BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Straszliwy potwór, który terroryzował społeczność w końcu został pokonany. Owocniaki nareszcie mogą odetchnąć bez groźby w postaci szponów sępa nad swoimi głowami. Nie obeszło się jednak bez strat – oprócz wielu rannych, życie w walce z ptakiem stracili Maślak, Skałka, Listek oraz Ślimak. Od tamtej pory życie toczy się spokojnie, po malutku... No, prawie. Jednego z poranków wszystkich obudziła kłótnia Ambrowiec i Chrząszcza, kończąca się prośbą tej pierwszej w stronę liderki, by Sówka wygnała jej okropnego partnera. Stróżka nie spodziewała się jednak, że końcowo to ona stanie się wygnańcem. Zwyzywała przywódczynię i zabrała ze sobą trójkę swych bliskich, odchodząc w nieznane. Na szczęście luki szybko zapełniły się dzięki kociakom, które odnalazły dwa patrole – żłobek pęka w szwach ku uciesze królowej Kajzerki i lekkim zmartwieniu rządzących. Gęb bowiem przybywa, a zwierzyny ubywa...

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Klifu!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Zmiana pory roku już 16 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

17 stycznia 2014

Słonecznikowa Łodyga

 
                                                                                


                                                              Autor grafiki: Cienisty_Blask#0261
OGÓLNE
SŁONECZNIKOWA ŁODYGA
*Poprzednie imiona: Słonecznik > Słonecznikowa Łapa
Płeć: Kocur
Orientacja: Nieznana
Przynależność: Klan Burzy
Ranga: Starszy

- - - -

Autor:  jadewolfgroszek@gmail.com (aktualizację formularza robiła Cienista)
Upomnienia: Postać NPC
CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA
Opis ogólny - Słonecznikowa Łodyga zestarzał się. Mimo to jak na swój wiek wygląda całkiem nieźle i jest sprawny, dalej wybiera się na spacery z młodymi wojownikami i uczniami, czasem pomaga Wiśni czy też Gepardziej Łapie coś robić, starając się być pożytecznym dla klanu. Kocur ma półdługie, miękkie, kremowe futro pręgowane dziko z akcentami. Charakterystyczne dla jego rodu zielone oczy są okrągłe i mają w sobie ciepło. Słonecznik jest dość niskim kocurem, ale na pewno nie karłem. Oczy bardzo starego już burzaka zachowały młodzieńczy blask.
Cechy szczególne - Niski wzrost, miękkie futerko, oczywiście jego wiek też sprawia że trudno go z kimkolwiek innym pomylić
Kolor sierści - kremowa pręgowana dziko z akcentami
Długość sierści - półdługa
Kolor oczu - zielone

CHARAKTER

Słonecznik swoje w życiu już przeżył. Ten miły, uczynny i nieco nieśmiały kocur musiał żyć w czasach Piaskowej Gwiazdy. Mimo tego, iż sam jest kremowy i należał do tej uprzywilejowanej grupy, za nic nie popierał swej liderki. Syn Sikorki to nie kot, który przejdzie obojętnie obok cierpienia. Nie mógł znieść tego, co się działo. 

Słonecznik to dobra dusza. Stara się być miłym dla innych. Po całej erze Piasek udało mu się nareszcie zaznać spokoju za czasów Kamiennej Gwiazdy. Kocur dużo czasu spędza w legowisku starszych, mimo, iż trzyma się całkiem nieźle. Widział jak wiele w ciągu jego życia zmieniło się w klanie. Nie rzadko wychodzi poza swoje leże – i wtedy widzi te wszystkie pyski młodych kotów. Kotów skażonych ideologią Piasek, podzielonych podziałami. Nie lubi wielu rudych członków klanu, bo nierzadko ci wywyższają się nad innymi. Widząc, że era Piaskowej Gwiazdy doprowadziła do całej masy rudych futer serce mu się kraje, bo wie, jakie poglądy ma część z nich. Dlatego lubi spędzać czas z młodym pokoleniem. Chce pomagać im przebrnąć przez to wszystko, chce dołożyć swoją cegiełkę do budowania nowego Klanu Burzy – bez rasizmu. Lubi spędzać czas z nierudymi kotami, ale jeśli nie jesteś rasistą – też cię przyjmie nawet jak jesteś rudy. Nierzadko także rozmawia z młodymi rudzielcami. Stara się naprowadzać niektórych z nich na dobrą drogę.
Mimo swej introwertycznej natury stara się angażować i pomagać. Nie raz kosztuje go to trochę wysiłku, ale koniec końców on sam twierdzi, że jest to tego warte.
Niegdyś łatwo było go zdenerwować, teraz jest lepiej, ale dalej czasem nerwy mu puszczają – wtedy liczy do dziesięciu.


MORALNOŚĆ

Słonecznik nie chce krzywdzić innych, nie jest fanem cierpienia. Niestety brał udział jednak w morderstwie, zrobił to jednak w dobrej wierze. Smutno mu, że tak musiała skończyć Pszczeli Pyłek, ale nie żałuje że brał w tym udział. Coś musiał w końcu zrobić. Dla klanu i rodziny byłby gotowy zabić, choć nie przyszłoby mu to łatwo i miałby potem pewnie wyrzuty sumienia. Wierzy w Klan Gwiazdy i stara się przestrzegać ich kodeksów choć wie, iż nie zawsze jest to możliwe i właściwe.

CIEKAWOSTKI

- Ma jeden kamień siostry, o którym zapomniała. Przyniósł go ze sobą aż na nowe tereny. Trudno mu się do tego przyznać…ale nawet parę razy zamienił z nim kilka słów… Sam nie może uwierzyć, że do tego doszło…

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///
Poziom wojownika: V
Słabe strony: Nie jest silny
Mocne strony: Jest szybki i dość zwinny

RELACJE

RODZINA

Ojciec - {Biologiczny} Bąbel - Słonecznik nie wie o jego istnieniu. {Przybrany} Orzechowe Futro [*] - kocur miał z nim dobrą relację, tęskni za nim.
Matka - Sikorkowy Śpiew [*] - kocur się z nią dogadywał. Dziwił się jednak jej usilnym próbom zbliżenia jego i Szeptu do Dzikiego, sam dobrze bowiem widział, że nic z tego by raczej nie wyszło. Liczy że spotka ją, swego ojca i swą babcię w Klanie Gwiazdy.
Rodzeństwo -  Dziki Gon - nie traktuje kocura jak brata; nigdy nie umiał znaleźć z nim wspólnego języka. Siedzą razem w legowisku starszych, ale nie rozmawiają. Dziki ciągle na coś psioczy i psioczy a on i Szybka Łania po prostu zbywają jego gadaninę i inne dźwięki jakie wydaje. Trochę się go bał w młodości, teraz dalej brat wywołuje w nim niepokój. Mimo tak wielu księżyców nigdy nie udało im się nawiązać dobrej relacji z winy właśnie rudego kocura.
Szepcząca Dusza (Bylica) - ukochana siostra. Tęskni za nią. Ich spotkanie po wielu księżycach jeszcze na starych terenach dodało mu otuchy. A to, że do niego przemówiła zaskoczyło go. Dowiedział się trochę o tym co się u niej działo, powiedział jej trochę co się z kolei wydarzyło w jego życiu. Chciałby, żeby dołączyła do Klanu Burzy. Pragnął spędzić z siostrą te ostatnie księżyce życia… ale rozumie jej chęć pozostania wolną. Chciałby poznać jej dzieci. Niestety potem już się nie spotkali, a teraz jest na nowych terenach, więc wątpi, że jeszcze się kiedykolwiek zobaczą. Nie wie, że siostra mieszka niedaleko nowego Siedliska Dwunożnych.
Partner -  brak, ale ma dzieci z Irgowym Nektarem, która w sprytny sposób go urobiła i dała mu kocimiętkę
Potomstwo - Stokrotkowa Polana, Goryczkowy Korzeń – nie wie o ich istnieniu. Czy chciałby mieć dzieci? Nie sądzi, że nadaje się na rodzica, gdyby jednak wiedział… Gdyby wiedział, że ma dwie córki bardzo chętnie by je poznał, pomógłby im. Niestety niewiele pamięta ze spotkania z ich matką, ledwie cokolwiek. A że też nigdy nie miał już potem okazji z nią rozmawiać, nie ma o córkach bladego pojęcia. Nie wie także, że jest już dziadkiem.

INNE

Bliscy - Kamienna Gwiazda – popełnił wraz z kotką zbrodnię. Ma do niej zaufanie, bo go nie wydała i nie miałaby nawet w sumie po co. Ufa jej i lubi z nią rozmawiać
Wrogowie - Piaskowa Gwiazda [*], nie przepada także za Rozżarzonym Płomieniem

SZKOLENIE

Mentor - Burzowa Noc [*] – lubił kotkę i tęskni za nią. Dlatego nie rzadko próbuje rozmawiać z jej pozostałymi dziećmi, chcąc być dla nich dobrym wujkiem, mimo, że te są już od dawna dorosłe.
Uczniowie obecni - ///
Uczniowie dawni -  Gliniane Ucho, Orlikowy Płatek – lubi swoich uczniów i stara się ich wspierać.
HISTORIA

Słonecznikowa Łodyga urodził się w miocie Sikorkowego Śpiewu i Bąbla. Nie wiedział, że jego ojciec jest pieszczochem. Sikorka bowiem zataiła ten fakt przed dziećmi, rolę ojca grał Orzechowe Futro. Słonecznik lubił słuchać opowieści o Klanie Gwiazdy i wielkich wojownikach Klanu Burzy, pragnąc w przyszłości stać się również dobrym członkiem społeczności. Opiekowała się nim nie raz także Pląsająca Sójka – jego babcia, matka jego matki.
Został uczniem wraz z rodzeństwem. Stresował się mianowaniem, ale jego mentorka okazała się być osobą, którą polubił. Starał się rozmawiać (ale były to bardziej monologi i gesty) z siostrą, do brata nie lubił się zbliżać.
Niestety jego siostra została ukarana za coś, co zdarzyło się na zgromadzeniu. Słonecznik jednak nie wierzył, że jego siostra mogłaby tak nabroić, by kara którą dostała była odpowiednia. Gdy jednak postanowił ją odwiedzić, dostrzegł, że ta zaczęła… rysować na kamieniach buźki. Był tym mocno zaniepokojony. Starał się ją jednak wspierać, mimo tego iż ta chyba uznawała kamienie za żywe stworzenia…
Nim ukończył trening, stracił rodziców – Sikorka zmarła jako pierwsza ofiara choroby przenoszonej przez króliki i zające – wścieklizny. Dlatego rozpoczęła się głodówka – w końcu puchate gryzonie były głównym pożywieniem Klanu Burzy. Do tego kocur stracił też swego ojca, który jakiś czas później również zachorował. Babcia też umarła jeszcze przed rodzicami. Zostali mu tylko siostra i brat oraz mentorka.
Po długim treningu wraz z siostrą został mianowany na wojownika Klanu Burzy. Nie mógł w to uwierzyć – bał się, że nie podoła. Dość prędko dostał ucznia. Potem jednak sprawy się pokomplikowały. Władzę przejęła Piaskowa Gwiazda, a na jaw wyszła jej rasistowska natura. Kocica wywyższała rudych ponad inne koty, które zmuszała z kolei do katorżniczej pracy. Starał się pomagać po kryjomu nie rudym – na przykład swojej siostrzyczce.  Jednak Piasek wygnała siostrę Słonecznika. Po tym gdy ta została wygnana coś w nim pękło. Tyranka posuwała się coraz dalej i dalej. Brutalnie obchodziła się z innymi kotami. Dlatego właśnie dołączył do rebelii Zajęczego Nosa. Chciał położyć kres temu, co się działo. Widział, że nic nie zdziała sam. Musiał się posunąć do czegoś, czego nigdy się po sobie by nie spodziewał. 
Słonecznikowa Łodyga popierał Klan Gwiazdy, za kocięcia z zapałem słuchał opowieści o szlachetnych przodkach…ale złamał ich nakazy. Nie był posłuszny liderce, co nakazywał kodeks. 

Złamał kodeks wojownika spiskując i pomagając Kamiennej Łapie w morderstwie karmicielki. Nie chciał urazić przodków, nie chciał być też złym wojownikiem, ale tamte czasy wymagały trudnych decyzji.
Po objęciu władzy przez Zająca, myślał, że wszystko się ułoży. Ale potem biały kocur zaczął zachowywać się nietypowo. Zmienił zastępczynię, Kamienna Agonia trafiła do żłobka…Wszystko stało się dziwne…Na zgromadzenia zaczęli być wybierani tylko rudzi…
Sprawa wyjaśniła się po jakimś czasie. Okazało się, że Piasek opętała Zająca. Ale Kamień zabiła ciało swego lidera, niestety ten wraz z Piasek odszedł z tego świata.
Słonecznik nareszcie zaznał wtedy spokoju. Po jakimś czasie został starszym. Niedawno (przynajmniej w jego mniemaniu, bo dla niego to nie było dużo czasu, gdyż jego żywot trwa już długo) przeprowadził się na nowe tereny wraz z klanem. Stara się odnaleźć w nowym miejscu i jak na razie nie ma żadnego w tym problemu. Starszy stara się na co dzień pomagać innym kotom i cieszy się każdym kolejnym danym mu dniem.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz