SZMARAGD

Autor grafiki: urfav.maj4 [Discord]

OGÓLNE

SZMARAGD
*Poprzednie imiona: ///
Płeć: Kotka
Orientacja: Nieznana
Przynależność: Samotnik (Kamienna Sekta)
Ranga: Samotnik

- - - -

Właściciel: Postać NPC

Autor: pysna.czekolatka@gmail.com

CHARAKTERYSTYKA

APARYCJA

Opis ogólny - Patyczak nie kociak. Wysokie to to, ale grubości gałązki. Dosłownie. Łapy Szmaragd to też patyki, kotka jednak potrafi sprawić, że staną się trochę pożyteczne. Na przykład są dobre do walenia debili w łeb i tworzeniu im guzów. Futerko koteczki jest jej dumą, tak jak u przodkini Bylicy ma je srebrne oraz tej samej długości. Jedynie czarne futro odziedziczyła po Diamencie, a cętki to pozostałość po Pliszcze. Uszy kotki mają całe kępki włosów w środku nadając jej trochę zawadiackiego wyglądu. Jasne, duże, zielone oczy zwykle patrzą na rozmówcę z obojętnością, który patrzy jej w oczy jedynie przez białe koła wokół nich. Ma czarną łepetynkę, ogon i plamę na przedniej lewej łapie, a reszta to biel. Kolor skóry kotki wymieszał się. Znaczy to, że część jest czarna, a część różowa. Widać to zwłaszcza na nosie i poduszeczkach łap, na których ma łatki. Wszystko spina długi ogon, który zwykle trzyma wysoko. To prawie wykąpana praprababcia, jedynie kolor futra, pręgi i ułożenie bieli się nie zgadzają.

Cechy szczególne - łaciate poduszeczki łap i nos, białe oczodoły

Kolor sierści - czarna srebrna cętkowana z bielą

Długość sierści - długa

Kolor oczu - zielone

Stałe skutki chorób - ///

CHARAKTER

Szmaragd jest od najmłodszych lat tą lubiącą rządzić. Wydawanie rozkazów to coś, co kotka lubi najbardziej. To przecież ona powinna to robić jako potomek Bylicy. Jest energiczna, uwielbia psocić i eksplorować świat. Z wiekiem pewnie jej to przejdzie, lecz teraz muszą pilnować jej, by nic się nie stało przed tą “zmianą”. Jeszcze nie założyła sekciarskiej maski, na chwilę obecną szczerość przez nią przemawia. Widać od razu czy jest wkurzona, czy radosna, próbuje to w sobie zdusić, bo uważa to za wadę. Jednak to typ tej, co chce sama sobie ze wszystkim poradzić (jeśli oczywiście to pokaże jej siłę). Sama zawalczy z wrogiem 1 na 1, ale już nie pcha się do sprzątania i roboty, bo inni powinni to robić. Nie skarży na rodzeństwo mogące przecież przejąć w przyszłości władzę. Nie podkłada się im oczywiście, lecz jedynie im nie pyskuje. Ufna nie jest, już teraz patrzy z niepewnością na obcych. Przecież każdy może jej coś zrobić. Zwłaszcza boi się kocurów, jest do nich uprzedzona. Na siłę się nie odzywa, bo chce wyzbyć się swej natury i stać się podobieństwem kamienia, które podziwia tak bardzo. Pewna siebie, wie, że nikt tu jej nie podskoczy. Kto byłby tak głupi, by to zrobić. Powściąga się przed tuleniem do innych i pokazaniem zależności od innych. Też to według niej to wada, którą trzeba wyplenić. Empatię jako taką ma, choć trochę spaczoną. Czuje współczucie tylko do znanych jej i lubianych osób. Mądra, kto myśli inaczej powinien “spadać” lub walnie go w łeb za głupotę. Ma dar przekonywania, przychodzą wtedy głos i mówi o tym, co chce jako o raju lub bardzo opłacalnej rzeczy. Ma talent aktorski, świetnie gra słodką, by osiągnąć swój cel. Do niego idzie po trupach nie licząc niczego. Ważne by doszła do celu. Buntowniczka, nie lubi się podkładać nikomu. Za to być okrutnym uzurpatorem to uwielbia. Ambitna, posiada wysokie aspiracje na przyszłość. Może aż za wysokie. Pewnie nie zrealizuje swoich celów, ale trudno. Swoje życie już zaplanowała, chciałaby jeszcze to zrobić z czyimś, ale chwilowo nie ma takiej możliwości. Mściwa, tylko jej podpadnij a zarobisz. To po prostu zimna, okrutna kotka lubiąca wstrącić Ci się do życia i nim władać.

MORALNOŚĆ

-Wierzy w Kamienną Sektę. Jeśli jednak czegoś nie rozumie to sama sobie dopowiada jak to ona.
- Dla obcych: mogłaby zrobić wszystko, no prawie. Nie posunęłaby się jedynie do kanibalizmu, ponieważ na samą myśl chce jej się wymiotować.
- Dla sekty i bliskich: Jest zwykle opiekuńcza, aż za bardzo. Jak ktoś ją wkurzy nie zawaha się podnieść na takiego łapy, by wybić mu z głowy takie pomysły. Poza tym dąży do jak największego rozrostu sekty.

CIEKAWOSTKI

- uwielbia ciepłe dni oraz wszystko co ostre
- Została nazwana przez Diamenta
- Ma nawyk syczenia gdy jest wkurzona
- Nienawidzi zimna i zimy
- Ma klaustrofobię

UMIEJĘTNOŚCI

Poziom medyczny: ///

Poziom wojownika: ///

Słabe strony: 

-Silna nie jest. Liche ciałko robi swoje, no niestety. Jest tym niepocieszona, bardzo niepocieszona.
- Wolna. Może i jest szybka na dachach, lecz na dole to każdy mógłby dogonić takiego jak ona.
- Małe pomieszczenia. Przez swoją fobię bardzo się ich boi i nie wejdzie, jeśli nie będzie musiała. Oczywiście w skrajnych wypadkach wbiega tam nie zastanawiając się nad niczym.
- Przechodzenie przez ulicę. Nie ma do tego głowy zbytnio, więc unika. Jeśli musi to biegnie na łeb, na szyję i dobrze, że jeszcze żyje.

Mocne strony: 

-Wspinaczka. Smukła sylwetka pozwala na manewrowanie w powietrzu jak piórko.
- Zwinna. Świetnie wyrabia na zakrętach co naprawdę świetnie łączy się z wspinaczką dzięki czemu świetnie porusza się w powietrzu.
- Polowanie, zwłaszcza na gryzonie. Łatwo idzie jej łapanie ich. Dodatkowo uwielbia znęcać się nad nimi, by umierały w cierpieniach. To taki trening przed katowaniem kotów.
- Obserwacja. Potrafi kilka godzin siedzieć nieruchomo i wzrokiem omiatać okolicę. Dodatkowo dobry słuch pomaga.

RELACJE

RODZINA

Ojciec - Diament

Matka - Pliszka

Rodzeństwo - Stonka, Turkawka

Partner - ///

Potomstwo - ///

INNE

SZKOLENIE

Mentor - ///

Uczniowie obecni - ///

Uczniowie dawni - ///

HISTORIA

Diament już od jakiegoś czasu był lekko zauroczony w Pliszce i Cynii. Pewnego dnia, kiedy wybłagał od Jeżyk zgodę na noc spędzoną w ogrodzie Cynamonki, a nie w piwnicy, obudził się w środku nocy, tak samo jak Pliszka. Obydwoje czuli się dziwnie rozbudzeni i nie chciało im się spać. Wpadli na pomysł, aby coś porobić razem. Padło na spacer. Wybrali się do lasu. Diamentowi spodobał się urok lasu za nocy, a więc następnego dnia zaproponował powtórkę. Pliszka przyszła do niego do piwnicy i ponownie wymknęli się. Co nocy to powtarzali i za każdym razem stawali się coraz bliżsi sobie. Właśnie podczas jednego takiego nocnego wypadu wyznali sobie miłość. Kiedy ich uczucie rozkwitało, Diament wciąż nie porzucił relacji z Cynią, jednak teraz Pliszka była miłością jego życia, a z szynszylową skończyło się na przyjaźni. Dwójka zakochanych w sobie kotów planowała wycieczki i podróże, lubili bowiem eksplorowanie i zmiany. Dlatego nikt nawet nie wspominał o kociakach, a dzieci były jedynie wpadką… Pół księżyca po porodzie, Pliszka i Cynia zaginęły porwane przez dwunożnych, a Diament kontynuował życie jako samotny ojciec wychowujący kociaki wraz z resztą Sekty.