Stwierdziła, że skoro polowanie nie stało się jej ulubionym zajęciem, a wręcz nieznośnym obowiązkiem, to powinna przekuć resztki swojego entuzjazmu na trening walki. To też była ważna umiejętność. Na pewno nie oczekiwała męczącej pozycji, cierpliwości i zwinnego działania. Krzemień wytłumaczył, że siła jest tutaj istotna, ale powinna zawsze umieć przechytrzyć przeciwnika. Musiała być sprytna.
Mrówka długo rozmyślała, jak będzie wyglądać jej trening walki. Nie mogła się go długo doczekać. Gdy więc tego ranka światło przebiło się na gałąź uczniów, Mrówka jako pierwsza otworzyła złote oczy. Kotka wskoczyła na równe łapy, utrzymując równowagę w gnieździe.
- Wstawajcie, śpiochy! To będzie piękny dzień. - wykrzyczała do śpiących lub dopiero przebudzających się uczniów. Wszystkie młodziki spojrzały na nią z niechęcią. Mrówka wzruszyła ramionami. Gbury.
Kotka zgrabnie zeszła z Jabłoni, niemal susami pokonując dzielącą ją od wyjścia z obozu odległość. Zatrzymała się zdyszana przed Krzemieniem. Uśmiechnęła się szeroko do mentora.
- Nareszcie walka! Prawie nie zmrużyłam oka.
- Doceniam twój entuzjazm. Jesteś coraz starsza, powinnaś nauczyć się walczyć. Musisz być skupiona.
- Spokojna głowa, na pewno nie zasnę po drodze. - zaśmiała się. Miała dobry humor.
W podskokach zaczęła podążać za swoim mistrzem. Parli do przodu, mijając kolejne znajome miejsca należące do Owocowego Lasu. Mrówkę zainteresowała kwestia, gdzie odbędzie się ich dzisiejszy trening. Na odpowiedź nie musiała długo czekać.
Zatrzymali się w kotlinie. Mrówka zastrzygła uszami, czujnie rozglądając się po okolicy. Czuła na sobie wzrok mentora. Dobrze. Niech Krzemień wie, że jego uczennica jest uważna i dba o bezpieczeństwo ich społeczności. Mrówka otworzyła pyszczek smakując powietrza. Nie wyczuła żadnych intruzów. Powróciła wzrokiem do Krzemienia, chcąc wysłuchać jego rad dotyczących walki.
Przez następne uderzenia serca mentor pokazał jej podstawowe ruchy. Walka dzieliła się na obronę i atak. Zatem Mrówka musiała nauczyć się wszystkich technik. Jej mięśnie powinny zapamiętać wszystkie szczegóły i umieć je powtórzyć o każdej porze. Tym razem musiała wypaść jak przystało na wojowniczkę. Powtórzyła najpierw niezgrabnie, potem lepiej i śmielej, ruchy pokazane przez Krzemienia.
- Co powiesz na pojedynek? - zaproponowała Mrówka, spoglądając wyzywająco na swojego mentora. Schowała pazurki, napięła mięśnie i lustrując kocura wzrokiem, czekała na jego pozwolenie.
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkęW Klanie Klifu
Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.W Klanie Nocy
po wygranej bitwie z wrogą grupą włóczęgów, wszyscy wojownicy świętują. Klan Nocy zyskał nowy, atrakcyjny kawałek terenu, a także wziął na jeńców dwie kotki - Wężynę, która niedługo później urodziła piątkę kociąt, Zorzę, a także Świteziankową Łapę - domniemaną ofiarę samotników.W czasie, gdy Wężyna i jej piątka szkrabów pustoszy żłobek, a Zorza czeka na swój wyrok uwięziona na jednej z małych wysepek, Spieniona Gwiazda zarządza rozpoczęcie eksplorowania nowo podbitych terenów, z zamiarem odkrycia ich wszystkich, nawet tych najgroźniejszych, tajemnic.
W Klanie Wilka
Klan Wilka przechodzi przez burzliwy okres. Po niespodziewanej śmierci Sosnowej Gwiazdy i Jadowitej Żmii, na przywódcę wybrany został Nikły Brzask, wyznaczony łapą samych przodków. Wprowadził zasadę na mocy której mistrzowie otrzymali zdanie w podejmowaniu ważnych klanowych decyzji, a także ukarał dwie kotki za przyniesienie wstydu na zgromadzeniu. Prędko okazało się, że wilczaki napotkał jeszcze jeden problem – w legowisku starszych wybuchła epidemia łzawego kaszlu, pociągająca do grobu wszystkich jego lokatorów oraz Zabielone Spojrzenie, wojowniczkę, która w ramach kary się nimi zajmowała. Nową kapłanką w kulcie po awansie Makowego Nowiu została Zalotna Krasopani, lecz to nie koniec zmian. Jeden z patrolów odnalazł zaginioną Głupią Łapę, niedoszłą ofiarę zmarłej liderki i Żmii, co jednak dla większości klanu pozostaje tajemnicą. Do czasu podjęcia ostatecznej decyzji uczennica przebywa w kolczastym krzewie, pilnowana przez ciernie i Sowi Zmierzch.W Owocowym Lesie
Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.MIOTY
18 marca 2022
Od Mrówki Do Krzemienia
<Krzemień? Bijemy się>
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz