BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja eventu Secret Santa! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 15 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

19 stycznia 2020

Od Wilczego Serca

     Igła siedział jak na szpilkach. Zagadywał go jak mógł, używając całego arsenału swoich krzywych uśmiechów, ale od momentu, gdy przysłana przez medyczkę Spopielona Paproć przyniosła wieść, że partnerka lidera rodzi, kocur nie potrafił wysiedzieć spokojnie ani uderzenia serca. Dobrze, że akurat rozmawiali, starając się ustalić plan na najbliższy czas, bo jak nic kocur pobiegłby do Gęsiego Pióra, a o ile Wilcze Serce nie znał się na porodach to wiedział, że medyczki nie lubią, gdy ktoś przeszkadza im w ich przyjmowaniu. Koczowali więc we dwóch przed prowizoryczną kociarnią, Igła zrywając się przy każdym głośniejszym dźwięku stamtąd dochodzącym, Wilcze Serce zaś z szyderczym uśmieszkiem (mógł sobie na niego pozwolić, bo to nie jego partnerka rodziła, ale o tym ciii).
Point drgnął, gdy w wejściu stanęła Świetlikowe Skrzydło. Machnęła tylko na niego, nie zadając sobie trudu wyjaśnienia czegokolwiek. Lider błyskawicznie wpadł do środka. Chcąc nie chcąc, zastępca ruszył za nim. Tak na wszelki wypadek.
Przy boku Gęsiego Pióra leżały dwie maleńkie kuleczki: kremowa, śpiąca wtulona w futro rodzicielki i czekoladowa, która jakby wyczuwając ich obecność, obróciła w ich stronę łebek i ziewnęła. Czarny kocur poczuł nieznane do tej pory uczucie. Szyderczy uśmiech zszedł z jego pyska i z dziwną fascynacją przyglądał się nowym członkom klanu. Te maleńkie niesamodzielne istotki miały stać się kiedyś wojownikami, ich przyszłością i przedłużeniem. Poczuł dziwne ciepło na sercu. Wiedział, że gdyby coś im zagrażało, byłby gotowy zasłonić je własną piersią i nie rozumiał swoich uczuć. Nie rozumiał dziwnej tęsknoty, która nagle szarpnęła jego duszą, która kazała mu spojrzeć w odległą przyszłość, gdy jego zabraknie już na tym świecie. Co po sobie zostawi? Trochę złych wspomnień?
Wiedział, że jego lider zostawi po sobie zdecydowanie więcej. Krew, która do skończenia świata będzie krążyła w żyłach jego potomków.
     Nagle ogon królowej poruszył się i wyłoniła się spod niego jeszcze jedna kulka. Zamarli. Spod szylkretowego futra wyłoniła się para pręgowanych, rudych łap z białymi skarpetkami, a zaraz za nimi biała mordka z różowym noskiem.
Zamarł, przez uderzenie serca nie będąc w stanie wydać z siebie głosu.
Wilcze Serce spojrzał na zjeżoną sierść lidera i uświadomił sobie, że jego futro też stoi dęba. Szylkretka spojrzała na nich zdziwiona, podążyła za ich wzrokiem i zrozumiała.
- O cholera - wyrwało się czarnemu.
Kociątko otworzyło niebieskie jak rzeka ślepka, natrafiając wzrokiem na Wilcze Serce. Kocura zmroziło. Ruda kulka pisnęła i zaczęła płakać, chowając się z powrotem pod ogonem mamy. Ta, wracając do rzeczywistości, posłała wojownikowi mordercze spojrzenie. Dopiero to przywróciło mu zdolność logicznego myślenia. Rzucił jakiś żartobliwy komentarz na temat swojego pyska i wyszedł z kociarni.
Lisia Gwiazda. To imię prześladowało go do końca dnia.

<No cóż :’) Igło? Leszczynku? Ostrokrzewiku? Szafirku?>
Posted by
.

2 komentarze:

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)