BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.
Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 3 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

27 listopada 2020

Od Tańczącej Pieśni CD Szczawiowego Liścia

 Jak zwykle wstała wcześnie, rozpoczynając szybką, mało szczegółową poranną toaletę. Kiedy skończyła, rozprostowała łapy, przeciągnęła się i ruszyła do legowiska uczniów po Zimorodkową Łapę. Pewnie jak zwykle, wtedy kiedy wstawała nawet równo ze świtem, będzie musiała go obudzić. Ot, taka poranna rutyna. 
Dalsza część przedpołudnia przebiegła w miarę pomyślnie, bo nawet trening wyszedł stosunkowo pomyślnie! Mogła też pochwalić Zimorodka raz czy dwa razy, dzięki czemu wprawiona była w dobry nastrój pewnie już na resztę tego dnia. Wrócili do obozu, udając się na upragniony odpoczynek. Tańcząca zjadła coś niewielkiego w międzyczasie, a później przez dłuższy czas siedziała sama gdzieś przed legowiskiem wojowników, pielęgnując sierść i wygrzewając się w znikomych i praktycznie nic nie dających promieniach słońca. Monotonię przerwało nagłe zjawienie się Szczawiowego Liścia. 
– Chcesz się przejść? No wiesz, rozprostujesz łapy – dotarło do jej uszu.
Zaciekawiona, przechyliła lekko głowę i wstała do pozycji stojącej.
– I masz kwiatka.
Uniosła jedną brew. 
– Co ty odstawiasz, młody? – zaśmiała się krótko i ironicznie.
Zaraz jednak stwierdziła, że inaczej do tego podejdzie. Musiała przyznać, że jakaś ciekawość jednak kazała jej sprawdzić, co się stanie, jeśli nie odmówi.
– To znaczy, tak, mogę iść. I dzięki za kwiatka. 
Starała się tego kwiatka wymacać łapą, przy okazji bujając głową na boki, jakby się za nim rozglądała. 
Cholera, dać ślepakowi kwiatka się zachciało. 
Warknęła sfrustrowana.
– Dobra, później po niego wrócę – machnęła ogonem – to gdzie idziemy?
– Za mną.
Vanka posłusznie podążyła za kocurem. Wyszli z obozu, przez większość czasu trwali w niezręcznej ciszy, bo żadne z nich nie bardzo wiedziało, co właściwie ma powiedzieć. Tańcząca nie wiedziała, jak się odnieść do kocura, dotychczas bardziej kolegę, który teraz zapraszał ją jasno na randkę. Przecież to był dla niej dzieciak! 
– Jesteśmy!
Oh, skoro są, to kocica usiądzie na dupie. Jak pomyślała tak też zrobiła, owinęła też ogon wokół łap. Zamyśliła się.
– No więęc… – zaczął coś mówić Szczawik.
Odpowiadała mu monosylabami, starając się sprawiać chociaż wrażenie, że słucha. Zauważyła, że rozmowa w ten sposób nie daje jej żadnej… Przyjemności? Po prostu rozmawiała, zupełnie nie biorąc pod uwagę faktu, że Szczaw ją podrywa. Tylko dlaczego?
– Ej, Szczaw – przerwała mu nagle, w połowie jakiegoś zdania.
Liliowy zamknął pyszczek i wydał z siebie pytające "hm?".
Nie wierzyła, że właśnie teraz chciała to powiedzieć.
– Ja… Ja to chyba jednak wolę kotki.

<Szczawik?>

1 komentarz:

  1. GAY!!! Poza tym, skoro dla Tańczącej szczawik to dzieciak, to dla Barwinka jest przedszkolem xD

    OdpowiedzUsuń