BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Owocowym Lesie!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

01 listopada 2020

Od Płonącej Łapy CD Ciernistej Łapy

 Ten głupi uczniak! To ona zaszczyca go swoją obecnością, a on tak po prostu ją ignoruje? Niedoczekanie! Wybrała go na swój dzisiejszy cel wkurwiania. Ponieważ gadają pierwszy raz, postanowiła być miła. Potrójny Krok uciekł na jej widok od razu, gdy do niego przylazła, Pierzasta Mordka powiedziała, że potrzebuje od niej odpoczynku, i kazała się zostawić w spokoju. Ruda więc nie miała z kim siedzieć.
Dostrzegając jednak pracującego frajera, od razu zobaczyła w nim idealny cel. 
Truchtała wesoło obok starszego. Kojarzyła go ze żłobka, jednak bardzo słabo.
- Czekaj! - Burknęła nagle. Kocur ignorował ją dalej, jednak Płomień widziała ruch jego uszu.
Jebaniutki słuchał.
- Weź olej te swoje obowiązki i słuchaj! - Zaczęła, nie patrząc na to, że przecież nie każdy tak jak ona ma na pieńku z mentorem i mnóstwo wolnego czasu. - Mój mentor ma jakieś paranoje. Poza tym dziś powiedział mi "Chcę od ciebie odpocząć", czaisz to  w ogóle? Gdybym nie była taka kochana, już bym na tego kocura-kotkę skakała! Doprawdy, przecież moje towarzystwo jest najlepszym na świecie, nie?
Kocur przewrócił oczami.
- Masz rację. - Mruknął po chwili obojętnie.
Miał wyraźnie wyjebane w monolog młodszej, jednak Płomień nie potrafiła tego dostrzec. Nie rozumiała jego tonu jako "obojętny", a po prostu znużony wykonywaniem zadania. Biedak, ona się nie dała, kiedy miała wymieniać mech, z czego miała niezły problem.
- Wiedziałam! - Napuszyła dumnie futerko, unosząc wysoko ogon.
Ciernista Łapa bez zbędnych słów zaczął wymieniać mech w legowisku starszych. Płomień stała sobie i patrzyła.
- Ej, ty naprawdę tak posłusznie wykonujesz wszystko co ci powie Miedziana Iskra? Czy ona jest przerażająca? - Zaczęła gadać, jednak kocur zbył ją machnięciem ogona.
Ściągnęła brwi, mierząc go wkurzonym spojrzeniem. Że co, książę jej nie odpowie? Taki jest? No dobra, więc tortie sama sobie znajdzie zajęcie.
Podeszła do jednego z mchowych legowisk. Łapą zgarnęła mech, ciskając nim w idącego ku niej czarno-białego. Cały klan usłyszał głośny śmiech rudej gówniary, kiery Cierń otrzepywał pysk z resztek jej pocisku. Ona jednak przygotowała kolejny, by po chwili rozwalić pracę ucznia w drobny mak. Mech leżał wszędzie, był też w jej pięknym, kręconym futerku.
Widziała jak Ciernista Łapa zaciska zęby, a jego łapy ruszają się tak, jakby planował kontratak. 
- Haha! Nigdy ze mną nie wygrasz! - Rzuciła dziarsko, biorąc nogi za pas, gdy tylko pierwsza porcja mchu poleciała w jej stronę.
Wybiegła śmiejąc się wesoło. 

~Po zgromadzeniu~

Noc wśród medyków była...dziwna. Od zapachu ziół kręciło jej się w głowie, poza tym wciąż nie zdobyła receptury na usypiającą mieszankę. Chciałaby ją już mieć i zdobyć władzę w rodzince, podrzucając podejrzane zioła bratu, wywlekając go gdzieś daleko i zostawiając tam. Tak, to był piękny plan ale to liliowe gówno jej go uniemożliwiało.
 
Wstała, rozciągając się. Ziewnęła głośno. Trójki ani widu ani słychu. Wzruszyła ramionami na zachowanie dziwnego dziada, opuszczając cała w skowronkach jego legowisko. Najpierw usiadła z boku, czyszcząc swoje piękne futro. Pachniała medykamentami, w dodatku miała je powplątywane w kręcone pasma futra. Wyciągnięcie tego zajęło chyba wieki!
Później odnalazła ją Pierzasta Mordka, za ogon ciągnąc na trening. Płomień czuła się zmęczona po zgromadzeniu, powinna dostać wolne!
Ale nie! Wojowniczka z jajami kazała jej poznawać granice i wąchać smród ich sąsiadów. Nudne i czasochłonne!
Wróciły do obozu po południu, a Płomień położyła się plackiem na ziemi. Nie miała nawet ochoty na robaki. Poleżała tak dłuższą chwilę, póki jej oczom nie ukazał się ten kocur z wcześniej. Jak on miał, Ciernista Łapa?
Na zgromadzeniu było całkiem fajnie, chociaż Płonąca Łapa ma w planach związanie Pierzastej Mordki i Potrójnego Kroku trawą, a następnie zostawienie na pastwę losu. W każdym razie, nadal pamiętała złość czarno-białego, gdy wspomniała o jego rodzinie. Co on był taki przewrażliwiony? Może nie ma sensu nad tym rozmyślać.
Wstała, chcąc zaczepić ucznia. Skoro wczoraj dostał zaszczyt oddychania tym powietrzem co ona, może go otrzymać i dziś.
Zaszła starszego od tyłu. Zdawał się ignorować cały świat dookoła, żegnając z mentorką. Gdy tylko płowa odeszła, dymna wybiła się z tylnych łap, skacząc na Ciernistą Łapę. 

<Cierń? ^^>
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)