BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Po śmierci Różanej Przełęczy, Sójczy Szczyt wybrała się do Księżycowej Sadzawki wraz z Rumiankowym Zaćmieniem. Towarzyszyć im miała również Margaretkowy Zmierzch, która dołączyła do nich po czasie. Jakie więc było zaskoczenie, gdy ta wróciła niezwykle szybko cała zdyszana, próbując skleić jakieś sensowne zdanie. Z całości można było wywnioskować, że kotka widziała, jak Niknące Widmo zabił Sójczy Szczyt oraz Rumiankowe Zaćmienie. W obozie została przygotowana więc zasadzka na dymnego kocura, który nie spodziewał się dziur w swoim planie. Na Widmie miała zostać wykonana egzekucja, jednak kocur korzystając z sytuacji zdołał zabić stojącą nieopodal Iskrzącą Burzę, chwilę potem samemu ginąc z łap Lwiej Paszczy, Szepczącej Pustki oraz Gradowego Sztormu, z czego pierwszą z wymienionych również nieszczęśliwie dosięgły pazury Widma. Klan Burzy uszczuplił się tego dnia o szóstkę kotów.

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

Świat żywych w końcu opuszcza obarczony klątwą Błotnistej Plamy Czapli Taniec. Po księżycach spędzonych w agonii, której nawet najsilniejsze zioła nie były mu w stanie oszczędzić, ginie z łap własnego męża - Wodnikowego Wzgórza, który został przez niego zaatakowany podczas jednego z napadów agresji. Wojownik staje się przygnębiony, jednak nadal wypełnia swoje obowiązki jako członek Klanu Nocy, a także ojciec dla ich maleńkiego synka - Siwka. Kocurek został im podarowany przez rodzącą na granicy samotniczkę, która w zamian za udzieloną jej pomoc, oddała swego pierworodnego w łapy obcych. W opiece nad nim pomaga Mżawka, młodziutka karmicielka, która nie tak dawno wstąpiła w szeregi Klanu Nocy, wraz z dwójką potomków - Ikrą oraz Kijanką. Po tym wydarzeniu, na Srebrną Skórkę odchodzi także starsza Mrówczy Kopiec i medyczka, Strzyżykowy Promyk, której miejsce w lecznicy zajmuje Różana Woń. W międzyczasie, na prośbę Wieczornej Gwiazdy, nowej liderki Klanu Wilka, Srocza Gwiazda udziela im pomocy, wyznaczając nieduży skrawek terenu na ich nowy obóz, w którym mieszkać mogą do czasu, aż z ich lasu nie znikną kłusownicy. Wyprowadzka następuje jednak dopiero po kilku księżycach, podczas których wielu wojowników zdążyło pokręcić nosem na swoich niewdzięcznych sąsiadów.

W Klanie Wilka

Po terenach zaczynają w dużych ilościach wałęsać się ludzie, którzy wraz ze swoją sforą, coraz pewniej poruszają się po wilczackich lasach. Dochodzi do ataku psów. Ich pierwszą ofiarą padł Wroni Trans, jednak już wkrótce, do grona zgładzonych przez intruzów wojowników, dołącza także sam Błękitna Gwiazda, który został śmiertelnie postrzelony podczas patrolu, w którym towarzyszyła mu Płonąca Dusza i Gronostajowy Taniec. Po przekazaniu wieści klanowi, w obozie panuje chaos. Wojownikom nie pozostaje dużo możliwości. Zgodnie z tradycją, Wieczorna Mara przyjmuje pozycję liderki i zmienia imię na Wieczorną Gwiazdę. Podczas kolejnych prób ustalenia, jak duży problem stanowią panoszący się kłusownicy, giną jeszcze dwa koty - Koszmarny Omen i Zapomniany Pocałunek. Zapada werdykt ostateczny. Po tym, jak grupa wysłanników powróciła z Klanu Nocy, przekazując wieść, iż Srocza Gwiazda zgodziła się udzielić wilczakom pomocy, cały klan przenosi się do małego lasku niedaleko Kolorowej Łąki, który stanowić ma ich nowy obóz. Następne księżyce spędzają na przydzielonym im skrawku terenu, stale wysyłając patrole, mające sprawdzać sytuację na zajętych przez dwunożnych terenach. W międzyczasie umiera najstarsza członkini Klanu Wilka, a jednocześnie była liderka - Stokrotkowa Polana, która zgodnie ze swą prośbą odprowadzona została w okolice grobu jej córki, Szakalej Gwiazdy. W końcu, jeden z patroli wraca z radosną nowiną - wraz z nastaniem Pory Nagich Drzew, dwunożni wynieśli się, pozostawiający po sobie jedynie zniszczone, zwietrzałe obozowisko. Wieczorna Gwiazda zarządza powrót.

W Owocowym Lesie

Społeczność z bólem pożegnała Przebiśniega, który odszedł we śnie. Sytuacja nie wydawała się nadzwyczajna, dopóki rodzina zmarłego nie poszła go pochować. W trakcie kopania nagrobka zostali jednak odciągnięci hałasem z zewnątrz, a kiedy wrócili na miejsce… ciała ukochanego starszego już nie było! Po wszechobecnej panice i nieudanych poszukiwaniach kocura, Daglezjowa Igła zdecydowała się zabrać głos. Liderka ogłosiła, że wyznaczyła dwa patrole, jakie mają za zadanie odnaleźć siedlisko potwora, który dopuścił się kradzieży ciała nieboszczyka. Dowódcy patroli zostali odgórnie wyznaczeni, a reszta kotów zachęcana nagrodami do zgłoszenia się na ochotników członkostwa.
Patrole poszukiwacze cały czas trwają, a ich uczestnicy znajdują coraz to dziwniejsze ślady na swoim terenie…

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Znajdki w Klanie Nocy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Owocowym Lesie!
(jedno wolne miejsce!)

Miot w Klanie Nocy!
(jedno wolne miejsce!)

Rozpoczęła się kolejna edycja Eventu NPC! Aby wziąć udział, wystarczy zgłosić się pod postem z etykietą „Event”! | Zmiana pory roku już 24 listopada, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

23 listopada 2020

Od Szemrzącej Łapy

 Następnym miejscem, jakie wojowniczka chciała jej pokazać, była Polana.
- To terytorium nie należy do żadnego z klanów, ale jednocześnie należy do każdego z nich - miauknęła, na co Szemrząca Łapa zmarszczyła brwi. - Polana to miejsce zgromadzeń. - wyjaśniła Piaskowa Ścieżka, widząc zdezorientowanie swojej uczennicy. - W każdą pełnię księżyca wszystkie klany spotykają się tutaj w pokoju, aby omówić wszystkie ważne sprawy. Z pewnością ty też niedługo pójdziesz na swoje pierwsze zgromadzenie.
- Co to za ważne sprawy, które się omawia na zgromadzeniach?
- Przywódcy klanów zdają pewnego rodzaju sprawozdanie. Informują o nowo mianowanych wojownikach w swoim klanie, ostrzegają przed zagrożeniami i inne takie.
Szemrząca Łapa pokiwała głową.
- Rozumiem - odparła.
Piaskowa Ścieżka przeciągnęła się, a następnie zerknęła na nią.
- Już niewiele nam zostało. - miauknęła, po czym ruszyła do zwalonego pnia, który znajdował się tuż obok. - Ten pień to granica między Klanem Burzy a Klanem Nocy. Ten zapach również radzę ci zapamiętać.
Niebieska westchnęła.
- Czy Klan Nocy też jest naszym wrogiem?
Piaskowa Ścieżka spojrzała na nią spode łba.
- Nic takiego nie powiedziałam. Powinnaś jednak znać zapachy innych klanów, żeby rozpoznawać ich członków. Poza tym, wszystko może się zmienić w najmniej oczekiwanym momencie, dlatego tak ważne są codzienne patrole.
Szemrząca Łapa pokiwała głową.
- Dobra - miauknęła. - Co teraz?
- Wzdłuż rzeki wrócimy do obozu. Chodź za mną.
Ruszyły przed siebie, idąc tuż przy brzegu rzeki. Szmer nie chciała nawet myśleć, co by się stało, gdyby nagle potknęła się i wpadła do wody. Z rana musiała być jeszcze zimna.
- Za rzeką widzisz dawne terytorium kotów z Owocowego Lasu. Jakiś czas temu przenieśli się właśnie do niego. Nie są klanem, takim jak Klan Burzy czy Klan Nocy. Mają własne zasady, między innymi nadają nieco inne imiona i nie wierzą w Gwiezdnych.
Szemrząca Łapa zastrzygła uszami. Ciężko jej było to wszystko zapamiętać, ale starała się nie dać tego po sobie poznać.
- A teraz skręcimy w prawo i za chwilę będziemy z powrotem w obozie. - miauknęła Piaskowa Ścieżka.
Nagle zatrzymała się i znieruchomiała, więc niebieska również stanęła i zerknęła na nią zdezorientowana. Wojowniczka wciągnęła powietrze w nozdrza, po czym przypadła do ziemi i zaczęła się skradać. Polowała? Szemrząca Łapa nigdy wcześniej nie widziała, jak wygląda polowanie. Wpatrywała się w mentorkę, usiłując nie wydawać żadnego dźwięku, aby nie przestraszyć zwierzyny.
Nagle Piaskowa Ścieżka skoczyła przed siebie. Po kilku uderzeniach serca wynurzyła się ze źdźbeł dość wysokiej trawy, a z jej pyska zwisała świeżo upolowana nornica.
- Wkrótce i ty się tego nauczysz - miauknęła.
Jeszcze przez moment szły przez łąkę w milczeniu. Szemrząca Łapa próbowała powtórzyć w myślach wszystko, co dzisiaj powiedziała jej mentorka. Klan Wilka z lasu. Klan Nocy zza pnia. Polana, miejsce zgromadzeń. Owocowy Las zza rzeki, rządzący się własnymi regułami. Dziwaczny Traktor Tom.
Westchnęła. Jakim cudem Piaskowa Ścieżka mówiła o tym z taką łatwością? Miną wieki, zanim niebieska będzie znała całą okolicę.
A przecież to był dopiero pierwszy trening.
Wróciwszy do obozu, usiadła z boku i zabrała się za czyszczenie sierści, a następnie wzięła ze sterty zwierzyny mysz. Była głodna. Od rana nic nie jadła, a słońce wchodziło już w fazę górowania. Zaczęła więc spożywać, czekając, aż te dwie głupie kupy futra również wrócą do obozu. Mimo wszystko ciekawiło ją, co jej bracia robili tego dnia.

Posted by
.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)