BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

07 stycznia 2014

RÓŻANA SŁODYCZ

 RÓŻANA SŁODYCZ
Poprzednie imiona: Mała > Róża > Różana Łapa
Wiek: 92 księżyce
Płeć: kotka
Klan: Wilka
Ranga: starsza
Poziom medyczny: II (kocha kwiaty, więc trochę się na nich zna dzięki mamie)

Charakter: 
Róża jest właśnie tym, co pierwsze przychodzi do głowy po usłyszeniu słowa "kobiecość". Delikatna, wrażliwa, pełna wdzięku, a przy tym skromna, roztropna i zaradna. Kotka kocha kwiaty, uwielbia je oglądać i wąchać, znając bardzo wiele z nich. Ogólnie uwielbia przyrodę, potrafi dostrzec i docenić jej piękno. Jest wrażliwa na wszystko co piękne, a także bardzo empatyczna. Nie potrafi przejść obojętnie obok czyjejś krzywdy, szczególnie jeśli jest to bezbronny motyl czy słaba roślinka. Nie lubi polować, ale robi to, bo musi, starając się cierpienie ofiary ograniczyć do minimum. Prawdę mówiąc jest całkiem dobrym łowcą, pełnym wrodzonej gracji i naturalnej lekkości. Potrafi odnaleźć się w każdej sytuacji i każdym towarzystwie. Jest typem uważnego słuchacza, nie ma jednak problemu z wyrażaniem swoich myśli. Co innego, jeśli chodzi o uczucia. Róża stara się tego nie okazywać, ale jest prawdziwą romantyczką, wszystkie emocje przeżywającą o wiele intensywniej niż inni. Często analizuje swoje uczucia, próbując zrozumieć siebie i świat wokół, najczęściej wnioski zostawiając jednak dla siebie. Kotka zawsze marzyła o odnalezieniu czułej i kochającej drugiej połowy i kiedy to się udało, stała się najszczęśliwszą kotką na świecie. Puszczykowy Krzyk stał się dla niej całym życiem, a utrata pierwszego miotu zbliżyła ich jeszcze bardziej. Nie zapomniała jednak o innych klanowiczach. Na co dzień próbuje być dobrą osobą, kierującą się raczej rozumem, ale nie odrzucającą serca, szukającą piękna i magii w każdym momencie życia. Stara się mieć uśmiech i ciepłe słowo dla każdego i zawsze. Nigdy nie odmówi pomocy, nawet obcemu. Po prostu lubi mieć świadomość, że zrobiła coś dobrego. Jest otwarta na innych, nie odmówi nikomu rozmowy, choć jest wewnątrz niej bariera nie pozwalająca rozmawiać jej na najbardziej osobiste tematy z innymi. Szczególnie, jeśli są dla niej bolesne... 

Wygląd:
Ogólny opis - Róża to smukła i długołapa, choć nie bardzo wysoka kotka. Jej długie futro zawsze lśni, bo bardzo o nie dba, uważając, że schludny wygląd to jej obowiązek, a i lubiąc od czasu do czasu trochę się rozpieścić. Ma miły dla oka, lekko trójkątny pyszczek z proporcjonalnymi uszami, duże, migdałowe zielone ślepia i niewielki, trójkątny nos, w połowie brązowy, w połowie pudroworóżowy, podobny w tym do poduszek jej łap, różowych ale pokrytych większymi lub mniejszymi plamami brązu. Jej kły są niewielkie ale mocne, wąsy z lewej czarne, z prawej białe i długie, pazury także różnokolorowe i zawsze czyste. Porusza się z naturalną gracją, głos ma ciepły i miły, a na pyszczku zawsze lekko nieobecny uśmiech. Niewątpliwie jej znakiem rozpoznawczym jest kolor futra. Większość jej ciała pokrywa biel. Z lewej strony pyszczka, na połowie grzbietu nosa i dookoła wąsików, na uchu, z tyłu lewego tylnego uda i na samej końcówce ogona kotka ma czekoladowe łaty. Rudy występuje u niej za to po prawej stronie ciała, na uchu, przedniej łapie jako "skarpetka", a także brodzie i ogonie. Ponadto Róża ma na grzbiecie trzy szerokie łaty, częściowo rude, częściowo czekoladowe. Oba kolory pokrywa wzór dzikiego pręgowania
Kolor sierści - czekoladowy szylkret calico arlekin pręgowany dziko
Długość sierści - długa
Kolor oczu - zielone

Rodzina:
Ojciec - Gałgan (*) - włóczęga, w którym szalenie kochała się jej mama. Nigdy go nie poznała, choć słyszała o nim trochę. Zawsze ją zastanawiało, dlaczego rodzice nie byli razem. Nie wiedziała, że kocur zmarł zmarł przed jej narodzeniem
Matka - Dalia (*) - kotka była jej najlepszą przyjaciółką, były niezwykle ze sobą zżyte
Rodzeństwo - Laura, Rocky, Nasturcja (*) i Rex (*) - nie pamięta ich za bardzo
Partner - Puszczykowy Krzyk (*) - bardzo mocno przeżyła jego śmierć, żyje dla ich kociąt
Potomstwo - Sosnowa Igła, Chabrowy Szept - przelała na nich całą swoją miłość; [przybrane] Żonkil, Modliszka, Krzak - jest dla nich bardziej jak babcia.

Mentor: Dalia (*), Żabi Skok (*)
Uczniowie:
*dawni - Dębowa Pierś (*), Padający Deszcz
*obecny - ///

Historia:
 Róża urodziła się jako pieszczoszka. Wiodła szczęśliwe życie u boku mamy, z którą jako jedyna z rodzeństwa została (reszta kociaków znalazła nowe domy). Wszystko zmieniło się po śmierci Dalii. Jej dom stał się dużo smutniejszym miejscem, Dwunożni jakby częściej o niej zapominali, aż w końcu pozostawiona sama sobie kotka postanowiła poszukać szczęścia gdzie indziej. Już wcześniej nauczyła się polować w olbrzymim ogrodzie Dwunogów, dlatego wędrówka, która doprowadziła ją na tereny leśnych klanów, nie stanowiła dla niej tak ogromnego wyzwania. Przyjęta do Klanu Wilka, została wojowniczką i odnalazła tu miłość swojego życia, Puszczykowy Krzyk.

Punkty umiejętności:
siła - 18 
szybkość - 27 
zwinność - 33 
skok - 22 

Upomnienia: Postać NPC
Opiekun: - (autor: Hellga)
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)