BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

10 sierpnia 2021

Od Kocięcego Móżdżku (Jałowcowego Świtu) Cd Pyskatego Kamienia (Pyskatki)

 Dawno temu

Przełknął ślinę. Coraz to bardziej czuł się niepewnie przy kotce, która wydawała się być w ogóle nie zrażona tym, że została złapana na ucieczce z obozu. W środku cały się trząsł, nie mogąc już powoli się uspokoić. Wstyd był taki niefajny. Przez niego czuł się taki słaby. Jakby był po prostu nikim. Kamień pokazywała swoje całkowite opanowanie, mierząc go ostro wzrokiem. Chciał całkowicie zapaść się pod ziemię. To go zbyt przytłaczało. 
-J-ja chciałem, z-zob-baczyć c-co t-tu r-rob-b-bisz… - szepnął cicho. Skulił się nerwowo. 
- Weź nie irytuj. Zachowujesz się żałośnie- syknęła do niego, dalej wprowadzając go w coraz gorszy nastrój. 
- J-ja t-t-tylko… 
- Idź sobie i nie zawracaj mi głowy durniu. Nie szpieguj mnie. Ty też powinieneś być w obozie. 
Kiwnął niepewnie głową. Odwrócił się w stronę obozu. Nic nie mógł poradzić na to, jak zachowywała się kotka. I miała rację, to była jego wina. Całkowicie. To on zachowywał się jak zwykły debil. 
Gdyby wszystko było prostsze… 

***
Obecne czasy

Publiczna egzekucja była straszna. Krew, śmierć. Nie był zły na Króliczy Sus. Zabiła kogoś, kogo nie cierpiał. Rozumiał, łeee zabójstwo ale szczerze? Może miała powód. Teraz tylko pozostawał strach, bo morderca pozostałej dwójki pozostał anonimowy. Co chwilę patrzył się za siebie, bojąc się, że gdzieś tam ktoś go może zabić. Nikomu się nie naraził chyba, lecz i tak niepewność trochę powoli go zżerała. Wiedział, że szukają zabójcy, ale znaleźli tylko jednego! To było mało, bo nawet gdyby było 5 zabójców, znaleziono czterech, to dalej był piąty. Trzeba było znaleźć wszystkich bo inaczej dalej było niebezpieczeństwo. 
Piaskowa Gwiazda w ogóle była okrutna. Oskarżyła Wilczą Łapę o zamordowanie swoich kociąt, a teraz dzieci zmarłej Królik, dała kotce, której na pewno nie mógł zaufać. Był mentorem Pszczelego Pyłku, ale wiedział, że nie zostaną dobrze potraktowane. Nie były rude. Na pewno będą poniżane przez to, co zrobiła ich matka, przez kolor futra oraz pewnie Pyskatkę. Kotka upadła nisko, mógł przyznać. Dalej niby miała swój honor, lecz bycie kociakiem w takim wieku było dość dziwne. Źle skończyła. To w pewien sposób też będzie miało wpływ na jej młodsze rodzeństwo. 
Spojrzał na żłobek obok. Słyszał głos Pszczelego Pyłku, która mówiła coś do kociaków. Niepewnie wychylił głowę, by spojrzeć do środka, lecz napotkał się z rozwścieczonym wzrokiem czarnej. Machnęła wściekle ogonem, a on szybko się wycofał. 
-Co tu robisz? - warknęła na niego. Uspokoił się nieco. Nie mógł dać upustu emocjom. Czuł się przy niej bardzo niepewnie.
- Patrzyłem sobie. Nikt mi nie zabroni. Po prostu usłyszałem głos i tyle… 

<Pyskatko?>

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)