BLOGOWE WIEŚCI

BLOGOWE WIEŚCI





W Klanie Burzy

Klan Burzy znów stracił lidera przez nieszczęśliwy wypadek, zabierając ze sobą dodatkową dwójkę kotów podczas ataku lisów. Przywództwo objął Króliczy Nos, któremu Piaszczysta Zamieć oddał swoje ówczesne stanowisko, na zastępcę klanu wybrana natomiast została Przepiórczy Puch. Wiele kotów przyjęło informację w trudny sposób, szczególnie Płomienny Ryk, który tamtego feralnego dnia stracił kotkę, którą uważał za matkę

W Klanie Klifu

Plotki w Klanie Klifu mimo upływu czasu wciąż się rozprzestrzeniają. Srokoszowa Gwiazda stracił zaufanie części swoich wojowników, którzy oskarżają go o zbrodnie przeciwko Klanowi Gwiazdy i bycie powodem rzekomego gniewu przodków. Złość i strach podsycane są przez Judaszowcowy Pocałunek, głoszącego słowo Gwiezdnych, i Czereśniową Gałązkę, która jako pierwsza uznała przywódcę za powód wszystkich spotykających Klan Klifu katastrof. Srokoszowa Gwiazda - być może ze strachu przed dojściem Judaszowca do władzy - zakazał wybierania nowych radnych, skupiając całą władzę w swoich łapach. Dodatkowo w okolicy Złotych Kłosów pojawili się budujący coś Dwunożni, którzy swoimi hałasami odstraszają zwierzynę.

W Klanie Nocy

doszło do ataku na książęta, podczas którego Sterletowa Łapa utracił jedną z kończyn. Od tamtej pory między samotnikami a Klanem Nocy, trwa zawzięta walka. Zgodnie z zeznaniami przesłuchiwanych kotów, atakujący ich klan samotnicy nie są zwykłymi włóczęgami, a zorganizowaną grupą, która za cel obrała sobie sam ród władców. Wojownicy dzień w dzień wyruszają na nieznane tereny, przeszukując je z nadzieją znalezienia wskazówek, które doprowadzą ich do swych przeciwników. Spieniona Gwiazda, która władzę objęła po swej niedawno zmarłej matce, pracuje ciężko każdego wschodu słońca, wraz z zastępczyniami analizując dostarczane im wieści z granicy.
Niestety, w ostatnich spotkaniach uczestniczyć mogła jedynie jedna z jej zastępczyń - Mandarynkowe Pióro, która tymczasowo przejęła obowiązki po swej siostrze, aktualnie zajmującej się odchowaniem kociąt zrodzonych z sojuszu Klanu Nocy oraz Klanu Wilka.

W Klanie Wilka

Kult Mrocznej Puszczy w końcu się odzywa. Po księżycach spędzonych w milczeniu i poczuciu porzucenia przez własną przywódczynię, decydują się wziąć sprawy we własne łapy. Ciężko jest zatrzymać zbieraną przez taki czas gorycz i stłumienie, przepełnione niezadowoleniem z decyzji władzy. Ich modły do przodków nie idą na marne, gdyż przemawia do nich sama dusza potępiona, kryjąca się w ciele zastępczyni, Wilczej Tajgi. Sosnowa Igła szybko zdradza swą tożsamość i przyrównuje swych wyznawców do stóp. Dochodzi do udanego zamachu na Wieczorną Gwiazdę. Winą obarczeni zostają żądni zemsty samotnicy, których grupki już od dawna były mordowane przez kultystów. Nowa liderka przyjmuje imię Sosnowa Gwiazda, a wraz z nią, w Klanie Wilka następują brutalne zmiany, o czym już wkrótce członkowie mogli przekonać się na własne oczy. Podczas zgromadzenia, wbrew rozkazowi liderki, Skarabeuszowa Łapa, uczennica medyczki, wyjawia sekret dotyczący śmierci Wieczornej Gwiazdy. W obozie spotyka ją kara, dużo gorsza niż ktokolwiek mógłby sądzić. Zostaje odebrana jej pozycja, możliwość wychodzenia z obozu, zostaje wykluczona z życia klanowego, a nawet traci swe imię, stając się Głupią Łapą, wychowanką Olszowej Kory. Warto także wspomnieć, że w szale gniewu przywódczyni bezpowrotnie okalecza ciało młodej kotki, odrywając jej ogon oraz pokrywając jej grzbiet głębokimi szramami.

W Owocowym Lesie

Społecznością wstrząsnęła nagła i drastyczna śmierć Morelki. Jak donosi Figa – świadek wypadku, świeżo mianowanemu zwiadowcy odebrały życie ogromne, metalowe szczęki. W związku z tragedią Sówka zaleciła szczególną ostrożność na terenie całego klanu i zgłaszanie każdej ze śmiercionośnych szczęki do niej.
Niedługo później patrol składający się z Rokitnika, Skałki, Figi, Miodka oraz Wiciokrzewa natknął się na mrożący krew w żyłach widok. Ciało Kamyczka leżało tuż przy Drodze Grzmotu, jednak to głównie jego stan zwracał na siebie największą uwagę. Zmarły został pozbawiony oczu i przyozdobiony kwiatami – niczym dzieło najbardziej psychopatycznego mordercy. Na miejscu nie znaleziono śladów szarpaniny, dostrzeżono natomiast strużkę wymiocin spływającą po pysku kocura. Co jednak najbardziej przerażające – sprawca zdarzenia w drastyczny sposób upodobnił wygląd truchła do mrówki. Szok i niedowierzanie jedynie pogłębił fakt, że nieboszczyk pachniał… niedawno zmarłą Traszką. Sówka nakazała dokładne przeszukanie miejsca pochówku starszej, aby zbadać sprawę. Wprowadziła także nowe procedury bezpieczeństwa: od teraz wychodzenie poza obóz dozwolone jest tylko we dwoje, a w przypadku uczniów i ról niewalczących – we troje. Zalecana jest również wzmożona ostrożność przy terenach samotniczych. Zachowanie przywódczyni na pierwszy rzut oka nie uległo zmianie, jednak spostrzegawczy mogą zauważyć, że jej znany uśmiech zaczął ostatnio wyglądać bardzo niewyraźnie.

W Betonowym Świecie

nastąpiła niespodziewana zmiana starego porządku. Białozór dopiął swego, porywając Jafara i tym samym doprowadzając swój plan odwetu do skutku. Wieści o uwięzionym arystokracie szybko rozeszły się po mieście i wzbudziły ogromne zainteresowanie, powodując, że każdego dnia u stóp Kołowrotu zbierają się tłumy, pragnąc zmierzyć się na arenie z miejską legendą lub odpłacić za dawno wyrządzone szkody. Białozór zdołał przekonać samego Entelodona do zawarcia z nim sojuszu, tym samym stając się jego nowym wasalem. Ci, którzy niegdyś stali na czele, teraz są ścigani – za głowy Bastet i Jago wyznaczono wysokie nagrody. Byli członkowie gangu Jafara rozpierzchli się po całym mieście, bezradni bez swojego przywódcy. Dawna potęga podzieliła się na grupy opowiadające się po różnych stronach konfliktu. Teraz nie można ufać nawet dawnym przyjaciołom.

MIOTY

Mioty



Miot w Klanie Klifu i Klanie Burzy!
(brak wolnych miejsc!)

Miot w Klanie Wilka!
(brak wolnych miejsc!)

Znajdki w Klanie Wilka!
(jedno wolne miejsce!)

Zmiana pory roku już 30 marca, pamiętajcie, żeby wyleczyć swoje kotki!

21 września 2021

Od Mleczowego Pyłu

Dziś miał iść pierwszy raz na polowanie jako pełnoprawny wojownik. Nie szedł już na zwykły trening, a na prawdziwy patrol łowiecki, na jakie dane mu teraz będzie uczęszczać, gdyż było to obowiązkiem i możliwością przysłużenia się klanowi. Dziwnie czuł się na myśl, że idzie chwytać zwierzęta bez swojego kochanego mentora. Brakowało mu go, ale musiał pogodzić się z jego odejściem i tym, że nie będzie już stać przy boku liliowego, a jedyne wsparcie może zapewnić mu z góry. Pręgowany starał się myśleć optymistycznie tak długo, jak tylko mógł.
Chciał pokazać samemu sobie, że wiedza przekazana przez Leszczynową Bryzę nie pójdzie na zatracenie i kocur nauczył go wielu rzeczy. Ruszył wolnym krokiem w stronę wyjścia z obozu, zauważając po drodze Kolczastą Skórę. Przyda mu się towarzystwo, bo przecież i tak nie powinien wędrować w samotności. Nigdy nie wiadomo, co może się stać i trzeba być gotowym na każdą sytuację.
- Hej, Kolczasta Skóro. Chcesz może wybrać się razem ze mną na polowanie? – zapytał Mleczowy Pył, delikatnie się uśmiechając w jego stronę. Musiał jakoś zadbać o dobre relacje ze swoimi pobratymcami.
- Jasne – odparł krótko.
- Dziękuję. – Kiwnął delikatnie głową na znak wdzięczności i dwójka wojowników ruszyła do lasu.
Szli leśną ścieżką, mijając po drodze wiele drzew. Błoto pryskało spod ich kończyn na wszystkie strony. Czując charakterystyczny zapach świerków, Mleczowemu Pyłowi przypomniały się chwilę spędzone z mentorem. Nie mógł uronić łzy, więc dusił w sobie ogromny smutek.
Niespodziewanie rozproszył go widok martwej piszczki. Okazało się, że było ich dużo więcej w okolicy.
- Ciekawe skąd się tutaj one wzięły?- pomyślał na głos liliowy. Od pewnego czasu było o nich głośno w klanie. Nikt tak naprawdę nie znał prawdziwego powodu, kto lub co stoi za tymi tajemniczymi śmieciami zwierzyny, jednak nikomu na pewno się to nie podobało.
- Nie mam pojęcia – mruknął kocur, tykając łapą ofiarę i dokładnie badając ją wzrokiem. Zmarszczył brwi. – Naprawdę to wszystko wydaję się bardzo dziwne – dodał.
- Masz rację- westchnął młodszy wojownik, ponownie wspominając wspólne polowania z rudym. Poczuł, jak łza niekontrolowanie poleciała mu po policzku.
- Wszystko w porządku, Mleczowy Pyle? – zapytał zmartwiony Kolczasta Skóra.
- Tak... Po prostu przypomniało mi się coś smutnego. – Liliowy nie mógł ciągle płakać i okazywać słabość. Był wojownikiem i musiał pokazać innym, że jest silny i zasłużył sobie na to stanowisko.
- Skoro tak mówisz..- Srebrny nie był do końca przekonany, czy kolega z klanu mówi prawdę, ale postanowił nie ciągnąć tego tematu dalej. Widocznie potrzebował trochę czasu po śmierci swojego nauczyciela.
Pręgowany klasycznie otarł łapą łzę i ruszył pędem w stronę skaczącej nieopodal wiewiórki. Sprawnie ją upolował i po wzięciu ofiary w pysk, skinął głową w stronę Kolczastej Skóry, który także dorwał zdrową zwierzynę. W drodze powrotnej minęli jeszcze więcej zwłok, co zmartwiło ich jeszcze bardziej niż wcześniej. Udali się do obozu, informując od razu zastępcę o nowych znaleziskach w lesie. Jastrzębi Cień nie był oczywiście zachwycony tymi wiadomościami, ale podziękował im za nie.
Mleczowy Pył usiadł pod drzewem, żegnając się ze starszym wojownikiem. Cóż, nie upolował za wiele, ale obiecał sobie, że następnym razem postara się bardziej i wykorzysta umiejętności, których nauczył się pod okiem Leszczynowej Bryzy. Spojrzał w niebo, gdzie księżyc był już prawie w pełni, a gwiazdy migotały jasnym światłem. Uśmiechnął się, wierząc, że jedną z nich jest jego były mentor.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz