnego ucznia!

<Księżycowy Pyle? Chodź i walczXD>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz