BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 16 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

17 stycznia 2014

Tygrysia Gwiazda

autor grafiki: Wierzba9005 [Discord]
OGÓLNE
TYGRYSIA GWIAZDA
*Poprzednie imiona: Tygrysek>>>Tygrysia Łapa>>>Tygrysia Smuga
Płeć: Kotka
Orientacja: Panseksualna
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: Lider (9 żyć)

- - - -

Autor: witto59@gmail.com [gmail] belissab [Discord]
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Tygrys skończyła jako średniej wysokości kotka o niezwykle puszystym futrze. W głównej mierze srebrno ruda, biel jedynie pokrywa jej przednią, prawą łapę oraz kawałek na klatce piersiowej. Oczy ma ciemnoniebieskie.  
Cechy szczególne - ///
Kolor sierści - ruda srebrna pręgowana dziko z akcentami z bielą
Długość sierści - długa
Kolor oczu - niebieskie 
CHARAKTER

Tygrys przeszła sporą przemianę, która wydawała się ciągnąć przez wiele księżyców. Choć w niej tkwi wspomnienie delikatnej kotki, obecnie emanuje spokojem i serdecznym podejściem do świata. Brzydzi się podziałami i kategoryzowaniem istot ze względu na rasę, gardząc zarówno dyskryminacją rudych wobec nierudych, jak i odwrotnie. Szacunek dla innych jest dla niej jak tlen - niezbędny, a na braki w tej dziedzinie potrafi odpowiedzieć agresją słowną, choć z zewnątrz zachowuje spokój.
Kiedyś widoczny markotny wyraz na pysku ustąpił miejsca delikatnym uśmiechom i rozbawionym spojrzeniom, ukazując drzemiące w niej bogactwo uczuć. Po tym, jak zasmakowała prawdziwej miłości, sama rozkwitła, ujawniając skrytą dotąd pod grubą warstwą futra troskliwą naturę. Wybiera uczciwość, ale potrafi także sięgnąć po drobne kłamstwo w imię większego dobra, nie zadręczając się wyrzutami sumienia.
Jest obrończynią wartości, gotową walczyć o sprawiedliwość na świecie. Gdy dostrzeże smutek u kogoś, stanowi jedną pierwszych osób, która ofiaruje pomocną łapę. Jej upartość jest niezłomna, gdy raz postanowi zapytać, nie odpuszcza, dopóki nie uzyska odpowiedzi, której szuka.
Uznaje ukazywanie słabości za naturalne i akceptowane, wierząc, że wrażliwość jest siłą, a nie słabością. Jako przyjaciółka, okazuje się być naprawdę cennym wsparciem, nigdy nie opuszczając nikogo w potrzebie. Gotowa zawsze wysłuchać i wesprzeć, czasem nawet samym ciepłym słowem.
Przez rolę liderki, przeżytą wojnę i niewolę, zrobiła się dosyć nieufna.


MORALNOŚĆ

Tygrys to ta miła duszyczka. Unika konfliktów i choć wie, że świat bez nich byłby niemożliwy, tak marzy jej się żyć bez wojen, morderstw i przemocy. Nie zaatakowałaby kogoś bez powodu. Jedynie zabić byłaby zdolna w samoobronie, albo w przypadku ochrony cudzego życia.

CIEKAWOSTKI

Brak
UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: IV
Słabe strony: Przez to, że nie lubi przemocy, w walce stara się jak najbardziej unikać zadawania przeciwnikowi krzywdy, przez co jej ataki bywają nieodczuwalne. Nie ma krzepy w łapach, a co za tym idzie - nie jest zbyt szybka.
Mocne strony: By przetrwać w walkach nauczyła się unikać ataków, a jednocześnie potrafi przy tym zawzięcie dyskutować, byleby udowodnić przeciwnikowi, że bicie się jest bez sensu.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Dziki Gon [*]
Matka - Perliczy Grzebień [*]
Rodzeństwo - Klonowa Drzazga [*] [nie rozmawiała za wiele z bratem, ale w jakimś sposób tęskni za nim, odkąd umarł], Ryś [siostra z innego klanu, o której dowiedziała się dopiero na jednym ze zgromadzeń. Choć z początku nie wywarła na niej dobrego wrażenia, ostatecznie polubiła ją. Żałuję, że ostatecznie ich znajomość zakończyła się nieprzyjemnie. Tygrys nawet nie wie, czy ta żyje]
Partner - Topaz[*] [chociaż jej związek z samotnikiem był bardzo prywatny i krótki, szczerze go kochała i bardzo przeżyła jego stratę. Na zawsze pozostanie w jej sercu]

INNE

Bliscy - Zwęglony Kamień [*] - [Był dla niej prawdziwym przyjacielem i bardzo dotknęła ją jego strata]
Rozżarzony Płomień  - [Niegdyś nie przepadała za nim, bo sprawiał wrażenie okrutnego rasisty bez serca. Z biegiem czasu poznała go lepiej i zmieniła o nim zdanie. To dziwne, ale również uznaje go za swojego przyjaciela]
Różana Przełęcz - [Wzięła ją na stanowisko zastępcy, bo wydawała jej się mądra i rozgarnięta. Dopiero potem poznała ją lepiej i na ten moment to właśnie jej ufa najbardziej]
Wrogowie - Nie lubi żyć w nienawiści, a mimo to ma w sobie pogardę do tych, którzy nie szanują innych przez wzgląd na kolor futra. Z pewnością największą urazę trzyma też do Klanu Wilka.

SZKOLENIE

Mentor - Borówkowa Mordka [*]
Uczniowie dawni - ///
HISTORIA

Poczęta dla sojuszu między Klanem Burzy a Klanem Klifu. Miała "szczęście" trafić do tych pierwszych, gdzie koty o jej barwie futra miały o wiele łatwiejsze życie z uwagi, że ówczesna liderka uważała rudych za lepszych.
Jej młodość polegała na nieustannej obserwacji walk między podzielonym klanem. Tymi, którzy popierali rasizm i tymi, którzy mu się stawiali. Ona jedyne czego chciała, to spokoju. 
Była świadkiem wielu zmian i masy przykładów okrucieństwa.  Gdy sprawy w klanie zdawały się uspokoić, ona została zastępcą. Na granicach klanu poznała pewnego samotnika, któremu w pełni oddała swoje serce. Zaszła w ciążę, ale gdy zamierzała poinformować o tym partnera, znalazła go martwego. 
Wychowywała dwójkę dzieci sama. Pomimo problemów nie było źle do czasu, aż jej syn nie zaginął. 
Gdy odkryto, że jest on przetrzymywany w Klanie Wilka, wybuchła wojna. Tygrys była wtedy liderką i niestety, Klan Burzy przegrał, kończąc w niewoli. Odzyskała swojego syna, ale ten był zdziczały, przez tortury, jakie przeszedł po porwaniu.
Ostatecznie klan odzyskał wolność, a ona powoli stara się odzyskać swojego syna, który z dnia na dzień coraz bardziej ją poznaje.

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)