Nie wiedziała czy żałowała tego, że zaatakowała samotniczkę. Czy powinna się tym zamartwiać?
Oczywiście ciemność mówiła jej jednoznacznie, zraniłaś kogoś. Dopuściłaś do zabrania kociąt od matki.
Jesteś straszna.
Nie słuchała jej. Niestety, stała się oschła na to gadanie. Nie mogła przyjąć do świadomości tego, że zrobiła źle. Po prostu myślała że robi dobrze. Co jeżeli nie? Co jeżeli jedynie była egoistką i kogoś skrzywdziła?
Oczywiście słyszała od Muchomorka że podobno ta samotniczka była niebezpieczna, też tak założyła po jej reakcji. Była nieobliczalna oraz... Dziwna. W jaki sposób mogła się zajmować dziećmi? Miała jednak nadzieję, że nie zranili aż tak maluchów odcięciem od matki, bo zawsze była więź między potomstwem a rodzicem. To poczucie odpowiedzialności. Nie chciała być na miejscu tej kotki ani jej maluchów.
Ciemność dalej próbowała ją przekonywać, że robi źle.
Ale miała w sobie moc, by w końcu ją zagłuszyć i kierować się własnymi przemyśleniami, nawet jeżeli mogły być błędne.
***
Otwierając oczy, czuła że coś jest nie tak. Kiedy wstała, czując dalej ból w barku, bo z reguły powinna jeszcze się trochę leczyć, zamiast innych kotów, widziała dzieci samotniczki i karmicielkę obok.
Zamiast stresu, poczuła spokój.
Zawsze kiedy musiała iść na jakiś patrol czy polowanie, stresowały ją inne koty. Ale teraz była tylko ona z dzieciakami. Nie były jej, lecz musiała się nimi na razie trochę zająć. I tak z nimi zasnęła, choć niezbyt to planowała. Myślała, że poczeka aż sobie dadzą spokój i pójdą spać, ale sama wcześniej pozwoliła się porwać w krainę snu. Tym razem o dziwo spokojniejszą. Mniej chaotyczną. Mogła w spokoju przemyśleć pewne sprawy. Dlatego teraz, czuła ulgę. W końcu daleko od koszmarów.
Jednak nie wiedziała jak zacząć rozmowę z maluchami, które również się obudziły i raczej wcześniej od niej. To było trochę dziwne, bo dopiero co je ukradli, a ona oczekiwała, że coś o sobie powiedzą. Przełknęła ślinę. Ważne były informacje o nich. By lepiej je poznać, spokojnie podejść do sytuacji.
Irytowała ją ta pyskata i agresywna kotka, ale obecnie nie wyglądała na podejrzaną. W znacznej odległości rozmawiali w piątkę, niektóre z maluchów trochę ze strachem patrzyły na wyjście. W pobliżu byli wojownicy, którzy mieli zadbać by nie uciekli. Echo wstała cicho. Teraz, albo nigdy. Delikatnie podeszła do kociaków i usiadła obok nich. Oczywiście przerwały, a ta najbardziej narwana, postanowiła już coś mówić o zwróceniu do matki. Niestety nie mogła im tego zapewnić.
- Spokojnie...- zaczęła dość cicho, starając się zatrzymać tyradę młodej o tym, jacy są źli.- Moglibyście powiedzieć swoje imiona? Ch-chyba, że nie macie...- zaniepokoiła się trochę. Co jeżeli na serio maluchy były w strasznych warunkach? Może mama nie nazwała ich?
<Kminek?>
BLOGOWE WIEŚCI
BLOGOWE WIEŚCI
W Klanie Burzy
Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.W Klanie Klifu
Do klanu szczęśliwie (chociaż zależy kogo się o to zapyta) powróciła zaginiona medyczka, Liściaste Futro. Niestety nawet jej obecność nie mogła powstrzymać ani katastrofy, jaką była szalejąca podczas Pory Nagich Liści epidemia zielonego kaszlu, ani utraty jednego z żyć przez Srokoszową Gwiazdę na zgromadzeniu. Aktualnie osłabieni klifiacy próbują podnieść się na łapy i zapomnieć o katastrofie.W Klanie Nocy
Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.W Klanie Wilka
Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.W Owocowym Lesie
Po długim oczekiwaniu nowym zastępcą Owocowego Lasu została ogłoszona Sówka. Niestety jest to jedyne pozytywne wydarzenie jakie spotkało społeczność w ostatnim czasie. Jakiś czas po mianowaniu zwiadowczyni stała się rzecz potworna! Cały Owocowy Las obudził się bez śladu głównej medyczki, jej ucznia oraz dwójki rodzeństwa kocura. Zdruzgotana Świergot zgodziła się przejąć rolę medyka, a wybrani stróże – Orzeszek i Puma – są zobowiązani do pomocy jej na tym stanowisku.Daglezjowa Igła w razie spotkania uciekinkerów wydała rozkaz przegonienia ich z terytorium Owocowego Lasu. Nie wie jednak, że szamanka za jej plecami dyskretnie prosi zaufanych wojowników i zwiadowców, aby każdy ewentualny taki przypadek natychmiastowo zgłaszać do niej. Tylko do niej.
Obóz Owocniaków huczy natomiast od coraz bardziej wstrząsających teorii, co takiego mogło stać się z czwórką zaginionych kotów. Niektórzy już wróżą własnej społeczności upadek.
W Betonowym Świecie
nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz