BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Nocy?
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Nowe mutacje w zakładce "Cechy Specjalne i Mutacje"! | Zmiana pory roku już 22 września, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

27 sierpnia 2023

Od Bożodrzewusi do Puszystego Niedźwiadka

Bożodrzewusia dość szybko doszła do wniosku, że cała jej rodzina ma coś mocno nie po kolei w głowie.
Judaszowieczuś był w sumie całkiem zabawny. Bożo dość szybko odkryła, jak wiele frajdy sprawia jej wywoływanie małych napadów złości u brata. Wydawało się, że czekoladowy kocur również lubi tą ich dziwną formę relacji – przynajmniej tak Bożo interpretowała jego krzyki o tym, że nie powinna się urodzić i że będzie cierpieć w Mrocznej Puszczy przez wieczność.
Czyścioszek… była po prostu dziwna. Pacała sobie łapkami po ziemi, rysując jakieś kotopodobne kreatury i w ogóle nie odzywała się do nikogo. Listkowy Bałagnik twierdziła, że kotka nie miała na to wpływu, ale Bożodrzew nie do końca jej wierzyła. 
Nie, żeby sama postrzegała siebie jako kogoś bardziej pasującego do kotów Klanu Klifu.
Najmniej ekscentryczną osobą w ich rodzinie była prawdopodobnie Listkowy Bałagnik (co wcale nie sprawiało, że była w jakimkolwiek stopniu bardziej zrozumiała dla Bożodrzewika). Wydawała się dużo bardziej otwarta, energetyczna i empatyczna. Biała kotka wielokrotnie próbowała zachowywać się w sposób podobny do mamy, ale za każdym razem ponosiła dość upokarzającą porażkę.
Cóż, przynajmniej Bożo wychodziła na „fajną”, będąc obojętna wobec wszystkiego. No, taką miała nadzieję. Klanie Gwiazdy, oby miała rację. Ktoś ją musiał w końcu polubić, prawda?
Karmicielka krótkimi pociągnięciami języka czyściła niesforne futro córki. Bożodrzewusia wpatrywała się znudzonym spojrzeniem w krzątających się po obozie wojowników Klanu Klifu. Ziewnęła ostentacyjnie, opierając głowę na łapach. Tak, musiała wyglądać przy tym bardzo fajnie. Niech zobaczą, że nie czuje przed nimi respektu i że zna swoją wartość.
– Czy mój mały wojownik się zmęczył? – zamruczała opiekuńczo Listkowy Bałagnik, przerywając mycie kociaka. Bożodrzewik poczuła, jak miłość do matki wypełnia jej pierś.
– Nie jestem już taka mała. – Odwróciła tylko głowę w odpowiedzi. Karmicielka zaśmiała się delikatnie.
– Oczywiście, że nie. Już niedługo będziesz duża i silna, tak jak inni wojownicy Klanu Klifu – obiecała. Bożodrzewik ponownie rozejrzała się po kotach znajdujących się w obozie. Jej wzrok padł na dużego, długowłosego kocura i poczuła, jak zapada się w sobie. Jak miała dorównać komuś tak imponującemu?!
– Nie chcę mieć takiej brzydkiej twarzy jak tamten pan – burknęła nieco zbyt głośno, chcąc odgonić myśli o swojej własnej niższości. Bury kocur zastrzygł uszami, a przez pysk Listkowego Bałaganiku nagle przebiegło tysiąc emocji.
– Bożodrzewusiu! Nie mówimy tak! – zawołała zdławionym szeptem karmicielka. Biała kotka spojrzała na nią pytająco. – Przepraszam cię, Puszysty Niedźwiadku, ona naprawdę nie miała tego na myśli – wyjaśniła, uśmiechając się bardzo niezręcznie.

< Niedźwiadku? >
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)