BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Wojna z Klanem Wilka i samotniczkami zakończyła się upokarzającą porażką. Klan Klifu stracił wielu wojowników – Miedziany Kieł, Jerzykową Werwę, Złotą Drogę oraz przywódczynię, Liściastą Gwiazdę. Nie obyło się również bez poważnych ran bitewnych, które odnieśli Źródlana Łuna, Promieniste Słońce i Jastrzębi Zew. Klan Wilka zajął teren Czarnych Gniazd i otaczającego je lasku, dołączając go do swojego terytorium. Klan Klifu z podkulonym ogonem wrócił do obozu, by pochować zmarłych, opatrzeć swoje rany i pogodzić się z gorzką świadomością zdrady – zarówno tej ze strony samotniczek, które obiecywały im sojusz, jak i członkini własnego Klanu, zabójczyni Zagubionego Obuwika i Melodyjnego Trelu, Zielonego Wzgórza. Klifiakom pozostaje czekać na decyzje ich nowego przywódcy, Judaszowcowej Gwiazdy. Kogo kocur mianuje swoim zastępcą? Co postanowi zrobić z Jagienką i Zielonym Wzgórzem, której bezpieczeństwa bez przerwy pilnuje Bożodrzewny Kaprys, gotowa rzucić się na każdego, kto podejdzie zbyt blisko?

W Klanie Nocy

Ostatni czas nie okazał się zbyt łaskawy dla Nocniaków. Poza nowo odkrytymi terenami, którym wielu pozwoliły zapomnieć nieco o krwawej wojnie z samotnikami, przodkowie nie pobłogosławili ich niemalże niczym więcej. Niedługo bowiem po zakończeniu eksploracji tajemniczego obszaru, doszło do tragedii — Mątwia Łapa, jedna z księżniczek, padła ofiarą morderstwa, którego sprawcy jak na razie nie odkryto. Pośmiertnie została odznaczona za swoje zasługi, otrzymując miano Mątwiego Marzenia. Nie złagodziło to jednak bólu jej bliskich po stracie młodej kotki. Nie mieli zresztą czasu uporać się z żałobą, bo zaledwie kilka wschodów słońca po tym przykrym wydarzeniu, doszło do prawdziwej katastrofy — powodzi. Dotąd zaufany żywioł odwrócił się przeciw Klanowi Nocy, porywając ze sobą życie i zdrowie niejednego kota, jakby odbierając zapłatę za księżyce swej dobroci, którą się z nimi dzielił. Po poległych pozostały jedynie szczątki i pojedyncze pamiątki, których nie zdołały porwać fale przed obniżeniem się poziomu wód, w konsekwencji czego następnego ranka udało się trafić na wiele przykrych znalezisk. Pomimo ciężkiej, ponurej atmosfery żałoby, wpływającej na niemalże wszystkich Nocniaków, normalne życie musiało dalej toczyć się swoim naturalnym rytmem.
Przeniesiono się więc do tymczasowego schronienia w lesie, gdzie uzupełniono zniszczone przez potop zapasy ziół oraz zwierzyny i zregenerowano siły. Następnie rozpoczęła się odbudowa poprzedniego obozu, która poszła dość sprawnie, dzięki ogromnemu zaangażowaniu i samozaparciu członków klanu — w pracach renowacyjnych pomagał bowiem niemalże każdy, od małego kocięcia aż po członków starszyzny. W konsekwencji tego, miejsce to podniosło się z ruin i wróciło do swojej dawnej świetności. Wciąż jednak pewne pozostałości katastrofy przypominają o niej Nocniakom, naruszając ich poczucie bezpieczeństwa. Zwłaszcza z krążącymi wśród kotów pogłoskami o tym, że powódź, która ich nawiedziła, nie była czymś przypadkowym — a zemstą rozchwianego żywiołu, mszczącego się na nich za śmierć członkini rodu. W obozie więc wciąż panuje niepokój, a nawet najmniejszy szmer sprawia, że każdy z wojowników machinalnie stroszy futro i wzmaga skupienie, obawiając się kolejnego zagrożenia.

W Klanie Wilka

Ostatnio dzieje się całkiem sporo – jedną z ważniejszych rzeczy jest konflikt z Klanem Klifu, powstały wskutek nieporozumienia. Wszystko przez samotniczkę imieniem Terpsychora, która przez swoją chęć zemsty, wywołała wojnę między dwoma przynależnościami. Nie trwała ona długo, ale z całą pewnością zostawiła w sercach przywódców dużo goryczy i niesmaku. Wszystko wskazuje na to, że następne zgromadzenie będzie bardzo nerwowe, pełne nieporozumień i negatywnych emocji. Mimo tego Klan Wilka wyszedł z tego starcia zwycięsko – odebrali Klifiakom kilka kotów, łącznie z ich przywódczynią, a także zajęli część ich terytorium w okolicy Czarnych Gniazd.
Jednak w samym Klanie Wilka również pojawiły się problemy. Pewnego dnia z obozu wyszli cali i zdrowi Zabłąkany Omen i jego uczennica Kocankowa Łapa. Wrócili jednak mocno poobijani, a z zeznań złożonych przez srebrnego kocura, wynika, że to młoda szylkretka była wszystkiemu winna. Za karę została wpędzona do izolatki, gdzie spędziła kilka dni wraz ze swoją matką, która umieszczona została tam już wcześniej. Podczas jej zamknięcia, Zabłąkany Omen zmarł, lecz jego śmierć nie była bezpośrednio powiązana z atakiem uczennicy – co jednak nie powstrzymało największych plotkarzy od robienia swojego. W obozie szepczą, że Kocankowa Łapa przynosi pecha i nieszczęście. Jej drugi mentor, wybrany po srebrnym kocurze, stracił wzrok podczas wojny, co tylko podsyca te domysły. Na szczęście nie wszystko, co dzieje się w klanie jest złe. Ostatnio do ich żłobka zawitała samotniczka Barczatka, która urodziła Wilczakom córeczkę o imieniu Trop – a trzy księżyce później narodził się także Tygrysek (Oba kociaki są do adopcji!).

W Owocowym Lesie

Dla owocniaków nadszedł trudny okres. Wszystko zaczęło się od śmierci wiekowej szamanki Świergot i jej partnerki, zastępczyni Gruszki. Za nią pociągnęły się śmierci liderki, rozpacz i tęsknota, które pociągnęła za sobą najmłodszą medyczkę, by skończyć na wybuchu epidemii zielonego kaszlu. Zmarło wiele kotów, jeszcze więcej wciąż walczy z chorobą, a pora nagich drzew tylko potęguje kryzys. Jeden z patroli miał niesamowite szczęście – natrafił na grupę wędrownych uzdrowicieli. Natychmiast wyraziła ona chęć pomocy. Derwisz, Jaskier i Jeżogłówka zostali tymczasowo przyjęci w progi Owocowego Lasu. Zamieszkują Upadłą Gwiazdę i dzielą się z tubylcami ziołami, pomocą, jak i również ciekawą wiedzą.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty


Miot w Klanie Burzy!
(dwa wolne miejsca!)

Miot w Klanie Klifu!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Owocowym Lesie!
(dwa wolne miejsca!)

Zmiana pory roku już 7 grudnia, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

13 listopada 2020

Nornica urodziła!

 Nornica urodziła jedną, piękną koteczkę z przywilejami!

Pajęczyna



PAJĘCZYNA
Poprzednie imiona: ///
Wiek: 0 księżyców
Płeć: Kotka
Klan: Samotnik
Ranga: Samotnik
Poziom medyczny: ///
Charakter: Życie na ulicy jest niezwykle ciężkie dla dorosłego kota, a co dopiero dla kociaka, odciśnie więc ono spore piętno na psychice Pajęczyny. Kotka bowiem nie będzie ufać nikomu, nawet własnej rodzinie, zawsze chłodna i obojętna wobec wszystkich, nie pokaże nawet skrawka empatii, czy jakiejkolwiek innej, bardziej wyrazistej emocji. Chyba, że jest nią agresja. Kotka nie potrafi bowiem kontrolować swojej złości, tak też jeśli tylko coś ją lekko zirytuje reaguje przemocą. A niezwykle łatwo ją zirytować. Jest ona bowiem perfekcjonistką i nawet najmniejsze wyjście poza schemat wywołuje w niej furię. Jednocześnie musi ona zawsze stawiać na swoim, jej uparctwo, czasami, będzie wręcz godne podziwu. Będzie ona wręcz zdolna przelać krew za swoją rację. Dzięki temu jak wychowa ją matka Pajęczyna będzie również niezwykle się wywyższać nad przybranym rodzeństwem. Jeśli którekolwiek z nich będzie poniżane ona nie będzie mieć z tym żadnego problemu, w końcu to tylko głupia futra, która powinna się cieszyć, że w ogóle jeszcze oddycha. Pajęczyna w swoim życiu będzie się przede wszystkim kierować zasadą „Umiesz liczyć, licz na siebie”. Jej duma pomieszana z brakiem jakiegokolwiek zaufania nie pozwoli na nawet najmniejsze poproszenie kogoś o pomoc, jednocześnie ją samą nie ruszą żadne błagania. Twierdzi, że każdy powinien sobie sam radzić, a jak nie będzie potrafił tego zrobić, to nie ma dla niego miejsca na tym świecie. Mimo, że jej pyszczek zawsze pozostaje bez żadnego wyrazu, to kotkę rozsadza od środka niewyobrażalna energia. Stara się oczywiście to ukrywać, jednak często wydaje się, że Pajęczyna jest wszędzie jednocześnie. W przyszłości spożytkuje ten zapał na walkę i podróżowanie w nowe miejsca, jednak na razie zwykłe, kocięce poznawanie świata będzie musiało jej starczyć.

Wygląd: 
  • Ogólny opis - Pajęczyna jako pierworodne i zarazem jedyne dziecko Nornicy mogła sobie pozwolić na zabranie większości dobrych genów jej rodziców dla siebie i tak też zrobiła. Kotka już od początku życia będzie dość dużym kociakiem, co ułatwi jej życie na ulicach. Smukła sylwetka zapewni szybkość podczas uciekania, a silne tylne łapy dadzą ułatwienie podczas walki. Oczywiście będzie musiała popracować i jeszcze trochę podrosnąć aby osiągnąć pełnię swoich możliwości. Czarne jak smoła, półdługie futro często będzie ratować jej skórę, dając ochronę pod osłoną nocy. Jednak tak jak jej rodzice, ona również posiada na nim białe plamy - jedną na pyszczku zaraz nad nosem, jedną lewym uchu i jeszcze jedną na końcówce ogona. Oprócz tego ma także białe skarpetki na obydwu przednich łapach. Ostatnim i dość ważnym aspektem jej wyglądu są jej żółte oczy, którymi będzie wręcz skanować każdego napotkanego jej kota.
  • Kolor sierści - Czarna jednolita z białym
  • Długość sierści - Półdługa
  • Kolor oczu - Żółta
Rodzina: 
  • Ojciec - Czermień
  • Matka - Nornica
  • Rodzeństwo - Przyrodnie: Kłak (brat), Zła (siostra), Zgnilizna (siostra)
  • Partner - ///
  • Potomstwo - ///
Mentor: ///
Uczniowie: 
  • dawni - ///
  • obecny - ///
Historia: Urodzi się w miocie niespodziance Nornicy i Czermienia jako jedyne i zarazem pierworodne dziecko. I tak naprawdę, nic więcej jeszcze nie wiadomo, jedyną pewną rzeczą jest to, że jej życie nie będzie usłane różami. Kotka będzie musiała się wykazać i zawalczyć o to, by przeżyć każdy kolejny dzień.

Punkty umiejętności:
  • siła - ///
  • szybkość - ///
  • zwinność - ///
  • skok - ///
Upomnienia: 0/3
Właściciel: gambol575@gmail.com
Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)