BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

26 sierpnia 2017

Od Porannej Łani CD Kruczej Gwiazdy

Kotka postanowiła wybrać się na polowanie, samotnie. Było to duże wyzwanie dla niej, zważywszy na jej historię i to, że panicznie boi się samotności. Dlatego tak ważnym dla niej było jak najszybsze uporanie się z zadaniem jakim było odnalezienie zdobyczy i schwytanie jej. Ubolewała nad tym, że nie zdążyła zaplanować co złapie, ale strach był tak wielki, że przyćmił jej umysł. Łapy zabrały ją prosto na granicę z Klanem Klifu gdzie, jak wielu sądziło, było najwięcej zwierzyny po za obrębami rzeki.
W końcu natknęła się na trop nornicy. Nie zważając na wszystko, nawet na zapach obcego kocura, zaczęła pędzić za jej śladami. Szybko ją odnalazła. Wąchała ziemię w poszukiwaniu pożywienia dla siebie, niestety skończy sama jako posiłek. Poranna Łania rzuciła się na stworzonko łapiąc ją przednimi łapami, udało się, ale przy okazji pośliznęła się i z istną ,,gracją” wylądowała na kimś. Nornica wypadła jej z uścisku, ale daleko uciec nie mogła bo była już martwa. Kotka otrząsnęła się z szoku orientując się, że leży na jakimś kocurze. Zmierzyła go podejrzliwym wzrokiem nie mogąc sobie go z nikim skojarzyć. Dopiero wtedy kiedy gość uniósł powieki ukazując swoje złote oczy wojowniczka zrozumiałą, że wylądowała na nikim innym jak na samym liderze klanu Klifu.
- Krucza Gwiazdo!- wypaliła odskakując od niego lądując na ziemi- co robisz na naszych terenach?!
- Na waszych terenach?- zdziwił się unosząc brew, szybko doprowadził się do porządku ukazując swoje dumne oblicze. Był czarny jak sama noc, nie posiadał nawet jednego jasnego włosa, mimo upływu lat nadal jego sierść lśniła w promieniach słońca odbijając lekko granatową poświatę. Jedynym ociepleniem wizerunku wydawały się właśnie ów złote oczy świecące niczym gwiazdy na nocnym niebie. Jego postura także nie zdradzała starego wieku, dobrze zbudowany i umięśniony kocur sprawiał wrażenie idealnego pod każdym calem lidera. Wpatrywał się w kotkę z nieukrywaną nieufnością odbijającą się w jasnych ślepiach. Z resztą, czemu miałby jej ufać? Poranna Łania otrzepała się z kurzu próbując uspokoić trzęsące się łapy, czuła respekt przed liderem, ale wiedziała, że musi zachować się jak prawdziwy wojownik Klanu Nocy i przepędzić go z tych terenów.
- Tak, z naszych. Chyba wiesz dobrze Krucza Gwiazdo gdzie przebiega granica- prychnęła ciut za szorstko, chciała brzmieć bardziej przyjaźnie niż wrogo, nawet przez głowę jej nie przeszła myśl walki z dobrze zbudowanym kocurem który w dodatku ma zapas dziewięciu żyć. Źrenice lidera zwęziły się a powieki lekko opadły w dół, ewidentnie próbował znaleźć jakiś słaby punkt w kotce na wypadek walki. Łaciata kotka cofnęła się o krok widząc jak czarny kocur idzie w jej stronę. Nie miałaby szans w starcu z nim, a tak przynajmniej myślała.
- Nie przejmuj się, nie chcę cię atakować, masz słuszność, jesteś na swoim terenie, ja także- odpowiedział jej wykrzywiając pysk w lekki uśmiech- tak samo twoja zdobycz, upolowałaś ją na naszych terenach, należy do nas.
- Słucham?!- uniosła się Poranna Łania spostrzegając martwą nornicę która znalazła się u boku lidera Klanu Klifu- ja ją złapałam, wpadła w moje łapy na terenie Klanu Nocy, jest moja i należy do mojego klanu.
- Obawiam się, że nie masz racji, ona należy do nas- zasyczał kocur podnosząc zwierzątko z zamiarem powrotu do swojego obozu. Tego Poranna Łania nie mogła zostawić. Skoczyła w stronę Kruczej Gwiazdy zasłaniając mu drogę. Wlepiła swoje zdenerwowane spojrzenie wprost w oblicze kocura który tylko poruszył wąsami ze zdziwieniem, pewnie nie był gotowy na to, że się mu sprzeciwi.
- Chyba wyraziłam się jasno Krucza Gwiazdo…to należy do nas.
Lider uniósł brwi ewidentnie zszokowany jej zachowaniem. Odłożył nornicę przytrzymując ją łapą tak aby kotka nie mogła jej zabrać po czym przemówił:
- Podoba mi się twoja upartość, ale nie sądzę abyś dużo zdziałała, odejdź jak jeszcze ci na to pozwalam.
Poranna Łania nawet nie drgnęła, dalej stała niczym kamień na drodze lidera, mimo to czuła jak łapy się pod nią uginają, długo na pewno tak nie wytrzyma, jej wewnętrzny strach i szacunek do wyżej postawionych w hierarchii nie pozwalał sprzeciwiać się liderowi, nawet nie swojego klanu. Po za tym, musiała to przyznać, ale Krucza Gwiazda wydał się jej naprawdę interesujący, gdyby był samotnikiem, może puściła by go wolno każąc nie wracać, ale w tym wypadku musiała walczyć o swoje, pomimo ceny jaką mogła ponieść.
<<Krucza Gwiazdo? Wybacz, nie znam jeszcze dobrze charakteru twojej postaci xd>>

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz