BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

07 stycznia 2014

PADAJĄCY DESZCZ

 PADAJĄCY DESZCZ
Poprzednie imiona: Kropelka > Padająca Łapa
Wiek: 38 księżyców
Płeć: kocur
Klan: Wilka
Ranga: wojownik
Poziom medyczny: -

Charakter: 
Kropelka wrodził się w tatę - jest zawsze pogodnym, przyjacielskim i bardzo naiwnym kocurem. Rzadko bywa smutny, a jeszcze rzadziej zły. Jest przekonany, że każdy kot ma dobre serce i nie bierze pod uwagę, że ktoś chciałby go wykorzystać albo zranić. Bardzo chętnie pomoże każdemu kto go o to poprosi. Trzeba tylko pamiętać, że mimo najszczerszych chęci, pewnie zawiedzie. Myślenie nie jest jego najmocniejszą stroną, podobnie jak zapamiętywanie tego co się do niego mówi. Do tego bywa wyjątkowo niezdarny. Wszystkie niepowodzenia przyjmuje z uśmiechem na pyszczku, jakby nie robiły na nim żadnego wrażenia. Czasem można wręcz odnieść wrażenie, że Kropelka żyje w innym, bardzo odległym świecie. Szczególnie wtedy, gdy kolejną godzinę siedzi, wpatrując się w ścianę legowiska albo niebo. Samotność mu nie przeszkadza, podobnie milczenie. Tak jak tata uwielbia motyle. I uwielbia też tatę. Często można ich zobaczyć jak uśmiechnięci siedzą razem, patrząc przed siebie na las. Największą miłością Kropelki jest jednak deszcz, mógłby całymi dniami moknąć obserwować jak pada i słuchać jego uspokajającego szumu. No i Świetlista Dusza. Tak jakoś wyszła, że wepchnęła się do jego świata i teraz siedzą w nim oboje.

Wygląd:
Ogólny opis - tak prawdę mówiąc, Kropelka, który swoje imię zawdzięcza bratu Sarniego Ogona, Bystrej Wodzie, wygląda bardziej jak jego dziecko z Dębową Piersią niż wspomnianej kotki. Resztę Wilczaków przewyższa niemal o głowę i jest od nich ze dwa razy szerszy. Kropelka ma kwadratowy pysk o nieco spłaszczonym szerokim różowym nosie, oczy niewielkie a do tego skośne, w kolorze mleczy i zawsze radosne, uszy zaokrąglone i zakończone długimi pędzelkami. Pierś ma szeroką, łapy masywne, kark szeroki, wszystko przykryte długą sierścią, wiecznie rozczochraną i przybrudzoną, szczególnie obfitą na szyi i ogonie (to nim mały zamiata wszystkie paprochy i gałązki z okolicy). Kropelkę wyróżnia też dziko pręgowana liliowa sierść a także białe łatki: w kształcie kropli nad nosem, szeroka pod brodą, krótkie skarpetki na trzech łapach i na końcu ogona. Żeby było śmiesznie, kocur ma wysoki piskliwy głosik, a podczas chodzenia zabawnie zarzuca biodrami. Może i jest pokraczny, ale na swój sposób uroczy
Kolor sierści - liliowa pręgowana dziko z akcentami z białym
Długość sierści - długa
Kolor oczu - żółte

Rodzina:
Ojciec - Dębowa Pierś (*) - są jak dwie krople wody; bardzo się kochają i uwielbiają spędzać razem czas
Matka - Sarni Ogon (*) - kocurek kochał ją całym sercem. Ona jego już nie, ale nawet nie zauważył. Przybrana - Jastrzębi Podmuch (*) - ją też bardzo kocha. On w ogóle wszystkich kocha
Rodzeństwo - Wierzbowa Kora - chętnie spędza z nią czas, uważa ją za bardzo mądrą
Partner - Świetlista Dusza - kropla drążyła skałę i w końcu zostali partnerami. Teraz kocur nie wyobraża sobie życia bez niej gdzieś obok
Potomstwo - Borówkowa Łapa, Mała Łapa

Mentor: Różana Słodycz
Uczniowie:
*dawni - Chabrowy Szept
*obecny - Nocna Łapa

Historia: 
Kropelka urodził się w Klanie Wilka jako syn Dębowej Piersi i Sarniego Ogona, brat Wierzbki. Po śmierci mamy opiekę nad nim przejęła Jastrzębi Podmuch. Kocur jakimś cudem został wojownikiem, a później partnerem Świetlistej Duszy.

Punkty umiejętności:
siła - 50
szybkość - 15
zwinność - 20
skok - 15

Upomnienia: Postać NPC
Opiekun: brak (autor: Hellga)


Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)